Π. ΕΛΠΙΔΙΟΥ: 11. Ένας άγγελος στον Ουρανό

Σάββατο 23 Μαΐου 2015

11. Ένας άγγελος στον Ουρανό

Η στεναχώρια της Αγγελικής

Μόλις ήρθε η Αγγελική από το σχολείο και τα μάτια της είναι γεμάτα δάκρυα. Οι άλλοτε χαρωπές φωνές της, με τις οποίες συνήθιζε να μπαίνει στο σπίτι, σήμερα αντικαταστάθηκαν από τους παιδικούς λυγμούς της. Η μαμά της την πλησίασε με ανησυχία και την ρώτησε:

-Τι έχεις κοριτσάκι μου και κλαις; Συνέβηκε τίποτα δυσάρεστο στο σχολείο που σ' έκανε τόσο πολύ να στεναχωρηθείς;

-Είμαι πολύ λυπημένη, μανούλα μου. Η Μαρία, η καλύτερη μου φίλη στο σχολείο, που ήταν τον τελευταίο μήνα συνέχεια άρρωστη και την είχαν πάρει στο νοσοκομείο, μας είπε η δασκάλα μας πως πέθανε χθες το βράδυ. Δεν μπορώ να το πιστέψω, πως τόσο ξαφνικά έχασα την καλύτερη μου φίλη. Ήταν τόσο καλή!

-Καταλαβαίνω, κοριτσάκι μου, τη στεναχώρια σου. Καταλαβαίνω γιατί πονάς τόσο πολύ και κλαις. Αν ήξερες, όμως, που θα βρίσκεται από σήμερα η αγαπημένη σου φίλη, ίσως να μην ήσουν τόσο πολύ στεναχωρημένη.

-Που θα βρίσκεται από σήμερα η Μαρία, μανούλα;

-Από σήμερα η παιδική της ψυχούλα, Αγγελική μου, φτερουγίζει μέσα στην θεϊκή αγκαλιά του καλού Θεού μας. Μπορεί το σωματάκι της να βρίσκεται στο χώμα, μα η αγνή ψυχούλα της βρίσκεται μαζί με τα αγγελάκια του ουρανού. Μπορεί τώρα εσύ να στεναχωριέσαι πολύ που έχασες την καλύτερη σου φίλη, μα η Μαρία είναι πολύ ευτυχισμένη στην αγκαλιά του Θεού μπαμπά της. Κάθε αγνή ψυχούλα που φεύγει απ' αυτή τη ζωή πηγαίνει κατ' ευθεία στην αγκαλιά του καλού Θεού μας, που είναι και ο πραγματικός Μπαμπάς και Μαμά κάθε ψυχούλας.

-Γιατί, μανούλα, ο Θεός παίρνει κοντά του μικρά παιδιά, πριν μεγαλώσουν και χαρούν αυτό τον κόσμο;

-Οι βουλές του Θεού μας δεν μπορούν να γίνουν εύκολα κατανοητές από μας τους ανθρώπους, Αγγελική μου, επειδή όλες αποσκοπούν στη σωτηρία των ψυχών. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους το κάνει ο καλός Θεός μας.

-Μπορείς να μου πεις μερικούς απ' αυτούς μαμά;

-Ναι, κόρη μου. Ο ουράνιος Πατέρας μας ξέρει, σαν Θεός που είναι, ποιά είναι τα καλοπροαίρετα παιδιά του και ποια απ' αυτά θα μεγάλωναν με κακίες, κάνοντας με τη θέληση τους κακό και στον εαυτό τους αλλά και στους άλλους. Όταν δει λοιπόν με την θεϊκή του ματιά κάποια καλοπροαίρετα παιδιά που θα περνούσαν στο μέλλον μεγάλες δυσκολίες στη ζωή τους και μέσα στην απελπισία θα χανόταν η ψυχή τους τα παίρνει έγκαιρα κοντά του. Όταν δει πάλι πως κάποια απ' αυτά θα έφταναν στο σημείο να κάνουν, χωρίς να το καταλάβουν, μεγάλα αμαρτήματα και θα χανόταν η ψυχή τους, πάλι τα παίρνει έγκαιρα κοντά του, για να τα σώσει από την καταστροφή. Όταν πάλι θέλει να έχει κοντά του μικρά αθώα παιδάκια, που με την προσευχή τους δίπλα στον θρόνο του στον ουρανό θα μεσολαβούν για να σωθούν κάποιοι άνθρωποι που θα βρεθούν σε μεγάλη θλίψη στη γη, πάλι τα παίρνει κοντά του. Ξέρεις πόσες φορές έχουν σωθεί άνθρωποι αλλά και έθνη ακόμα από μεγάλους κινδύνους με την προσευχητική παρέμβαση των μικρών αυτών παιδιών, που αποτελούν τον μικρό ουράνιο αγγελικό στρατό της σωτηρίας των ανθρώπων;

-Πω, πω, μανούλα μου! Πόσο σοφός και ευσπλαχνικός είναι ο Θεός μας, και εμείς, χωρίς να γνωρίζουμε το μεγαλείο της άπειρης αγάπης του, τον αποκαλούμε πολλές φορές άδικο και σκληρό!

Το σώμα μας είναι ναός του Θεού

-Στεναχωριέμαι πάντως, μαμά, που θα την βάλουν μέσα στο χώμα και δεν θα την ξαναδούμε.

