4. Νους, η πύλη της καρδιάς

Νους, η πύλη της καρδιάς

4^η Επιστολή

   

Αγαπημένο μου παιδί

Από τη στιγμή που παίρνουμε την απόφαση να ζούμε με την απλότητα ενός παιδιού και να αφήνουμε τα πάντα με απόλυτη εμπιστοσύνη στα χέρια του Θεού Πατέρα μας, πλήθος αγγέλων αναλαμβάνουν να μας προστατεύουν. Η χαρά και η γαλήνη κυριαρχούν στην καρδιά μας και η ψυχή μας απολαμβάνει την ειρήνη του Θεού.

Αυτό, βέβαια, ενοχλεί πολύ τον σατανά και προσπαθεί με χίλιους δυο τρόπους να ανατρέψει την χαρά αυτή που έχει μια χριστιανική ψυχή. Τα μέσα που χρησιμοποιεί είναι κυρίως οι πράξεις της αμαρτίας πάνω στις πέντε αισθήσεις του ανθρώπου. Με αυτές προσπαθεί να κηλιδώσει πρώτα το σώμα και στη συνέχεια την ψυχή για να την απομακρύνει από τον Θεό της. Και εδώ, όμως, αντιμετωπίζει ο σατανάς μεγάλο πρόβλημα. Επειδή όλες αυτές οι πράξεις είναι ορατές και ως εκ τούτου αντιληπτές, ένας θεοσεβής άνθρωπος μετανιώνει πιο εύκολα και πιο γρήγορα. Έτσι με τη φωτιά της μετάνοιας του καίει τα πονηρά δίχτυα που του έχει στήσει ο σατανάς και δεν τον αφήνει εύκολα να κυριεύσει την ψυχή του.

Ο πραγματικός στόχος του σατανά είναι η καρδιά του ανθρώπου, την οποία διεκδικεί ο Θεός για να την κάνει θρόνο δικό Του και να βασιλεύσει εκεί σαν αιώνιος βασιλιάς Θεός. Αυτό εξάλλου μας λέει και στην αγία Γραφή: «υιέ δος μοι σην καρδίαν» (Παρ,Κγ΄,26).

Ξέρει πολύ καλά ο σατανάς πως, αν κυριαρχήσει πάνω στην καρδιά του ανθρώπου, κέρδισε και την ψυχή του. Για τον λόγο αυτό προσπαθεί να την σαγηνεύσει με διάφορες αγάπες και δεσμούς οι οποίες τον απομακρύνουν από την αγάπη και τη σκέπη του Θεού. Τέτοιες μορφές αγάπης είναι η φιλοδοξία, η φιληδονία, η φιλαργυρία και η φιλαυτία. Χρησιμοποιεί επίσης και κάθε μορφή γήινου δεσμού που κρύβει υπερβολή και δεν σε αφήνει να ζεις το θέλημα του Θεού. Ακόμα και η υπερβολική αγάπη στην οικογένεια, όταν αυτή η αγάπη γίνεται εμπόδιο να λατρεύεις με όλη τη δύναμη της ψυχής σου τον Θεό Πατέρα σου, είναι λάθος το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει με τέχνη ο σατανάς για να σε βγάλει από τον δρόμο της αλήθειας. Γι' αυτό μας λέει ο Κύριος μας στο άγιο Ευαγγέλιο Του: "αυτός που αγαπά τον πατέρα του και τη μητέρα του πιο πολύ από μένα, δεν μου είναι άξιος" ή "αυτός που αγαπά το γιο του ή την κόρη του πιο πολύ από μένα δεν μου είναι άξιος"(Ματθ,Ι΄,37).  

Όλες, λοιπόν, αυτές οι αγάπες και οι δεσμοί κάνουν την ψυχή αδύναμη, με αποτέλεσμα να πέφτει σε πολύ μεγάλα λάθη όπως είναι η ζήλεια, η εγωιστική διεκδίκηση, ο φθόνος, η αντιπάθεια, η κατάκριση, η συκοφαντία και άλλα, που δεν αφήνουν τη χάρη του Θεού να ενεργήσει πάνω της.

Σαν αποτέλεσμα όλων αυτών ο σατανάς κερδίζει ένα μεγάλο μέρος από την καρδιά του ανθρώπου, η οποία τώρα μοιράζεται στα δύο, ανάμεσα στο Θεό και στο σατανά. Έτσι η ψυχή αυτή, όσο και αν επιθυμεί την σωτηρία της, άλλοτε συμπεριφέρεται σαν παιδί του Θεού και άλλοτε σαν δέσμια του σατανά.

Ο απώτερος βέβαια σκοπός του σατανά είναι να κερδίσει σταδιακά την καρδιά του ανθρώπου ολοσχερώς. Για να το καταφέρει χρησιμοποιεί το νου του ανθρώπου, ο οποίος, όπως λένε και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, είναι η πύλη της καρδιάς.

