Π. ΕΛΠΙΔΙΟΥ: 16. Τα γενέθλια της Αγγελικής

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

16. Τα γενέθλια της Αγγελικής

Η Αγγελική γιορτάζει

Στο σπίτι του Βαγγέλη και της Σοφίας επικρατεί σήμερα πολύ χαρά και ευτυχία. Η κόρη τους Αγγελική, γιορτάζει διπλή γιορτή, την ονομαστική της γιορτή και τα γενέθλια της. Την ονόμασαν Αγγελική προς τιμήν των αγίων αγγέλων, επειδή γεννήθηκε την ημέρα που γιόρταζε η αγία Εκκλησία μας την μνήμη των αγίων αγγέλων και των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Η γιορτινή ατμόσφαιρα δεν είναι μόνο στο σπίτι της Αγγελικής αλλά και σε όλο το χωριό, γιατί πανηγυρίζει ο ιερός ναός του χωριού τους, που είναι αφιερωμένος στους αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Το πρωί όλο το χωριό μαζί με την οικογένεια της Αγγελικής πήγε στην όμορφη εκκλησία των Αρχαγγέλων να λειτουργηθεί. Η Αγγελική, ντυμένη με τα πιο όμορφα ρούχα που της είχε αγοράσει η μαμά της, φάνταζε σαν μικρή πριγκίπισσα μέσα στην εκκλησία. Με ευλάβεια προσκύνησε την μεγάλη όμορφη εικόνα των Αρχαγγέλων και τους παρακάλεσε να την βοηθήσουν να τους μοιάσει στη μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη που έχουν στον παντοκράτορα Θεό τους. Τους ζήτησε επίσης να σκεπάζουν με τα αγγελικά φτερά τους το σπίτι και την οικογένεια της και να τους προστατεύουν όλους από κάθε κακό.

Μόλις τέλειωσε η θεία Λειτουργία, σχεδόν όλος ο κόσμος πλησίασε τους γονείς της και την ίδια για να τους ευχηθούν χρόνια πολλά και ευλογημένα. Η Αγγελική έλαμπε από χαρά και ευτυχία.

Στο μεσημεριανό τραπέζι η μαμά Σοφία φρόντισε να τους προσφέρει ένα μεγάλο και πλούσιο γεύμα και πολλά γλυκά που είχε φτιάξει από χθες μαζί με τη μεγάλη της κόρη, την Χριστίνα. Τη χαρά της γιορτής ήρθε να μεγαλώσει και μια ωραία έκπληξη. Ήρθαν ξαφνικά ο παππούς και η γιαγιά της Αγγελικής, φέρνοντας της πολλά και πλούσια δώρα. Όλο το σπίτι σείστηκε από τα χαρούμενα ξεφωνητά της, μόλις αντίκρισε μπροστά της τον πολυαγαπημένο της παππού και τη γιαγιά.

Το πανηγύρι που ξεκίνησε από το πρωί στο σπίτι της Αγγελικής, θα κορυφωνόταν το απόγευμα με το κόψιμο της τούρτας των γενεθλίων της. Είχαν έρθει και άλλα παιδιά, φίλες της Αγγελικής, και η ατμόσφαιρα είχε γίνει εξαιρετικά χαρούμενη. Μια μεγάλη τούρτα με μπόλικη σοκολάτα και μερικά κεράκια, όσα και τα χρόνια της Αγγελικής, περίμενε υπομονετικά πότε θα την κόψουν για να μοιραστεί σε όλους. Το μεγάλο τραπέζι του σαλονιού είχε γεμίσει με τα δώρα που είχαν φέρει όλοι οι επισκέπτες στην ευτυχισμένη Αγγελική. Είχαν τοποθετηθεί όλα γύρω από την μεγάλη τούρτα.

Σε λίγο έφτασε η ώρα που θα έσβηνε η Αγγελική τα κεράκια της τούρτας. Όλα τα παιδιά της τραγούδησαν το τραγουδάκι των γενεθλίων. Μετά, έσβησε τα κεράκια από την τούρτα και όλα τα παιδιά ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Έφαγαν όλοι από την τούρτα και χόρτασαν. Ήταν τόσο νόστιμη, που πολλά παιδάκια έφαγαν και δεύτερο κομμάτι. Η Χριστίνα εν τω μεταξύ πήρε το ακορντεόν της και άρχισε να παίζει κάποια όμορφα χορευτικά κομμάτια, που έκανε τα παιδιά να τραγουδήσουν και να χορέψουν.

Μια ουράνια οικογένεια

Όταν πια τα παιδιά είχαν χορτάσει από τα παιχνίδια και τους χορούς, ήρθαν όλα κοντά στη μαμά της Αγγελικής, που καθόταν δίπλα στο αναμμένο τζάκι. Όλα τα παιδιά αγαπούσαν πολύ την κυρία Σοφία. Η μεγάλη μητρική αγάπη που είχε η μαμά της Αγγελικής για όλα τα παιδάκια, τα έκανε να την σέβονται και να την αγαπούν σαν δική τους μαμά. Αλλά και εκείνες οι όμορφες ιστορίες που τους έλεγε, πόσο τους σαγήνευαν!