-Σου έχω πει ήδη, Αγγελική μου, πως κάθε άνθρωπος που γεννιέται εδώ στη γη αποτελείται από το φθαρτό και υλικό σώμα που παίρνει από τη μανούλα που το γεννάει, αλλά και από την άυλη και άφθαρτη ψυχή που του δίνεται από την καρδιά του αγαπημένου μας Θεού Πατέρα. Η ψυχή είναι αυτή που δίνει και την αξία στο σώμα, γιατί είναι αυτή που θα ζει και στην αιωνιότητα. Το σώμα, κάποια στιγμή που ο Θεός θα επιτρέψει, θα αποθάνει και θα επιστρέψει στο χώμα. Η ψυχή, όμως, επειδή την έβγαλε ο Θεός μέσα από την θεϊκή καρδιά του, είναι αιώνια και θέλει να επιστρέψει πίσω στη θεϊκή του αγκαλιά από όπου και βγήκε.

-Δηλαδή, το σώμα του ανθρώπου δεν έχει καμιά αξία;

-Και βέβαια έχει, κοριτσάκι μου! Ότι ο Θεός δημιουργεί έχει αξία, γιατί το καθετί έχει ένα συγκεκριμένο και σημαντικό ρόλο να επιτελέσει μέσα στη δημιουργία του Θεού Πατέρα μας. Τίποτε δεν έχει δημιουργηθεί από τον καλό Θεό μας, που να μην έχει να παίξει ένα σημαντικό ρόλο. Δες τον ήλιο. Μας ζεσταίνει, μας φωτίζει, φέρνει τη μέρα για να μπορούν οι άνθρωποι να κάνουν τις δουλειές τους. Δες τον αέρα, που αν και δεν τον βλέπουμε, εν τούτοις μας δίνει το πολύτιμο οξυγόνο για να ζήσουμε. Αν στερηθούμε για ελάχιστα λεπτά τον αέρα και το οξυγόνο του τότε όλοι θα πεθάνουμε. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα υπέροχα δημιουργήματα του Θεού μας. Δεν θα μπορούσε λοιπόν το σώμα μας να διαφέρει από αυτά.

-Τι ρόλο παίζει τότε το σώμα μας, μανούλα, αφού εκείνο που έχει την πιο μεγάλη αξία είναι η αθάνατη ψυχή μας;

-Το σώμα μας το έδωσε ο Θεός για να γίνει, όσο ζούμε σ' αυτή τη γη, το σπίτι της ψυχής. Έτσι, με το να κατοικεί μέσα σ' αυτό η πολύτιμη ψυχή μας, γίνεται τόπος ιερός και άγιος. Το άγιο Πνεύμα ονομάζει το σώμα μας ναό του Θεού. Και έτσι πρέπει να το βλέπουμε όλοι οι χριστιανοί, ώστε να είμαστε πάντα πολύ προσεχτικοί και να μην το μολύνουμε.

-Πως μολύνεται το σώμα μας, μαμά;

-Το σώμα μας, παιδί μου, είναι το ορατό σημείο κάθε ανθρώπινης ψυχής. Γι' αυτό και η κάθε ψυχή αναγνωρίζεται από τη συγκεκριμένη μορφή που έχει ο κάθε άνθρωπος. Όσο ζει ο άνθρωπος σ' αυτή τη γη, το σώμα και η ψυχή γίνονται ένα, σε μια αδιαίρετη ανθρώπινη ύπαρξη. Έτσι, όταν μολύνεται η ψυχή μολύνεται και το σώμα, όπως επίσης, όταν μολύνεται το σώμα μολύνεται και η ψυχή.

Το μυστικό της παιδικής ευτυχίας

-Τι είναι αυτό, μαμά, που μολύνει το σώμα και κάνει και την ψυχή μολυσμένη;

-Η αμαρτία είναι αυτή που μολύνει, παιδί μου, την ψυχή του ανθρώπου. Αυτή είναι, που με τη βοήθεια του πονηρού σατανά, καταφέρνει να απομακρύνει από τον Θεό μια ψυχή. Άλλοτε το καταφέρνει αυτό μέσα από τα λάθη του σώματος και άλλοτε μέσα από τα λάθη της καρδιάς. Γι' αυτό και όλα τα λάθη και τα αμαρτήματα που κάνει ο άνθρωπος, Αγγελική μου, χωρίζονται σε δύο είδη. Σε αυτά που λερώνουν πρώτα την καρδιά του ανθρώπου και στη συνέχεια μολύνουν και την ψυχή του και σ' αυτά που λερώνουν πρώτα το σώμα και μετά μολύνουν και την ψυχή.

-Πιο μεγάλα αμαρτήματα ποια είναι, μαμά, του σώματος ή της καρδιάς;

-Αν και δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά, παιδί μου, αν πεθάνει κάποιος από μια γρίπη ή από μια ανίατη ασθένεια, αφού στο τέλος θα πεθάνει, εν τούτοις υπάρχει ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στα λάθη του σώματος και στα λάθη της καρδιάς. Στα λάθη του σώματος, όπως είναι π.χ. οι διάφορες σαρκικές αμαρτίες, ο άνθρωπος μετανιώνει πιο εύκολα και πιο γρήγορα γιατί γίνονται εύκολα αντιληπτά. Στα λάθη, όμως της καρδιάς, όπως είναι π.χ. οι ζήλιες, οι φθόνοι, οι κατακρίσεις και άλλα, εξ αιτίας του ανθρώπινου εγωισμού, ο άνθρωπος δύσκολα μπορεί να αντιληφθεί το μέγεθος της αμαρτίας του και να μετανοήσει.