Αρχίζει έτσι να πολεμά το νου του ανθρώπου μέσα από διάφορους δόλιους λογισμούς που σπέρνει με πολλή τέχνη και μαεστρία. Για να καταλάβεις καλύτερα το ρόλο που παίζει ο νους στην πορεία μιας ψυχής, θα μπορούσα να παραλληλίσω το νου με το ρόλο που παίζει ένα τιμόνι σε ένα αυτοκίνητο, πλοίο ή αεροπλάνο. Αυτός που ελέγχει το τιμόνι μπορεί να οδηγήσει αυτό που κρατά όπου θέλει. Το ίδιο συμβαίνει και με το νου. Αυτός που θα καταφέρει να ελέγξει το νου του ανθρώπου, αναπόφευκτα κυριεύει και την καρδιά του οπότε μπορεί να οδηγήσει εύκολα τη ψυχή αυτή όπου θέλει.

Ο σατανάς πολεμά το νου με διάφορους λογισμούς, οι οποίοι στοχεύουν στο να διαταράξουν πρώτα την σχέση μας με τον Θεό και μετά με τους συνανθρώπους μας. Τέτοιοι λογισμοί μπορεί να είναι: «ο Θεός με αγαπάει; είναι κοντά μου; αν ναι, γιατί με δοκιμάζει»; «Ο σύντροφος μου είναι ειλικρινής μαζί μου; με αγαπά στ’ αλήθεια; γιατί μου συμπεριφέρεται απότομα;», «Γιατί ο φίλος μου έχει περισσότερα από μένα; γιατί αυτός είναι ευτυχισμένος ενώ εγώ δυσκολεύομαι;» και άλλα.

Αν σε όλους αυτούς τους λογισμούς, παιδί μου, αρχίζουμε να δικαιολογούμε τον εαυτό μας, δεν θα μπορέσουμε ποτέ να δούμε την αλήθεια, η οποία μπορεί να κρύβεται πίσω από δικές μας αδυναμίες και πάθη, όπως είναι η ζήλεια, η έλλειψη επικοινωνίας με το σύντροφο μας ή τους γύρω μας, ο κρυφός μας εγωισμός που δεν μας αφήνει να χαρούμε στη χαρά των άλλων και άλλα πολλά. Όλα αυτά προσβάλλουν την αγάπη και διώχνουν τη χάρη του Θεού. Τότε έρχονται διάφορες δοκιμασίες που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι ο Θεός μας εγκατέλειψε και δεν μας αγαπά.

Όταν όμως ο άνθρωπος μάθει να ελέγχει τον εαυτό του και να ψάχνει το λάθος πάνω του και όχι στους άλλους, τότε καταφέρνει να πολεμήσει όλους αυτούς τους λογισμούς που ο σατανάς βάζει στο νου του για να τον πειράξει. Για να μπορέσει όμως να κάνει σωστή διάγνωση και να δει τα λάθη του, πρέπει απαραιτήτως να μάθει να ζητάει την χάρη και την φώτιση του Θεού.

Το πιο βασικό, παιδί μου, είναι να καταλάβουμε ότι αυτοί οι λογισμοί δεν είναι δικοί μας αλλά πόλεμος του σατανά στην ψυχή μας. Αν τώρα αρχίζουμε να δικαιολογούμε τον εαυτό μας, αντί να τους διώξουμε, τότε αυτοί γίνονται δικοί μας και ανενόχλητοι κατεβαίνουν στην καρδιά μας για να την μολύνουν. Αν, όμως, τους πολεμήσουμε, αναζητώντας ταυτόχρονα το μερίδιο της δικής μας ευθύνης, τότε έρχεται η ευλογία του Θεού που τους διώχνει και επανέρχεται έτσι η γαλήνη στην καρδιά μας.

Ο πόλεμος των λογισμών είναι μεγάλος και πολύ επικίνδυνος, επειδή είναι αόρατος και πολλές φορές πολύ ασαφής. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι τους αντιμετωπίζουμε με τέτοιο τρόπο που δικαιολογούμε συνήθως τον εαυτό μας και επιρρίπτουμε τις ευθύνες στους άλλους, γι’ αυτό και δυσκολευόμαστε να ζητήσουμε από τον Θεό συγνώμη. Είναι μια κρυφή αιμορραγία που, αν δεν την πάρουμε έγκαιρα είδηση, μπορεί να φέρει μεγάλη πνευματική καταστροφή. Θα σου πρότεινα να ελέγχεις συνέχεια τους λογισμούς σου και να τους εξομολογείσαι τακτικά στον πνευματικό εξομολόγο σου.  

Από όλα αυτά που είπαμε, πιστεύω να έχεις καταλάβει πως, αν θέλεις να ασφαλιστείς από τις επιθέσεις του σατανά, πρέπει να ρίξεις το βάρος της αμυντικής σου δύναμης στο κάστρο του νου σου. Όσο ο νους καταφέρνει να αντιστέκεται, ο σατανάς δεν μπαίνει εύκολα στο παλάτι της καρδιάς μας. Όταν όμως το κάστρο του νου καταρρεύσει, τότε και η πτώση της ψυχής είναι θέμα μικρού χρόνου.  

Θα ήμουνα ευτυχής, αγαπημένο μου παιδί, αν με διαβεβαίωνες ότι είσαι αποφασισμένος να αγωνιστείς με όλες τις δυνάμεις της ψυχής σου για να κάνεις το νου σου ένα απρόσβλητο κάστρο από τις πονηρές επιθέσεις του σατανά. Έτσι θα μπορέσεις να διαφυλάξεις απείραχτο τον θρόνο της παιδικής σου καρδιάς και να τον χαρίσεις στο μοναδικό βασιλιά και Θεό μας, τον Κύριο μας Ιησού Χριστό.