Η Σοφία έβλεπε στις καρδιές των μικρών αυτών παιδιών την αγγελική απλότητα και αθωότητα, που ήθελε και η ίδια να πλημμυρίζει πάντα την δική της καρδιά. Πίστευε πως η μεγαλύτερη αγωνία που πρέπει να έχουν οι γονείς για τα παιδιά τους είναι να διατηρήσουν πάση θυσία τις καρδιές των παιδιών τους καθαρές και αγνές από τις ανθρώπινες κακίες και τις ηθικές παρεκτροπές που μολύνουν τις ψυχές των μικρών αυτών αγγελικών υπάρξεων. Γι’ αυτό και όλες οι ιστορίες που έλεγε με τόση χάρη στα μικρά παιδιά είχαν σαν σκοπό να τα βοηθήσουν να ακολουθήσουν τον αληθινό δρόμο της ανιδιοτελούς αγάπης, όπως την διδάσκει στο άγιο Ευαγγέλιο ο πολυαγαπημένος της Ιησούς, αλλά και όπως την έζησαν στην πράξη οι αναρίθμητες στρατιές των αγίων της Εκκλησίας μας.

Σήμερα, λοιπόν, στα γενέθλια της κόρης της Αγγελικής είχε άλλη μια τέτοια πολύτιμη ευκαιρία για να επέμβει με μητρική αγάπη στις αγγελικές ψυχές των μικρών παιδιών που ήρθαν να γιορτάσουν την γιορτή της κόρης της.

-Αγγελική μου, είμαστε πολύ ευτυχισμένοι σήμερα όλοι εδώ με τη διπλή γιορτή σου, και με την ονομαστική σου γιορτή αλλά και τα γενέθλια σου. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι άλλοι που χαίρονται τόσο πολύ σήμερα για τη γιορτή σου, που θα ήθελα να το μάθεις και εσύ και όλα τα παιδάκια.

-Ποιοι είναι αυτοί, μαμά, για να τους κεράσουμε με τα όμορφα γλυκά που μου έφτιαξες;

-Αυτοί, μικρή μου πριγκίπισσα, δεν έχουν ανάγκη από τα όμορφα γλυκά που σου έφτιαξα, αλλά από την δική σου αθώα παιδική καρδιά. Τροφή τους είναι η αγιότητα και τραγούδι τους η μελωδία της αγάπης.

-Θα έρθουν στο σπίτι μας, μαμά, για να τους δω;

-Είναι, ήδη, αόρατα εδώ και χαίρονται μαζί μας!

-Μαμά, τώρα κατάλαβα, είναι η αγία ουράνια οικογένεια μου!

-Σωστά, Αγγελική μου! Η αγία ουράνια οικογένεια σου, που κάθε στιγμή σε σκεπάζει με τη χάρη της και σε προστατεύει με τη δύναμη της.

Μερικά παιδάκια δεν ήξεραν για ποια ουράνια οικογένεια μιλούσε η Αγγελική, γι’ αυτό και την ρώτησαν να τους πει τι εννοούσε. Και εκείνη, με το ύφος και τη σοβαρότητα ενός μεγάλου, άρχισε να τους εξηγεί:

-Όλοι μας έχουμε στη γη μια οικογένεια μέσα στην οποία ζούμε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Έχουμε τον μπαμπά μας, τη μαμά μας, τα αδέλφια μας, την γιαγιά, τον παππού. Έχουμε όμως και τους φίλους μας με τους οποίους παίζουμε και κάνουμε διάφορα πράγματα, ώστε να περνάμε ωραία, έτσι δεν είναι;

Ναι, φώναξαν όλα τα παιδιά μαζί και συμφώνησαν με την Αγγελική.

-Έτσι ακριβώς, συνέχισε η Αγγελική, μπορούμε να έχουμε όλοι και μια άλλη οικογένεια, την ουράνια οικογένεια μας. Όσο εμείς θα την αγαπάμε και θα ζητάμε την βοήθεια της, τόσο εκείνη θα μας κατευθύνει στο καλό και στην αρετή και θα μας προστατεύει από κάθε κακό. Η ουράνια αυτή οικογένεια, μαζί με την επίγεια μας οικογένεια, είναι τα ωραιότερα δώρα του Θεού για όλα εμάς τα παιδιά Του. Όμως, παιδιά, πρέπει να ξέρετε πως δεν αρκεί μόνο να φτιάξουμε μια ουράνια οικογένεια. Για να έχουν δύναμη οι άγιοι πάνω στην ψυχή μας, πρέπει να τους επικαλούμαστε κιόλας. Να τους λέμε πόσο τους αγαπάμε και να τους ζητάμε να μας βοηθήσουν να αγαπήσουμε τον Θεό μας όπως τον αγάπησαν και εκείνοι και να τον υπακούμε με απόλυτη εμπιστοσύνη, όπως αυτοί.

-Μπορώ να έχω και εγώ μια τέτοια οικογένεια; ρώτησε τότε ένα παιδάκι.

-Βεβαίως, όλοι μπορούμε να έχουμε μια ουράνια οικογένεια.

-Ποιοι θα είναι μέσα στην ουράνια οικογένεια μας; ρώτησε ένα άλλο κοριτσάκι.

-Όσους εμείς αγαπάμε και θέλουμε να αποτελούν την ουράνια οικογένεια μας, διευκρίνισε η Αγγελική.