-Δηλαδή, απ' ότι καταλαβαίνω, τα πιο επικίνδυνα αμαρτήματα πρέπει να είναι αυτά της καρδιάς. Το πιο μεγάλο αμάρτημα της καρδιάς ποιο είναι μαμά;

-Η έλλειψη εμπιστοσύνης στον καλό Θεό μας είναι το κορυφαίο αμάρτημα που μπορεί να διαπράξει μια ψυχή. Μήπως σ' αυτό το μοιραίο λάθος δεν έπεσε και ο πρωτόπλαστος με αποτέλεσμα να βγει από τον παράδεισο; Τα λόγια του πονηρού σατανά, με τα οποία συκοφάντησε τον καλό Θεό μας στον πρωτόπλαστο άνθρωπο, έκαναν τον άνθρωπο να αμφισβητήσει την αγάπη που του είχε ο δημιουργός Θεός του. Η αμφισβήτηση αυτή, αφού πρώτα τον έκανε να αμφιβάλει αν ο Θεός τον αγαπούσε πραγματικά, μετά τον έκανε να μη θέλει να υπακούσει στις θεϊκές εντολές του, αφού δεν είχε πλέον απόλυτη εμπιστοσύνη στον Πλάστη του. Καταλαβαίνεις γιατί η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό μας είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος;

-Καταλαβαίνω, μανούλα μου, γι' αυτό και θα παρακαλώ το άγιο Πνεύμα να μου χαρίζει απόλυτη εμπιστοσύνη στον καλό Θεό μας.

-Να συμπεριφέρεσαι στον καλό Θεό μας, κοριτσάκι μου, όπως συμπεριφέρεσαι σε μένα και στον γλυκό σου μπαμπάκα. Με απόλυτη αγάπη και εμπιστοσύνη. Πες μου, παιδί μου, δυσκολεύεσαι ή στεναχωριέσαι να κάνεις κάτι από αυτά που εμείς οι γονείς σου με πολύ αγάπη για σένα σου ζητάμε;

-Όχι, μαμά μου, απεναντίας χαίρομαι να κάνω αυτό που μου ζητάτε, γιατί ξέρω πως ότι μου λέτε να κάνω είναι για το καλό μου.

-Αυτό είναι και το μυστικό της παιδικής σου ευτυχίας, Αγγελική μου. Επειδή ξέρεις πως ότι σου λέμε είναι για το καλό σου, μας εμπιστεύεσαι απόλυτα και κάνεις με χαρά αυτό που σου λέμε. Έτσι πρέπει να συμπεριφέρεσαι και στον καλό Θεό μας. Αν πιστέψεις βαθιά μέσα στην καρδιά σου, πως σε αγαπά με άπειρη στοργή και λατρεία, τότε τον εμπιστεύεσαι απόλυτα και με πλήρη υποταγή στο θεϊκό θέλημα του, κάνεις με χαρά ότι Εκείνος θέλει.

-Μαμά, η φίλη μου η Μαρία που πέθανε αγαπούσε πολύ τον Θεό και τον εμπιστευότανε. Δεν θα είναι λοιπόν τώρα κοντά του;

-Και βέβαια είναι τώρα κοντά του. Μπορεί το σωματάκι της να το κατεβάσανε μέσα στη γη, μα η ψυχούλα της είναι αναπαυμένη στην αγκαλιά του καλού Θεού μας και ακούει τώρα τους ύμνους των αγγέλων που δοξάζουν τον άγιο Δημιουργό μας.

Η θλίψη του θανάτου

-Αφού, μαμά, οι ψυχές μας πάνε κοντά στον καλό Θεό μας γιατί τότε οι άνθρωποι όταν χάσουν κάποιον δικό τους κλαίνε τόσο πολύ και μοιάζουν σαν απελπισμένοι;

-Αυτό, παιδί μου, είναι πολύ φυσικό για τον κάθε άνθρωπο που χάνει την παρουσία ενός δικού του ανθρώπου. Μήπως δεν κλαίμε όταν κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο φύγει μακριά μας στην ξενιτιά και δεν θα μπορούμε για κάποιο μεγάλο διάστημα να το βλέπουμε; Πόσο μάλλον όταν αυτό το αγαπημένο μας πρόσωπο πεθαίνει, οπότε δεν θα έχουμε την δυνατότητα να το ξαναδούμε σ' αυτή τη γη. Μη ξεχνάς πως ακόμα και ο Χριστός όταν έμαθε πως ο αγαπημένος του φίλος Λάζαρος πέθανε, έκλαψε σαν τέλειος άνθρωπος που ήταν. Διαφέρει όμως η ανθρώπινη φυσική ανάγκη να πενθήσεις κάποιο αγαπημένο σου πρόσωπο που έφυγε απ' αυτή τη ζωή και δεν θα το ξαναδείς ποτέ, από την στεναχώρια εκείνη που προκαλεί η απελπισία ότι αυτό το πρόσωπο για το οποίο πενθούμε χάθηκε τελείως από την ζωή και δεν θα υπάρχει πουθενά. Και αυτό, δυστυχώς παιδί μου, συμβαίνει με όσους δεν πιστεύουν πως υπάρχει αιώνια ζωή. Εσύ, κοριτσάκι μου, γιατί είσαι στεναχωρημένη με το θάνατο της φίλης σου;

-Θα μου λείψει πολύ μαμά! Ήταν η καλύτερη μου φίλη. Διαβάζαμε μαζί στο σχολείο, καθόμασταν μαζί στο ίδιο θρανίο, παίζαμε μαζί παιχνίδια αλλά και ότι είχα της το έλεγα επειδή την εμπιστευόμουνα. Καταλαβαίνεις λοιπόν μαμά γιατί θα μου λείψει πολύ;

-Καταλαβαίνω κοριτσάκι μου. Θα ήθελα, όμως να σε ρωτήσω κάτι. Αν ήξερες πως η μαμά της και εκείνη θα έπρεπε να φύγουν από το όμορφο χωριό μας για να πάνε στη μακρινή Αμερική, όπου ζει προσωρινά και δουλεύει για να συντηρήσει την οικογένεια του ο μπαμπάς της, θα πενθούσες τόσο πολύ όσο τώρα;

-Όχι μαμά, γιατί θα ήξερα ότι εκεί θα ήταν πολύ ευτυχισμένη κοντά στον μπαμπάκα της. Μπορεί να στεναχωρηθώ πολύ που θα χάσω την αγαπημένη μου φίλη, μα θα είμαι ταυτόχρονα και ευτυχισμένη που θα ξέρω πως θα είναι τόσο χαρούμενη κοντά στον αγαπημένο της μπαμπάκα.

-Έτσι ακριβώς πρέπει, παιδί μου, να νιώθουμε και εμείς για κάθε καλή ψυχούλα που αγαπούσε τον Θεό και τώρα με τον θάνατο έφυγε από κοντά μας. Μπορεί εμείς να χάσαμε την παρουσία ενός αγαπημένου μας ανθρώπου, μα η ψυχούλα του θα είναι τώρα πολύ ευτυχισμένη μέσα στην αγκαλιά του λατρεμένου μας Θεού Πατέρα.

Ευτυχισμένες και δυστυχισμένες ψυχές

-Όλες οι ψυχές, μανούλα, πηγαίνουν στην αγκαλιά του ουράνιου μας Πατέρα;

-Δυστυχώς όχι, Αγγελική μου. Κάποιες πηγαίνουν στο σκοτεινό βασίλειο της κόλασης. Εμείς όμως, παιδί μου, καθορίζουμε που θα πάνε οι ψυχές μας μετά τον θάνατο του σώματος μας. Και αυτό οφείλεται σε ένα μεγάλο και μοναδικό δώρο που έδωσε ο δημιουργός Θεός σε μας τους ανθρώπους. Το δώρο αυτό λέγεται αυτεξούσιο και με αυτό μπορεί ο άνθρωπος να αποφασίζει μόνος του τι θέλει να κάνει στη ζωή του. Δεν ήθελε ο Θεός το πιο τέλειο δημιούργημα του να ζει χωρίς προσωπική βούληση, διότι έτσι δεν θα είχε καμιά αξία κάθε πράξη της ζωής του. Εσύ, Αγγελική μου, μ’ αγαπάς γιατί κάποιος σε αναγκάζει να το κάνεις ή επειδή εσύ η ίδια το θέλεις;

-Σ’ αγαπώ, μαμά μου, επειδή εγώ το θέλω και ξέρω ότι εσύ με αγαπάς και με λατρεύεις!

-Αυτό είναι, παιδί μου, που δίνει αξία στην αγάπη που μου δίνεις, γιατί το κάνεις με την θέληση σου, μέσα από την καρδιά σου. Αυτό ακριβώς είναι που θέλει και ο Θεός από όλα τα παιδιά του. Θέλει να τον αγαπάμε, να τον εμπιστευόμαστε και να τον υπακούμε με την θέληση μας, γιατί τότε αποκτά αξία η επιλογή μας αυτή. Αν κάτι γίνεται με το ζόρι ή από ανάγκη δεν έχει αξία.

-Εγώ, μαμά, αγαπώ τον καλό Θεό μας επειδή το θέλω, αφού και Εκείνος με αγαπά και με λατρεύει. Όπως αγαπώ τον μπαμπά και εσένα και θέλω να είμαστε πάντα μαζί, έτσι θέλω και με τον καλό Θεό μας, να είμαι πάντα μαζί του και να τον σκέπτομαι συνέχεια.

-Η αγάπη που δίνεις στον αγαπημένο μας Θεό Πατέρα, Αγγελική μου, τον κάνει πολύ ευτυχισμένο, γι’ αυτό και όταν θα έρθει η ημέρα εκείνη που ο Θεός όρισε για σένα να πετάξει η ψυχούλα σου στον ουρανό, Εκείνος θα σε περιμένει στην πόρτα του Παραδείσου για να σε καλωσορίσει στο θαυμάσιο ουράνιο Βασίλειο του, όπου επικρατεί μόνο χαρά, ειρήνη και απέραντη ευτυχία. Εκεί, μαζί με όλους τους δίκαιους και αγίους που τον αγάπησαν σαν Μάνα και Πατέρα της ψυχής τους όσο ζούσαν στη γη, θα απολαμβάνεις τη άπειρη στοργική αγάπη της καρδιάς του. Τότε θα νιώσεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου πόσο μας αγαπά και μας λατρεύει, που νους ανθρώπου αδυνατεί να περιγράψει!

-Και η φίλη μου Μαρία, μαμά, ζει τώρα αυτή την ευτυχία;

-Ναι, Αγγελική μου, η καλή σου φιλενάδα Μαρία απολαμβάνει από τώρα μια ευτυχία που ποτέ στη γη δεν θα μπορούσε να φανταστεί. Μπορεί στη γη να υποφέρουν από την έλλειψη της οι αγαπημένοι της γονείς και φίλοι, μα αυτή σαν αγγελάκι απολαμβάνει μια μοναδική ευτυχία και χαρά από την άπειρη αγάπη και λατρεία που της δίνει ο ουράνιος μας Πατέρας.

-Χαίρομαι, μανούλα, με αυτά που μου λες και με κάνεις να επιθυμώ και εγώ την ώρα εκείνη που θα βρεθεί η ψυχή μου στην αγκαλιά του καλού Θεού μας!

-Οι ενάρετοι άνθρωποι, κοριτσάκι μου, και οι θεϊκά ερωτευμένοι με τον Θεό, όπως ήταν οι άγιοι μας, ποτέ δεν φοβόντουσαν τον θάνατο γιατί τον έβλεπαν σαν ευκαιρία να ενωθεί η ψυχή τους με τον πολυαγαπημένο τους Βασιλιά Ιησού και να απολαμβάνουν μαζί του στην αιωνιότητα την απόλυτη χαρά και ευτυχία. Αυτή ήταν και η αιτία που έδινε στους αγίους μας την δύναμη να αντέχουν τα μαρτύρια και να μην φοβούνται να ομολογήσουν με θάρρος τον Θεό τους μπροστά στους βασανιστές τους.

-Γιατί, όμως, πολλοί άνθρωποι φοβούνται τον θάνατο;

-Υπάρχουν πολλοί που φοβούνται τον θάνατο, επειδή δεν πιστεύουν πως υπάρχει η αιώνια ζωή, οπότε θεωρούν πως η ζωή τους τελειώνει με τον θάνατο του σώματος τους. Άλλοι πάλι τρομάζουν στην σκέψη του θανάτου επειδή η ζωή που κάνουν δεν είναι σύμφωνη με το θέλημα του Θεού αλλά με όσα τους βάζει στο νου ο δόλιος σατανάς. Ζουν με ζήλιες, φθόνους, κακίες, μίση, ασωτίες, δίνοντας έτσι δικαίωμα στον πονηρό σατανά να εξουσιάζει την ψυχή τους και να τους διεκδικεί σαν δικούς του φίλους και οπαδούς. Επόμενο είναι λοιπόν να φοβούνται τον θάνατο, γιατί ξέρουν ότι ο σατανάς, τον οποίον υπηρετούσαν στην επίγεια ζωή τους, τώρα θα έρθει να τους πάρει στο σκοτεινό βασίλειο του Άδη.

-Δηλαδή, μανούλα, όσο ευτυχισμένοι είναι οι άνθρωποι εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τις εντολές του καλού Θεού μας και περιμένουν με νοσταλγία να βρεθούν κοντά του, χωρίς να φοβούνται τον θάνατο, τόσο δυστυχισμένοι είναι εκείνοι που ζουν σύμφωνα με τις εντολές του σατανά και φοβούνται πως θα πάνε στην κόλαση!

-Ακριβώς αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα σε μια ψυχή που αγαπά και εμπιστεύεται τον Θεό της και προσπαθεί να ζει ενάρετα σ’ αυτή τη γη, με μια άλλη που με τις σκέψεις και τις πράξεις της ακολουθεί τις εντολές του πονηρού σατανά. Όποιον εμείς επιλέγουμε σ’ αυτή τη γη για να κατευθύνει την ζωή μας, αυτός θα έρθει και αναμφίβολα τη στιγμή του θανάτου για να πάρει την ψυχή μας.

-Αν όμως κάποιος μετανοήσει για τα λάθη του και επιστρέψει στο Θεό, μπορεί ο σατανάς να πάρει την ψυχή του στην κόλαση;

-Και βέβαια, όχι! Ο Θεός μας είναι τόσο στοργικός και τόσο πολυεύσπλαχνος που όταν δει ένα του παιδί να γονατίζει με ταπείνωση και να ζητάει συγνώμη για τα λάθη του, αμέσως το συγχωρεί.

-Με μια συγνώμη μπορεί να συγχωρέσει ο Θεός τον αμαρτωλό;

-Ναι, κοριτσάκι μου. Κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να αντιληφθεί πόσο άπειρα μας αγαπά ο Θεός και θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να μπουν στο ουράνιο βασίλειο του Παραδείσου. Αλλοίμονο, όμως, κοριτσάκι μου, για όλους αυτούς που περιφρονούν την αγάπη του καλού Θεού μας και ακολουθούν τον κακό σατανά. Θα γευτούν από τον ίδιο τον Εωσφόρο τόση πολύ δυστυχία που αν το ήξεραν κανείς δεν θα τον ακολουθούσε ποτέ. Ακόμα και την ώρα του θανάτου ενός ανθρώπου δεν μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο κακό θέλει ο σατανάς να κάνει στην κάθε ψυχή!

Τα τελώνια της ψυχής

-Όταν, μαμά, ένας άνθρωπος πεθάνει, τι γίνεται μετά;

-Η στιγμή αυτή, αγγελική μου, είναι η πιο κρίσιμη για κάθε ψυχή. Από τη στιγμή αυτή και μετά κρίνεται η αιώνια ευτυχία ή η αιώνια δυστυχία κάθε ψυχής. Αν είναι ευσεβής η ψυχή έρχονται να την συνοδεύσουν μαζί με τον φύλακα άγγελο της μέχρι το θρόνο του Θεού πολλά αγγελούδια και πολλοί άγιοι. Αν όμως είναι κακιά και ασεβής, τότε έρχονται πολλοί δαίμονες να την διεκδικήσουν και να την πάρουν στο σκοτεινό βασίλειο της αιώνιας δυστυχίας.

-Και ο φύλακας άγγελος της ψυχής τι κάνει τότε μανούλα;

-Δεν επιτρέπει σε κανένα δαίμονα να την πειράξει, μέχρι να αποφασίσει ο ίδιος ο Θεός που θα πάει η ψυχή αυτή. Οι δαίμονες, όμως, δεν σταματούν ούτε στιγμή να ενοχλούν την ψυχή μέχρι να φτάσει αυτή μπροστά στο θρόνο του Θεού.

-Πως την ενοχλούν την ψυχή οι κακοί δαίμονες;

-Να, όσο ανεβαίνει η ψυχή προς το θρόνο του Θεού, την σταματούν διαδοχικά κάποιοι φοβεροί δαίμονες, τα τελώνια, και ζητούν από τον φύλακα άγγελο της να τους παραδώσει την ψυχή για να την πάρουν μαζί τους στο σκοτεινό βασίλειο της κόλασης. Για να τον πείσουν ότι αυτή η ψυχή τους ανήκει, του λένε όλα τα λάθη και τα αμαρτήματα που έκανε όσο ζούσε στη γη.

-Είναι πολλοί οι δαίμονες που ενοχλούν τις ψυχές, μαμά;

-Ναι, Αγγελική μου, όσα και τα αμαρτήματα στα οποία πέφτουν οι άνθρωποι. Ανάμεσα τους, όμως, ξεχωρίζουν οι δαίμονες εκείνοι που καταφέρνουν να χωρίσουν μια ψυχή από τον Θεό με κάποια πολύ μεγάλα αμαρτήματα. Με αυτά κατορθώνει ο Εωσφόρος να αποκτήσει πλήρη εξουσία πάνω σε αυτές τις ψυχές όσο ζουν και μετά τον θάνατο τις παίρνει εύκολα στο σκοτεινό βασίλειο του.

-Ποια είναι, μαμά, αυτά τα αμαρτήματα;

-Είναι της αθεΐας, της πλάνης και της μαγείας. Οι άνθρωποι που πέφτουν στα φοβερά αυτά αμαρτήματα φτάνουν στο σημείο να αμφισβητούν την ύπαρξη του καλού Θεού μας και υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει Θεός. Άλλοι μάλιστα πιστεύουν πως ο ίδιος ο Εωσφόρος είναι ο Θεός. Έτσι, αντί να λατρεύουν τον ένα αληθινό Θεό, λατρεύουν για Θεό τον ίδιο τον διάβολο και σ' αυτόν καταφεύγουν για να ζητήσουν βοήθεια όταν θέλουν να πετύχουν κάτι.

-Και ο δαίμονας τους βοηθά, μαμά;

-Ναι, κόρη μου. Αφού πρώτα πετύχει ο δαίμονας να τον ακολουθεί μια ψυχή σε ό,τι κακό και αισχρό την διατάζει, μετά την χρησιμοποιεί για να πλανεύει και άλλους ανθρώπους με την δύναμη της μαγικής τέχνης. Έτσι, πολλοί άνθρωποι αντί να καταφεύγουν στον καλό Θεό μας για να λυτρωθούν από κάτι κακό, πηγαίνουν σε μάγους, σε χαρτορίχτρες και σε μέντιουμ για να το πετύχουν. Τότε ο δαίμονας, επειδή είναι η πηγή κάθε κακίας, δένει ακόμα πιο σφιχτά με τα σατανικά δεσμά του τον ανόητο αυτόν άνθρωπο και τον κάνει τυφλό, υπάκουο και πιστό οπαδό του. Όλων, λοιπόν, αυτών των ανθρώπων που απαρνήθηκαν τον αληθινό Θεό και δεν μετανόησαν, οι δαίμονες αρπάζουν εύκολα την ψυχή τους από τα χέρια του φύλακα αγγέλου του και την οδηγούν κατευθείαν στην πιο φριχτή κόλαση.

-Υπάρχουν και άλλα αμαρτήματα, μανούλα, με τα οποία μπορεί ο σατανάς να αρπάξει εύκολα από τα χέρια του φύλακα αγγέλου μια ψυχή;

-Ναι, κόρη μου, υπάρχουν και άλλα φοβερά αμαρτήματα με τα οποία ο σατανάς έχει πολύ δύναμη να καταστρέψει μια ψυχή. Είναι ο φόνος και οι εκτρώσεις που κάνουν κάποιες γυναίκες στερώντας τη ζωή που χάρισε ο ίδιος ο καλός Θεός μας σε μια ψυχούλα. Επίσης η αυτοκτονία είναι από τα πιο φοβερά αμαρτήματα που οδηγούν μια ψυχή κατευθείαν στο σκοτάδι της κόλασης και δίνουν υπερβολική χαρά στον δαίμονα που την παροτρύνει.

-Πως μπορούν μαμά, κάποιοι να αφαιρούν από τον εαυτό τους τη ζωή που με τόση αγάπη τους χάρισε ο καλός Θεός μας;

-Όταν, παιδί μου, ο άνθρωπος πάψει να εμπιστεύεται τον καλό Θεό μας, τότε πολύ εύκολα ο σατανάς τον πείθει να κάνει την φοβερή αυτή πράξη. Αγνοεί ότι με αυτό όχι μόνο δεν λυτρώνεται από αυτό που τον βασανίζει, αλλά αντιθέτως παραδίνει την ψυχή του στην αιώνια κυριαρχία του σατανά για να τον βασανίζει με φριχτό τρόπο στον τόπο της κόλασης.

-Πόσο λυπάμαι γι' αυτούς τους ανθρώπους που θα βασανίζονται αιώνια στην κόλαση! Υπάρχουν και άλλα αμαρτήματα, μανούλα, που κάνουν τον σατανά να αποκτά πάνω μας μεγάλη εξουσία;

-Μια άλλη μεγάλη αμαρτία, παιδί μου, είναι και η ανηθικότητα. Ξέρει, Αγγελική μου, ο πονηρός σατανάς πως το σώμα του ανθρώπου είναι ναός του Θεού και σπίτι της ψυχής μας, όσο αυτή ζει σ' αυτή την γη, γι' αυτό και προσπαθεί να το μολύνει με διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς τους τρόπους είναι και η ασωτία. Δυστυχώς το δαιμόνιο αυτό της ασωτίας καταφέρνει εύκολα να παρασέρνει πολλές ψυχές, ιδίως νέων παιδιών, στα πονηρά δίχτυα του και την ώρα του θανάτου διεκδικεί με πολύ θράσος την ψυχή αυτή.

-Πόσο πρέπει τελικά, μανούλα, να προσέχουμε όλοι μας, για να μην δίνουμε εξουσία στο σατανά να κυριεύσει την ψυχή μας και να μπορεί έτσι να την διεκδικεί τη στιγμή του θανάτου μας!

-Γλυκό μου κοριτσάκι, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι σ' αυτή τη γη δίνουμε με τις πράξεις μας εξετάσεις στον καλό Θεό μας, για να του αποδείξουμε αν τον αγαπάμε και αν θέλουμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι μέσα στη θεϊκή αγκαλιά του. Εκείνος μας αφήνει μόνοι μας να επιλέξουμε σε ποιανού αγκαλιά θέλουμε να είμαστε. Όσοι επιλέξουμε να είμαστε στην αγκαλιά του καλού Θεού μας πρέπει να είμαστε καλοί, ευσπλαχνικοί, ελεήμονες, ευγενικοί, ταπεινοί, γεμάτο αγάπη στον συνάνθρωπο μας. Όταν ζούμε σ' αυτή τη γη όπως θέλει ο καλός Θεός μας δεν μπορεί κανένας σατανάς και κανένα τελώνιο να μας φοβίσει και να μας πάρει από την αγκαλιά του φύλακα αγγέλου μας.

-Εγώ, μανούλα, θα προσπαθήσω να είμαι καλή κόρη στον αγαπημένο μας Θεό και να μην τον πικραίνω με την ανυπακοή στο θέλημα του. Καταλαβαίνω πόσο θέλει να τον αγαπώ με όλη μου την καρδιά και να τον εμπιστεύομαι απόλυτα, όπως αγαπώ και εσένα μανούλα και προσπαθώ να είμαι υπάκουη σε όσα μου λες.

-Μπράβο, κοριτσάκι μου. Η προσπάθεια σου αυτή κάνει τον καλό Θεό μας να χαίρεται με σένα και να θέλει να σε κλείνει όλο και πιο πολύ μέσα στη μητρική του Καρδιά.

-Τι άλλο θα μπορούσα μανούλα να προσέχω, για να γίνω καλύτερη και να κάνω τον γλυκό μου Θεό Πατέρα ευτυχισμένο;

-Τρία πράγματα, κοριτσάκι μου, είναι πολύ σημαντικά και θα ήθελα πολύ να προσέχεις σε όλη σου τη ζωή. Αυτά είναι ο νους, η καρδιά και το στόμα. Απ' αυτά τα τρία εξαρτάται η ευτυχία ή η δυστυχία μιας ψυχής, γιατί από τη χρήση αυτών των τριών εξαρτάται αν κάποιος θα πλημμυρίσει από το φως της χάριτος του αγίου Πνεύματος ή από τη σκοτεινιά της αμαρτίας.

-Τι πρέπει εγώ να κάνω με αυτά, μαμά;

-Με το νου σου να σκέπτεσαι πάντα τον καλό Θεό μας και να μην αφήνεις ποτέ τίποτα άσχημο να τον μολύνει. Να έχεις πάντα καλούς λογισμούς για όλους τους ανθρώπους και να μην κατακρίνεις κανένα πλάσμα του Θεού. Μην επιτρέπεις ποτέ στο νου σου να σκέπτεται με υπερηφάνεια και εγωισμό. Αυτό στεναχωρεί πολύ τον Θεό μας γιατί με τις υπερήφανες σκέψεις δίνεις πολύ δικαίωμα στο σατανά να σε πειράζει και να κυριαρχεί πάνω στη ψυχή σου. Με την καρδιά σου, πάλι, να αγαπάς τον καλό Θεό μας και να μην αφήνεις τον σατανά να λερώνει με βρωμιές την καρδούλα σου.

-Ποιές είναι οι βρωμιές της καρδιάς, μαμά;

-Είναι οι διάφορες ζήλιες, ο φθόνος, το μίσος, η κακία, η ασπλαχνία και άλλα λάθη της καρδιάς με τα οποία κατορθώνει ο ίδιος ο Εωσφόρος όχι απλά να μολύνει τόσο πολύ μια ψυχή, αλλά και να την διεκδικεί σαν δική του οπαδό. Όπου δεν υπάρχει παιδί μου αγάπη, δεν υπάρχει εκεί και ο καλός Θεός μας, αλλά μόνο η παρουσία του κακού σατανά. Μια καρδιά που ζει μόνο με φθόνους, μίση και κακίες δεν έχει βασιλιά της τον καλό Θεό μας αλλά τον ίδιο τον Εωσφόρο. Γι' αυτό και τη στιγμή του θανάτου έρχεται με πολύ θράσος να την διεκδικήσει από τον φύλακα άγγελο της και να την ρίξει στην άβυσσο της κόλασης.

-Μου σχολίασες μανούλα και τα λάθη του στόματος. Ποια είναι αυτά που πρέπει να προσέχω;

-Άφησα, Αγγελική μου, στο τέλος τα λάθη του στόματος γιατί αν και δεν τα υπολογίζουν πολύ οι άνθρωποι, εν τούτοις είναι τόσο σημαντικά και τόσο επικίνδυνα που μπορεί με πολύ ευκολία να γκρεμίσουν μια ψυχή στην οδύνη της κόλασης.

-Ποια αμαρτήματα της γλώσσας μας είναι, μαμά, τόσο πολύ επικίνδυνα;

-Οι βλασφημίες, οι κατακρίσεις, οι συκοφαντίες είναι κορυφαία λάθη του στόματος. Πολλοί άνθρωποι καταστράφηκαν από κατακρίσεις και συκοφαντίες. Μη ξεχνάς ότι τα λόγια χρησιμοποίησε και ο πονηρός σατανάς μέσα στον παράδεισο για να συκοφαντήσει στον Αδάμ και την Εύα τον καλό Θεό μας με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα για όλη την ανθρωπότητα. Πολλοί άνθρωποι έχασαν, Αγγελική μου, τον παράδεισο επειδή άφησαν το στόμα τους να μιλά ανεξέλεγκτα και να βγάζει δηλητήρια αντί μέλι. Με πόση χαρά καταγράφουν πάντα οι πονηροί δαίμονες στα χαρτιά τους τα λάθη που κάνουμε με το στόμα μας! Αυτά χρησιμοποιούν τα τελώνια τη στιγμή του θανάτου για να κερδίσουν την ταλαίπωρη ψυχή.

-Πως μπορεί, μαμά, να γλυτώσει κάποιος από τα τελώνια;

-Με το να ζητάει τακτικά συγνώμη για τα λάθη του και να αγωνίζεται να τα διορθώσει. Κυρίως, όμως, όταν μάθει να τα λέει με ταπείνωση και συντριβή στον εξομολόγο του. Τότε με τη δύναμη του ιερού μυστηρίου της μετανοίας, ο ίδιος ο καλός Θεός μας τα σβήνει και καθαρίζει τελείως την ψυχή του.

-Μετά την εξομολόγηση οι δαίμονες θα τα έχουν και πάλι γραμμένα στα δικά τους τα χαρτιά και θα τα μνημονεύουν την ώρα του θανάτου;

-Όχι, Αγγελική μου. Όταν εξομολογούμαστε με συντριβή καρδιάς τα λάθη μας τότε αυτά σβήνουν και από τα δικά τους τα χαρτιά. Γι' αυτό και το ιερό μυστήριο της Μετανοίας είναι το κορυφαίο για τη σωτηρία της ψυχής μας.

-Μαμά, η φίλη μου που πέθανε ήταν μικρή και καλή. Πέρασε την ώρα του θανάτου της από τα τελώνια;

-Τα μικρά παιδάκια που ζουν με απλότητα, αγάπη και υπακοή στους γονείς τους είναι αγγελάκια και δεν περνούν από τα τελώνια. Πηγαίνουν κατευθείαν στην αγκαλιά του Θεού. Είναι μεγάλη τιμή για μια μικρή ψυχούλα όπως είναι της φίλης σου Μαρίας να την διαλέγει ο Θεός ανάμεσα από τόσα άλλα και να την παίρνει τόσο γρήγορα κοντά του για να την βάλει ανάμεσα στους αγίους αγγέλους του. Είναι μια ξεχωριστή τιμή που θα την ζήλευαν όλοι οι άγιοι που αγαπούν και λατρεύουν τον άγιο Θεό μας. Γι' αυτό μη λυπάσαι για την φίλη σου αλλά να χαίρεσαι και να την καμαρώνεις που απολαμβάνει από τόσο μικρούλα τις ομορφιές του Παραδείσου στην αγκαλιά του πιο γλυκού, στοργικού Πατέρα που είναι ο πολυαγαπημένος μας Θεός!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Διαβάστε παρακάτω την όμορφη Κατηχητική Σειρά για μικρά παιδιά

πατώντας πάνω στον σχετικό τίτλο του κάθε βιβλίου: