Ο υπέροχος δρόμος της πνευματικής νηπιότητας
2α Επιστολή
Αγαπημένο μου παιδί
Είμαι χαρούμενος με την απόφαση σου να γίνεις ένα
μικρό παιδί στην αγκαλιά του Θεού και να αγωνιστείς με όλη τη δύναμη της ψυχής
σου για να μπεις βαθιά μέσα στην καρδιά του πολυαγαπημένου μας Θεού Πατέρα.
Υπάρχουν πολλές χαρές που μπορεί να δώσει ένα παιδί
στον ουράνιο του Πατέρα, μα καμιά δεν είναι τόσο μεγάλη και τόσο δυνατή όσο
αυτή που τώρα εσύ επιλέγεις. Πάντα ένα μικρό παιδί είναι ό,τι πιο ιδιαίτερο για
τους γονείς του, ειδικά όταν αυτό είναι ακόμα σχεδόν βρέφος. Η αγάπη της μάνας για
το βρέφος της δεν έχει όρια. Το μωρό της είναι γι’ αυτήν τα πάντα. Είναι η ίδια
της η ζωή, γι’ αυτό και δεν μπορεί να το συγκρίνει με τίποτε άλλο εδώ στη γη. Η μητρική αγάπη αγγίζει τα όρια της αγάπης
του Θεού, γι’ αυτό και θεωρείται ως η τέλεια εικόνα του μητρικού έρωτα που έχει
ο Θεός για τους ανθρώπους.
Ο Θεός δεν είναι απλά ο Δημιουργός του κόσμου και
δικός μας, αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Είναι αυτό που αγνοούμε όλοι μας, και
που δεν θέλει ποτέ να μάθουμε ο δόλιος σατανάς. Ο Θεός είναι ο γλυκύς και
στοργικός Πατέρας και Μανούλα της ψυχής μας, αφού είμαστε δικές Του
εικόνες, που μέσα μας εμφύσησε την θεϊκή Πνοή Του. Αυτό θα πρέπει πρώτα απ’ όλα
να το νιώσεις εσύ και μετά να το διδάξεις και στα υπόλοιπα αδέλφια σου, που σαν
κατηχητής θα σου εμπιστευθεί ο Κύριος μας.
Για να
μπορέσεις όμως να νιώσεις και να ζήσεις μυστικά στην καρδιά σου την θεϊκή
μητρική αγάπη αλλά και την πατρική λατρεία του ουράνιου Πατέρα και Θεού μας,
πρέπει ο ίδιος να αποφασίσεις να γίνεις ένα μικρό, πολύ μικρό παιδί στην
αγκαλιά Του. Από εκείνη τη στιγμή και
μετά αρχίζει το υπέροχο ταξίδι στην απόλυτη χαρά, ευτυχία και γαλήνη της
καρδιάς, που χαρίζει ο γλυκύς ουράνιος Πατέρας μας σε όσους τον εμπιστευθούν
απόλυτα σαν μωρά της θεϊκής καρδιάς Του.
Όσο έζησε ο Κύριος μας στη γη ποιους εγκωμίασε περισσότερο;
Ποιους κράτησε στη θεϊκή Του αγκαλιά και τους έβαλε μπροστά μας σαν παράδειγμα;
Σε ποια αγκαλιά ξεκουράστηκε η θεϊκή καρδιά Του; Δεν ήταν τα παιδιά, τα οποία μας
υπέδειξε και μας είπε πως αν δεν γίνουμε σαν και αυτά δεν θα μπούμε στη
βασιλεία Του; Λέγοντας πως στα παιδιά ανήκει
η βασιλεία των ουρανών, μας υποδείκνυε κατ’ ουσία τον πιο εύκολο και τον πιο
σύντομο δρόμο για να φθάσουμε όλοι οι άνθρωποι στη θεϊκή Του αγκαλιά.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν τώρα γιατί η επιλογή σου να αγωνιστείς να γίνεις με τη
χάρη του αγίου Πνεύματος ένα μικρό παιδί, είναι όχι απλά σωστή αλλά τέλεια;
Με την απόφαση σου αυτή, να γίνεις ένα μικρό παιδί στην
αγκαλιά Του, του δίνεις το δικαίωμα να σε κρατά μέσα στα θεϊκά Του χέρια με
απόλυτη στοργή και αγάπη, όπως μια γλυκιά μάνα το μωρό της.
Για να καταφέρεις όμως να ζήσεις σαν παιδί στη θεϊκή
Του αγκαλιά, πρέπει να θυμάσαι πως ζει και συμπεριφέρεται ένα μικρό παιδί. Ένα
παιδί είναι πάντα ταπεινό. Ένα παιδί
είναι πάντα υπάκουο. Ένα παιδί λατρεύει τους γονείς του. Ένα μικρό
παιδί εμπιστεύεται απόλυτα τους
γονείς του. Ένα παιδί θέλει να κρύβεται πάντα στην στοργική τους αγκαλιά και
εκεί να απολαμβάνει τη σιγουριά της μητρικής αγάπης και την προστασία της
πατρικής λατρείας. Δεν το απασχολεί τίποτε, αφού γι’ αυτό μεριμνούν με πολύ
αγάπη οι γονείς του. Και αν θέλει να κάνει κάτι, ζητά την βοήθεια και την ευχή
των γονιών του. Και οι καλοί γονείς του στέκονται πάντα με πολλή λατρεία στο
παιδί τους, έτοιμοι να του χαρίσουν τα πάντα για ό,τι ευλογημένο αναζητά η ψυχή
του.
Το ίδιο ακριβώς να κάνεις και συ στον Ουράνιο σου
Πατέρα και Θεό. Να είσαι απλός, ταπεινός
και να τον λατρεύεις, με την
απόλυτη εμπιστοσύνη που θα του δείχνεις. Τότε Εκείνος θα φροντίζει σαν
τέλεια Μάνα και Πατέρας για ό,τι ανάγκη έχει το παιδί Του.
Για να
παραμείνεις ένα μικρό παιδί στην αγκαλιά Του, μην ξεχνάς ποτέ πως ένα μικρό παιδί δεν κρίνει, αφού δεν ξέρει ποιο είναι το σωστό και πάντα ρωτάει
τους γονείς του. Έτσι να κάνεις και συ. Πριν κάνεις οτιδήποτε να ρωτάς τον
Ουράνιο σου Πατέρα, αν αυτό που θέλεις να κάνεις του αρέσει, και τότε Εκείνος
μυστικά θα σε πληροφορεί αν πρέπει να το κάνεις.
Πρόσεξες πως ένα μικρό παιδί δεν ασχολείται με τους
γύρω του, παρά μόνο με όσους εμπιστεύεται σαν φίλους του; Με αυτούς παίζει και
αυτούς μιμείται αν είναι μεγαλύτεροι του. Και συ έτσι να κάνεις. Να
εμπιστευθείς τους πραγματικούς σου φίλους, που είναι οι άγιοι άγγελοι και όλα
τα ουράνια σου αδέλφια, οι άγιοι μας, και αυτοί θα σε διδάξουν το σωστό τρόπο
ζωής. Είναι οι μόνοι που μπορούν να σε οδηγήσουν με πολύ ασφάλεια στο πραγματικό
βασίλειο της χαράς, που είναι η θεϊκή καρδιά του Θεού Πατέρα μας, αφού αυτοί ήδη
βρίσκονται εκεί.
Τα μικρά παιδιά όλα τα βρίσκουν όμορφα, αφού όλα τα
βλέπουν μέσα από τα αγγελικά αθώα ματάκια τους. Ό,τι είναι άσχημο και κακό δεν το σχολιάζουν, απλά απομακρύνονται από
αυτό, αφού τους φέρνει φόβο και τους στερεί την γαλήνη της καρδιάς τους.
Έτσι και συ, μην αφήνεις σαν τους μεγάλους να πονηρεύεται το μυαλό σου και μην σχολιάζεις τίποτε από όσα οι άλλοι
κάνουν.
Μην
αγωνίζεσαι με την λογική των μεγάλων αλλά με την παιδική απλότητα που έχουν τα
μικρά παιδιά. Τότε να είσαι σίγουρος
πως θα πετύχεις εύκολα όσα οι μεγάλοι ποτέ δεν θα πετύχουν. Και ο βασικός λόγος
είναι γιατί ένα παιδί είναι ταπεινό. Ένα παιδί είναι αγνό. Ένα παιδί δεν
ψεύδεται. Ένα παιδί αναζητά πάντα την αγάπη και εκεί ξεκουράζεται. Ένα παιδί
δεν φοβάται, παρά μόνο όταν απομακρύνεται από την μητρική και πατρική αγκαλιά
των γονιών του. Έτσι και συ, να αναγνωρίζεις
την μηδαμινότητα σου και να περιμένεις τα πάντα από τον Θεό Πατέρα σου, όπως
κάνει ένα μικρό παιδί που περιμένει τα πάντα από τους γονείς του. Μα πάλι
ποτέ δεν θα υπερηφανευθεί για ό,τι έκανε, αφού δεν τα έκανε μόνο του αλλά με
την βοήθεια των γονιών του. Έτσι και συ, μην υπερηφανευθείς ποτέ για τις αρετές
σου, αφού θα είναι δώρα δοσμένα σε σένα από τον γλυκύ σου Ουράνιο Πατέρα.
Να θυμάσαι επίσης πως ένα παιδί ποτέ δεν αποθαρρύνεται από τα λάθη του. Μπορεί να πέφτει εύκολα, μα πάντα σηκώνεται, αναζητώντας
με δάκρυα στα μάτια το μητρικό χέρι της μανούλας του σαν βοήθεια. Και τότε
εκείνη, όχι απλά του δίνει το χέρι της να σηκωθεί, αλλά σηκώνοντας το, το
παίρνει στην αγκαλιά της και το γεμίζει με τα χάδια και τα φιλιά της. Έτσι και
συ, κάθε φορά που θα πέφτεις σε κάποιο λάθος να προστρέχεις με δάκρυα στα μάτια
στον επουράνιο Θεό Πατέρα σου για να σε σηκώσει από τη πτώση και να σε
καθαρίσει με τη χάρη του αγίου Πνεύματος από τη βρωμιά της αμαρτίας.
Μην
προσπαθείς, αγαπημένο μου παιδί, να
ανεβείς το βουνό για να φτάσεις στο Θεό Πατέρα σου ψηλά στον Ουρανό, απεναντίας
κατέβα με την ταπείνωση όσο μπορείς πιο χαμηλά και τότε Εκείνος θα
σκύψει σαν Μανούλα για να σε πάρει στη θεϊκή Του αγκαλιά!
Μα δεν αρκεί, αγαπημένο μου παιδί, να είσαι ένα μικρό
παιδί στη ψυχή, αν δεν έχεις και
νοσταλγία για τον Ουρανό. Πολλοί έχουν την απλότητα και την αθωότητα ενός
παιδιού, που σαγηνεύει τον Θεό της καρδιάς τους, μα δεν έχουν την αγωνιώδη
αναζήτηση για να κατακτήσουν τα Ουράνια. Σ’ αυτούς, όσο και αν θέλει η θεϊκή καρδιά
του Ουράνιου Πατέρα μας να ξεκουραστεί, δεν θα μπορέσει να βρει ανάπαυση, αφού
οι ίδιοι δεν αγωνιούν να Τον
ακολουθήσουν και να γίνουν έτσι ένα με Εκείνον, ακολουθώντας το παράδειγμα
εκείνων που ήδη τον κρύβουν στην καρδιά τους σαν τον μοναδικό θησαυρό της ψυχής
τους.
Αγαπημένο μου παιδί, αν
αποφασίσεις να γίνεις ένα μικρό παιδί, όπως σου το περιέγραψα παραπάνω, και να
αφήνεις με πλήρη εμπιστοσύνη τη ψυχή σου στα χέρια της μητρικής αγάπης του Θεού
Πατέρα μας, εμπειρικά θα νιώσεις και θα ζήσεις χαρές που ποτέ δεν έχεις
φανταστεί. Απλά, τότε θα καταλάβεις αυτό που είπε ο Κύριος μας: «εξομολογούμαι σοι, Πάτερ, Κύριε του ουρανού και της
γης, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών και συνετών, και απεκάλυψας αυτά νηπίοις» (Λουκ,Ι΄,21 ).