-Εσύ Αγγελική, ποιους έχεις βάλει μέσα στην ουράνια οικογένεια σου;

-Πρώτα απ’ όλα είναι ο γλυκός μου Θεός Πατέρας. Είναι ο Δημιουργός όλου του κόσμου. Είναι Αυτός που μου χάρισε την πολύτιμη ψυχή μου, γι’ αυτό και είναι για μένα ο ουράνιος Μπαμπάκας αλλά και η ουράνια Μανούλα. Τον αγαπώ τόσο πολύ, όπως τον μπαμπά και τη μαμά μου και θέλω να τον κάνω ευτυχισμένο με το να είμαι ένα καλό και υπάκουο παιδί στο άγιο θέλημα Του.

-Και εμείς, Αγγελική, θα βάλουμε από σήμερα στην ουράνια οικογένεια μας τον Θεό μας σαν Μπαμπάκα της ψυχής μας, είπαν με μια φωνή όλα τα παιδιά.

-Μετά τον Θεό, που είναι ο ουράνιος μου Πατέρας, έβαλα την γλυκιά μας Παναγία. Είναι η βασίλισσα του ουρανού, αφού γέννησε το Γιο του Θεού, τον γλυκύ μας Ιησού. Όπως ο μικρός μας Ιησούς την φώναζε μαμά, έτσι και εγώ τη φωνάζω μανούλα και την αγαπώ πολύ. Μερικές φορές της λέω να μου δίνει να κρατώ και εγώ στην αγκαλιά μου το μικρό της Βρέφος Ιησού, για να του λέω πως το αγαπώ πολύ και πως θα είναι για μένα το παν σ’ αυτή τη ζωή.

-Σου το δίνει να το κρατάς; ρώτησε ένα μικρό παιδάκι.

-Ναι, νιώθω νοερά να μου το δίνει και να μου λέει πως το μικρό της Βρέφος αγαπά όλα τα παιδάκια και θέλει να είναι στη δική τους αγκαλιά.

-Και εγώ τότε θα της ζητάω να μου το δίνει για να το κρατώ από το χεράκι και να παίζουμε μαζί. Θα τον έχω σαν αδελφό μου, γιατί δεν έχω άλλο αδελφό, απάντησε το ίδιο παιδάκι.

Όλα τα παιδιά τότε συμφώνησαν να βάλουν στην ουράνια οικογένεια τους την βασίλισσα του Θεού, την γλυκιά μας Παναγία και να αγαπήσουν τον Υιό και Θεό της σαν δικό τους μωρό και αδελφούλη, γι’ αυτό και με μια φωνή της είπαν:

-Και εμείς Αγγελική, από σήμερα θα βάλουμε την Παναγία μας στην ουράνια μας οικογένεια και το μωρό της, ο μικρούλης Ιησούς, θα είναι ο βασιλιάς της καρδιάς μας.

-Θα είναι ο Βασιλιάς μας αλλά και ο έμπιστος αδελφός μας, συνέχισε η Αγγελική. Θα τον αγαπούμε όπως τον αγαπούσε και η μαμά του, η Παναγία μας και θα προσέχουμε να μην κάνουμε κάτι που θα τον πικραίνει.

Ο Πατέρας της καρδιάς μας

Η Σοφία παρακολουθούσε με προσοχή την συζήτηση ανάμεσα στην κόρη της και στα υπόλοιπα παιδιά και δεν έκρυβε τη χαρά της από όσα άκουγε να λέγονται. Ένιωθε σαν μάνα ευτυχισμένη, που έβλεπε την κόρη της να μεταδίδει στους φίλους της, με τόση χάρη, αυτά που της είχε διδάξει για την ουράνια οικογένεια. Διαπίστωνε με χαρά, πως η Αγγελική της, ζούσε με παιδική απλότητα το μεγάλο δώρο του Θεού, που είναι η ουράνια Οικογένεια. Να αγαπά, δηλαδή, και να εμπιστεύεται σαν προσωπική οικογένεια της, τον Θεό Πατέρα, τον μονογενή Του Υιό Ιησού και την αγία Μητέρα Του, την Παρθένο Μαριάμ.

Για την Αγγελική ο Δημιουργός όλου του κόσμου δεν ήταν ένας απόμακρος Θεός που δεν νοιάζεται καθόλου για τους ανθρώπους, αλλά ήταν ο γλυκός Πατέρας της ζωής της. Ήταν ο στοργικός ουράνιος «Μπαμπάς» της που τον λάτρευε με όλη τη δύναμη της ψυχής της, όπως ακριβώς λάτρευε και τον επίγειο μπαμπά της. Μέσα βαθιά στην παιδική της καρδιά ένιωθε πως ο ουράνιος της «Μπαμπάς» την λάτρευε πολύ, όπως και ο μπαμπάς της ο Βαγγέλης.

Προσπαθούσε να μη κάνει κάτι που να είναι αντίθετο με το θεϊκό Του θέλημα, για να μην τον στεναχωρεί, αλλά αν τύχαινε να κάνει κάτι που μετά καταλάβαινε πως δεν ήταν σωστό, αμέσως ζητούσε από τον αγαπημένο της Θεό Πατέρα συγνώμη. Ένωνε τα χεράκια της μπροστά στο στήθος της και με απλότητα παιδική του έλεγε στεναχωρημένη: «Ουράνιε Μπαμπά μου, συγχώρησε με που έκανα αυτό το λάθος και σε στεναχώρησα».

Όταν ζητούσε συγνώμη για το λάθος που είχε κάνει, προσπαθούσε να μην δικαιολογεί ποτέ τον εαυτό της ή να ρίχνει το φταίξιμο σε κάποιον άλλο. Ήξερε πολύ καλά από τη μαμά της πως αυτό δεν άρεσε καθόλου στον Θεό. Αναλάμβανε την ευθύνη του λάθους της ενώπιον του Θεού της αλλά και του εαυτού της. Έτσι μπορούσε να ζητά από τον γλυκό ουράνιο Πατέρα της, αφ’ ενός συγνώμη για το λάθος και αφ’ ετέρου να βοηθά τον εαυτό της να αναγνωρίζει τα λάθη και τις αδυναμίες της, για να μπορεί εύκολα να τα διορθώνει.

Στην αρχή δυσκολεύτηκε πολύ να τα πετύχει όλα αυτά, επειδή δεν ήταν και τόσο εύκολο να πολεμήσει το πείσμα και τον παιδικό της εγωισμό, που την έπειθαν πως αυτή είχε πάντα δίκιο και όλοι οι άλλοι άδικο. Όμως, οι αγαπημένοι της γονείς την βοήθησαν πάρα πολύ με την ενάρετη ζωή και τις πολύτιμες συμβουλές τους να αντιληφθεί και να κατανοήσει πολλές αλήθειες, που από μόνη της ποτέ δεν θα μπορούσε. Πόσο ευχαριστούσε τον Θεό για τους καλούς γονείς που της είχε δώσει!

Στην αρχή υπέφερε πολύ όταν υποχρεωνόταν να πει συγνώμη για κάποιο λάθος που έκανε, επειδή πληγωνόταν ο κρυφός της εγωισμός. Πολλές φορές έπεφτε κλαμένη στην αγκαλιά της μαμάς της και της ζητούσε να την βοηθήσει. Εκείνη, έμπειρη σ’ αυτά, αφού πρώτα άφησε να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα και να αντιληφτεί η Αγγελική πόσο δύσκολο είναι να κόψουμε κάποιο ελάττωμα μας, μετά της αποκάλυψε το μυστικό της επιτυχίας.

-Για να πετύχουμε εύκολα, Αγγελική μου, οτιδήποτε σ’ αυτή τη γη, χρειάζεται να καταβάλουμε κόπο και μόχθο. Όλες, όμως, οι δυσκολίες που θα συναντούμε στην προσπάθεια μας να το πετύχουμε, ξεπερνιούνται πιο εύκολα, αν αυτό που θέλουμε να πετύχουμε το αγαπάμε και το θέλουμε με όλη μας την καρδιά. Έτσι δεν είναι;

-Ναι, μανούλα.

-Αν ήξερες, λοιπόν, πως αυτό που θέλεις να πετύχεις θα ευχαριστούσε πολύ τον ουράνιο μας Πατέρα που αγαπάς τόσο πολύ, δεν θα αγωνιζόσουν με μεγαλύτερη δύναμη; Αν ήξερες πως ο αγώνας σου αυτός να κόψεις κάποιο ελάττωμα σου για χάρη Του, θα τον έκανε υπερήφανο για σένα και θα σε καμάρωνε μπροστά σε όλα τα αγγελάκια του Ουρανού, δεν θα προσπαθούσες περισσότερο;

-Θα έκανα, μαμά, τα πάντα για να του αποδείξω πόσο τον λατρεύω και τον αγαπώ! Αυτό που κάνω για σας, για να νιώθετε υπερήφανοι για μένα, θα μπορούσα να το κάνω και για τον Ουράνιο μου Μπαμπά.

-Αυτό είναι το υπέροχο μυστικό, κοριτσάκι μου, για να κόψουμε κάθε ελάττωμα που πληγώνει την ψυχή μας αλλά και να αποκτήσουμε κάθε αρετή που κάνει τον Ουράνιο μας Πατέρα να χαίρεται σε μας. Ό,τι κάνουμε, να το κάνουμε για χάρη της αγάπης και της λατρείας που έχουμε στον Ουράνιο μας Μπαμπά και Θεό. Αυτό είναι και η καλύτερη απόδειξη πως τον αγαπάμε με όλη μας την καρδιά και πως είναι για μας ο Πατέρας της καρδιάς μας.

-Από τώρα και στο εξής θα αγωνίζομαι, μαμά, με περισσότερη δύναμη και θάρρος για να κάνω ευτυχισμένους και εσάς τους επίγειους γονείς μου αλλά και τον επουράνιο Πατέρα μου, που είναι και ο βασιλιάς της καρδιάς μου.

Τα υπόλοιπα μέλη της ουράνιας οικογένειας

-Αγγελική, ποια άλλα μέλη θα βάλουμε στην ουράνια μας οικογένεια; ρώτησε μια συμμαθήτρια της, η Άννα.

-Πρώτα, Άννα μου, βάζουμε τον άγιο του οποίου το όνομα φέρουμε και είναι ο προστάτης της ψυχής μας και μετά όποιον άγιο θέλουμε εμείς.

-Α, ωραία! Θα βάλω την αγία Άννα, που είναι και η μαμά της Παναγίας μας και μετά θα βάλω όλα τα μικρά άγια κορίτσια που αγάπησαν πολύ τον Χριστό μας και για χάρη του μαρτύρησαν.

-Ποιες, δηλαδή, θα βάλεις Άννα, για να τις βάλω και εγώ; είπε η φίλη της η Βαρβάρα.

-Θα βάλω όλες τις αγίες που εσείς οι φίλες μου έχετε τα ονόματα τους. Όλες εξάλλου ήταν μικρούλες στην ηλικία όταν μαρτύρησαν για τον Κύριο μας. Θα βάλω, λοιπόν, την αγία Αικατερίνη, την αγία Βαρβάρα, την αγία Ειρήνη, την αγία Χριστίνα, την αγία Κυριακή, την αγία Αγνή και θα σκεφτώ και κάποιες άλλες.

-Και εγώ, λοιπόν, Άννα θα βάλλω τις ίδιες αγίες στην ουράνια μου οικογένεια. Και όποια άλλη εσύ θα αποφασίσεις, θέλω να μου το πεις για να τη βάλω και εγώ. Αφού είμαστε μεταξύ μας αγαπημένες φίλες θέλω να έχουμε και τις ίδιες ουράνιες φίλες και αδελφούλες. Θα ήθελα, όμως, αν συμφωνούσες και συ Άννα, να βάλουμε στην ουράνια οικογένεια μας και τους αγαπημένους μου αγίους.

-Ποιοι είναι αυτοί Βαρβάρα;

-Είναι ο άγιος Γεώργιος και ο άγιος Δημήτριος. Ήταν και αυτοί μικρά παλληκάρια όταν μαρτύρησαν για την αγάπη του Χριστού μας. Σαν παλληκάρια που είναι θα μας αγαπούν πολύ σαν αδελφές τους και θα μας προστατεύουν από κάθε κακό.

-Συμφωνώ απόλυτα. Να βάλουμε και αυτούς αλλά και άλλους μικρούς αγίους, για να έχουμε πολλά άγια αδελφάκια στην ουράνια οικογένεια μας.

Όλα τα παιδιά συμφώνησαν και αποφάσισαν να ψάξουν για να μάθουν ποια άλλα μικρά παιδιά μαρτύρησαν για την αγάπη του Χριστού μας, ώστε να τα βάλλουν στην ουράνια τους οικογένεια. Ένα μικρό αγοράκι είπε το εξής:

-Στην ουράνια μας οικογένεια δεν έχουμε βάλει κανένα παππού. Εγώ έχω έναν παππού που με αγαπάει πολύ. Ξέρετε πόσο χαίρομαι κάθε φορά που τον βλέπω και με παίρνει στην αγκαλιά του;

-Σωστά, είπε ένα άλλο μικρό αγόρι, ο Αντώνης. Να βάλουμε τον άγιο Αντώνιο, τον άγιο Σπυρίδωνα και τον άγιο Νικόλαο για να έχουμε και παππούδες στην ουράνια μας οικογένεια.

-Αγγελική, να βάλουμε και τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο που είναι και ο προστάτης μου, είπε ο μικρός Γιάννης.

-Συμφωνώ μαζί σου Γιάννη. Μπορούμε να βάλουμε όλοι μας όποιον άγιο θέλουμε για να γίνει μέλος της ουράνιας μας οικογένειας, αρκεί μονάχα να τον αγαπάμε και να του ζητάμε να μας βοηθήσει, ώστε να αποκτήσουμε και εμείς τις αρετές που είχε και εκείνος. Μανούλα, ποιους άλλους θα μας πρότεινες εσύ να βάλουμε όλοι στην ουράνια μας οικογένεια; ρώτησε η Αγγελική την μαμά της.

-Νομίζω, παιδιά, πως ξεχάσατε να βάλετε τους πιο καλούς σας φίλους. Αυτούς που σας λατρεύουν τόσο πολύ και δεν σας αποχωρίζονται ποτέ όσο θα ζείτε σ’ αυτή τη γη.

-Ποιοι είναι αυτοί κυρία Σοφία; ρώτησε η Άννα.

-Όλα τα αγγελούδια του ουρανού, οι αρχάγγελοι Μιχαήλ και Γαβριήλ και φυσικά ο φύλακας άγγελος σας. Ξεχάσατε πως από την ημέρα εκείνη που βαπτιστήκατε και γίνατε Χριστιανοί, έδωσε σε όλους σας ο καλός Θεός μας από έναν φύλακα άγγελο να είναι πάντα μαζί σας για να σας προστατεύει και να μιλά στη ψυχή σας μέσα από τη συνείδηση σας το θέλημα του Θεού;

-Πω, πω, πως το είχαμε ξεχάσει! είπαν όλα τα παιδιά μαζί.

Ο φύλακας άγγελος

-Κυρία Σοφία θα ήθελες να μας πεις και άλλα για τον φύλακα άγγελο της ψυχής μας; ρώτησε ο μικρός Γιαννάκης.

-Ναι, παιδί μου. Μου αρέσει πολύ να μιλώ για τον πιο αγαπημένο και έμπιστο φίλο που έχει ο άνθρωπος εδώ στη γη. Είναι το πιο όμορφο ουράνιο δώρο που χαρίζει ο καλός Θεός μας στα παιδιά Του εδώ στη γη. Όπως σας είπα, μας τον χαρίζει τη στιγμή εκείνη που βαπτιζόμαστε και γινόμαστε Χριστιανοί.

-Δεν φεύγει ποτέ από κοντά μας;

-Όχι, παιδί μου. Ο άγγελος αυτός έχει εντολή από τον Θεό να μην μας εγκαταλείψει ποτέ, όσο ζούμε σ’ αυτή τη γη.

-Εγώ, δηλαδή, κυρία Σοφία έχω τώρα μαζί μου, εδώ δίπλα μου, τον φύλακα άγγελο μου;

-Ναι, Γιαννάκη μου. Και εσύ, αλλά και όλοι όσοι είμαστε εδώ, έχουμε δίπλα μας τον φύλακα άγγελο της ψυχής μας. Όπως κάθε μανούλα αγαπάει και λατρεύει το μωρό της, έτσι και ο φύλακας άγγελος μας με πολύ αγάπη και λατρεία στέκεται πάντα δίπλα μας για να μας προστατεύει από κάθε κακό και με τα γλυκά του λόγια να μας κατευθύνει στο καλό και στην αρετή.

-Αφού είναι αόρατος, πως μπορεί να μας μιλά;

-Μας μιλά μυστικά μέσα από την συνείδηση της ψυχής μας. Πρώτα απ’ όλα φωτίζει το νου μας, για να μην ξεχνάμε ότι έχουμε ένα γλυκό Θεό Πατέρα, που μας αγαπά πολύ και μας λατρεύει. Μας λέει πως είμαστε τα βασιλόπουλα του Θεού και πως πρέπει να ζούμε υποδειγματικά, σύμφωνα με τις εντολές του βασιλιά Πατέρα μας. Να κάνουμε ό,τι είναι καλό και αρέσει στο Θεό μας και να έχουμε αγάπη και ευσπλαχνία προς όλους τους ανθρώπους, αφού και αυτοί είναι δικά Του παιδιά και δικά μας αδέλφια.

-Τι τον στεναχωρά πιο πολύ απ’ όλα, κυρία Σοφία; ρώτησε η Άννα.

-Όταν εμείς δεν βαδίζουμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και δίνουμε έτσι την ευκαιρία στο σατανά να χαίρεται με τα λάθη και τις αμαρτίες μας. Ξέρει πολύ καλά πως ο σατανάς έχει σαν αποκλειστικό σκοπό να μας βγάλει από το σωστό δρόμο της αρετής, για να μη μπορέσουμε έτσι να μπούμε μια μέρα στο ουράνιο βασίλειο του Θεού Πατέρα μας. Γι’ αυτό ο άγγελος μας, βάζει στη ψυχή μας φόβο για ό,τι είναι άσχημο και κακό, αφού δεν θέλει να μας δει να πέφτουμε σε αμαρτία και να δίνουμε στο σατανά την ευκαιρία να διεκδικεί την αθάνατη ψυχή μας.

-Κυρία Σοφία μας αγαπάει τόσο πολύ, όπως μας αγαπάτε και σεις; είπε ο μικρός Γιαννάκης.

-Ω, Γιαννάκη μου, αυτός μας αγαπάει άπειρες φορές περισσότερο από ότι αγαπώ εγώ εσάς. Η αγάπη που έχει ο φύλακας άγγελος για την κάθε ψυχή που του εμπιστεύεται ο Θεός δεν έχει όρια. Να θυμάσαι πως μας αγαπά άπειρες φορές περισσότερο από ότι αγαπά μια μανούλα το μωρό της.

-Τι κρίμα που δεν τον βλέπω, για να του πω πως τον αγαπώ και εγώ πολύ.

-Τι σημασία έχει που δεν τον βλέπεις, αφού μπορείς να του το λες όποτε θέλεις, παιδί μου. Αυτός σε ακούει και χαίρεται πολύ με την αγάπη που του δίνεις.

-Αν καμιά φορά κάνω κάτι που δεν είναι καλό, φεύγει από κοντά μου κυρία Σοφία;

-Όχι, παιδί μου. Ο φύλακας άγγελος της ψυχής μας ποτέ δεν φεύγει από κοντά μας, ακόμα και όταν κάνουμε κάποιο λάθος που πληγώνει τον ουράνιο Πατέρα μας.

-Με αγαπάει και τότε;

-Βεβαίως και σε αγαπάει. Όταν, Γιαννάκη μου, κάνεις κάποιο λάθος, η μανούλα σου σταματά να σε αγαπά;

-Όχι, κυρία Σοφία, μόνο στεναχωριέται και λυπάται.

-Το ίδιο ακριβώς κάνει, παιδί μου, και ο φύλακας άγγελος μας. Κάθε φορά που κάνουμε κάτι που πληγώνει τον ουράνιο μας Πατέρα, εκείνος, σαν τη μαμά σου, λυπάται πολύ και στεναχωριέται.

-Και τι κάνει τότε; Εμένα η μαμά μου με μαλώνει, για να μην το ξανακάνω.

-Εκείνος δεν σε μαλώνει, αλλά σε παίρνει στην αγγελική του αγκαλιά, για να σε συμβουλέψει μέσα από την συνείδηση σου με πολύ μητρική αγάπη. Θέλει να σε βοηθήσει να καταλάβεις το λάθος σου και να ζητήσεις συγνώμη από τον ουράνιο μας Πατέρα. Μετά προσεύχεται στον ουράνιο μας Πατέρα να σε πλημμυρίσει με τη χάρη του αγίου Πνεύματος, ώστε με περισσότερη δύναμη να αγωνιστείς για να γίνεις καλύτερο παιδί.

-Αφού είναι τόσο καλός και μ’ αγαπάει πολύ, τι μπορώ να κάνω για να τον κάνω ευτυχισμένο;

-Να είσαι πάντα ένα καλό και ευγενικό παιδί. Να αγαπάς με όλη τη δύναμη της καρδιάς σου τον ουράνιο σου Πατέρα και να τον εμπιστεύεσαι απόλυτα, όπως κάνει και ο άγγελος σου. Μετά να αγαπάς και όλους τους ανθρώπους, ακόμα και εκείνους που σε πληγώνουν, και να συγχωράς εύκολα όποιον σε στεναχωρεί. Τότε ο άγγελος σου, βλέποντας σε να ζεις ενάρετα, σαν γνήσιο Χριστιανόπουλο, θα πηγαίνει με χαρά στον ουρανό και θα τα λέει όλα στον καλό Θεό μας και Εκείνος τότε όλο και πιο πολύ θα σ’ αγαπά και θα σε λατρεύει.

-Ό,τι κάνω θα του τα λέει;

-Ναι, θα του τα λέει όλα, και τα καλά και τα κακά. Γι’ αυτό και πρέπει να προσέχουμε όλοι να μην κάνουμε κάτι κακό και στεναχωρούμε τον ουράνιο μας Πατέρα και τον φύλακα άγγελο μας. Πρέπει να προσέχουμε όχι μόνο να μην κάνουμε κακά πράγματα αλλά και να μη λέμε άσχημα πράγματα. Να μη κατηγορούμε και να μην προσβάλλουμε κανένα συνάνθρωπο μας, γιατί τότε στεναχωριέται πάρα πολύ ο φύλακας άγγελος μας.

-Όταν προσεύχομαι είναι μαζί μου, κυρία Σοφία;

-Είναι και αυτός μαζί σου, δίπλα σου γονατιστός, και προσεύχεται για σένα. Θέλω να ξέρετε καλά μου παιδιά, πως η μεγαλύτερη χαρά των αγγέλων είναι όταν εμείς προσευχόμαστε. Οι πιο ευτυχισμένοι άγγελοι είναι εκείνοι που ο προστατευόμενος τους αγαπά πολύ τον Θεό και προσεύχεται σ’ Αυτόν. Δεν υπάρχουν λέξεις να περιγράψουν τη χαρά που έχουν εκείνη τη στιγμή!

-Και εγώ κυρία Σοφία θα προσεύχομαι πολλές φορές την ημέρα για να τον κάνω ευτυχισμένο! είπε με χαρά και ενθουσιασμό ο μικρός Γιάννης.

Μαζί του συμφώνησαν και τα άλλα παιδιά, που αποφάσισαν από σήμερα να βάλουν στην ουράνια οικογένεια τους τον πιο αγαπημένο και έμπιστο τους φίλο, τον φύλακα άγγελο τους.

Μητρικές σκέψεις για τα γενέθλια

Η Σοφία ήταν πολύ χαρούμενη με τα φετινά γενέθλια της κόρης της, ιδίως με την απόφαση των μικρών αυτών παιδιών να φτιάξουν την ουράνια οικογένεια τους και να αγωνιστούν με την βοήθεια της να γίνουν μικροί επίγειοι άγγελοι. Και τα παιδιά, όμως, ένιωθαν πολύ ευτυχισμένα. Αν και η ώρα είχε προχωρήσει κάπως και θα έπρεπε να ετοιμάζονται για να επιστρέψουν στα σπίτια τους, κανένα δεν ήθελε να φύγει.

Ήταν τόσο πολύ συνεπαρμένα από τα ωραία λόγια που είχαν ακούσει, που ξαφνιάστηκαν από τη φωνή της φίλης τους Αγγελικής που τα προσκαλούσε να φάνε άλλο ένα κομμάτι κέικ. Η Χριστίνα βοήθησε στο να επανέλθουν στη γιορτινή ατμόσφαιρα, όταν άρχισε να παίζει κάποια χαρούμενα χορευτικά κομμάτια, και τα παιδιά σηκώθηκαν να χορέψουν όλα μαζί.

Η Σοφία τα κοιτούσε όλα με τόση αγάπη, όπως ακριβώς και την κόρη της! Ένιωθε σαν να ήταν ανάμεσα σε μικρούς αγγέλους και αυτό την έκανε ακόμα πιο ευτυχισμένη. Μαζί, όμως, με την χαρά και τον ενθουσιασμό της, ένιωθε παράλληλα και την μεγάλη ευθύνη που είχε σαν μάνα να βοηθήσει τα παιδιά αυτά να παραμείνουν μικροί επίγειοι άγγελοι.

Τα γενέθλια της κόρης της ήταν ακόμα μια ευκαιρία για να θυμηθεί τον μεγάλο προορισμό που είχε σαν μάνα στα παιδιά που της χάρισε ο Θεός. Ήξερε πως ο Θεός της έδωσε τρία παιδιά, την Χριστίνα, την Αγγελική και τον μικρό Ιωσήφ, σαν το πιο πολύτιμο δώρο της ζωής της. Της τα έδωσε, όμως, με μια συγκεκριμένη εντολή, να τα μεγαλώσει σαν αγγέλους, ώστε σαν άγγελοι αγάπης να σκορπούν παντού, σε φίλους, γνωστούς, αλλά και σε όλο τον κόσμο, την ευωδία της αγγελικής παρουσίας τους. Και αφού ζήσουν σ’ αυτή τη ζωή σαν επίγειοι άγγελοι, να αξιωθούν μια μέρα να μπουν και στο ουράνιο βασίλειο του Θεού Πατέρα, για να χαίρονται στην αιωνιότητα την άπειρη αγάπη Του.

Κάθε φορά που κάποιο παιδί της είχε τα γενέθλια του, έκανε έναν προσωπικό απολογισμό του μητρικού της έργου. Σκεφτόταν, δηλαδή, αν στο χρόνο που πέρασε βοήθησε το παιδί της να έρθει πιο κοντά στην αγκαλιά του Θεού, ή έγινε αιτία, εξαιτίας της αδιαφορίας και της απροσεξίας της, να απομακρυνθεί απ’ αυτήν.

Είναι πραγματικά υπέροχο για μια μάνα να ζει την αγωνία για τις ψυχές των παιδιών της. Να βάζει σαν στόχο της ζωής της να αγιάσουν τα παιδιά της. Να γίνει η βρύση που θα ποτίζει διαρκώς με το πολύτιμο νερό της αγάπης του Θεού τις διψασμένες καρδιές των παιδιών της! Μόνο έτσι εξάλλου θα μπορέσουν και αυτά μετά, όσο θα μεγαλώνουν, να μεταφέρουν τη χαρά και την ευτυχία στους ανθρώπους γύρω τους, με την πνευματική ευγένεια που ήδη θα ζουν.

Από τις σκέψεις αυτές, μέσα στις οποίες ήταν βυθισμένη η Σοφία, ήρθε να την βγάλει ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο της και δυο λόγια γλυκά από την μικρή της Αγγελική.

-Θεέ μου, σ’ ευχαριστώ για τη μανούλα που μου έδωσες! Σ’ ευχαριστώ τόσο πολύ και σ’ αγαπώ από δω μέχρι τον ουρανό ψηλά!

Δυο δάκρυα χαράς κύλησαν από τα μάτια της Σοφίας, καθώς έκλεινε στην αγκαλιά της, με πολύ τρυφερότητα και στοργή την μικρή της Αγγελική. Μέσα από την καρδιά της ξεχείλισε άπειρη ευγνωμοσύνη στο Θεό για το μικρό της κοριτσάκι.

-Σ’ ευχαριστώ πολυαγαπημένε μου Θεέ, για το μικρό άγγελο που μου χάρισες. Η καρδιά μου είναι γεμάτη από άπειρη ευγνωμοσύνη σε Σένα. Και χίλια ευχαριστώ να σου πω, πάλι λίγα θα είναι για το θησαυρό που μου χάρισες. Σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ, σ’ ευχαριστώ!

Κάποια από τα παιδιά, που έβλεπαν την συγκινητική αυτή στιγμή, δάκρυσαν. Κάποια άλλα ζήλεψαν και ήθελαν να ήταν εκείνα στη θέση της Αγγελικής. Πάντως όλα ένιωθαν χαρούμενα και ευτυχισμένα που είχαν έρθει στο σπίτι της Αγγελικής για να γιορτάσουν τα γενέθλια της αγαπημένης τους φίλης. Όλα τα παιδιά φίλησαν την Αγγελική και της ευχήθηκαν για άλλη μια φορά. Η φίλη της η Βαρβάρα της είπε:

-Περάσαμε πολύ ωραία Αγγελική σήμερα στα γενέθλια σου, και υποσχόμαστε πως δεν θα ξεχάσουμε να φτιάξουμε όλοι μας την ουράνια μας οικογένεια. Ευχαριστούμε πολύ και εσάς κυρία Σοφία για όλα τα ωραία που μας είπατε για τον φύλακα άγγελο μας και μας κάνατε να τον αγαπήσουμε πολύ και από σήμερα να του μιλάμε καθημερινά στην προσευχή μας.

Η Σοφία φίλησε όλα τα παιδιά με πολύ αγάπη και στοργή, σαν να ήταν δικά της παιδιά, και τους ευχήθηκε:

-Να πάτε στο καλό μικροί μου θησαυροί, ο ουράνιος μας Πατέρας να σας ευλογεί πολύ και τα αγγελάκια του ουρανού να είναι πάντα μαζί σας, για να σας καθοδηγούν στο καλό και στην αρετή!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Διαβάστε παρακάτω την όμορφη Κατηχητική Σειρά για μικρά παιδιά

πατώντας πάνω στον σχετικό τίτλο του κάθε βιβλίου: