40. Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗ!

Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΑΝΑΤΡΟΦΗ!

 

          Ξέρετε ποια είναι η αγωνία όλων των γονιών; Να κάνουν καλά παιδιά. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα. Μετά, ποια είναι η επόμενη τους αγωνία; Πώς να τα μεγαλώσουν σωστά, για να γίνουν καλά παιδιά. Πρέπει να τους δώσουν καλή ανατροφή.

Η σωστή ανατροφή, η πρώτη φροντίδα των γονιών

Δηλαδή, τι πρέπει να κάνουν; Είναι δυο - τρία τυπικά πράγματα, που τα κάνουν όλοι οι γονείς. Πρώτον, φροντίζουν να ταΐζουν τα παιδιά τους. Από μωράκια βλέπεις η αγωνία τους είναι μία: Έφαγε το παιδί; Τι ώρα είναι; Πρέπει να φάει. Αν αργήσει λιγάκι, φωνάζει ο άντρας στην γυναίκα του, «άργησες». Η μάνα το αντιλαμβάνεται, γιατί κλαίει το παιδί και θέλει φαγητό. Το φαγητό λοιπόν είναι το ένα.

Το δεύτερο, ποιο είναι; Να το έχει η μάνα του πάντα καθαρό και να το ντύνει με σωστά ρουχαλάκια. Αυτό δεν κάνουν όλες οι μητέρες; Βασικό λοιπόν κι αυτό. Ποια μάνα θέλει να αφήσει το παιδί της ακάθαρτο και άντυτο; Καμία.

Το φαγητό λοιπόν είναι το πρώτο, ο καθαρισμός και το ντύσιμό του είναι το δεύτερο. Το τρίτο, ποιο είναι; Όταν αρχίσει και μεγαλώνει το παιδί, οι γονείς του το συμβουλεύουν. Βέβαια αυτό πρέπει να το κάνει η μάνα από τα γεννοφάσκια του. Πρέπει η μάνα με τη ζωή και το παράδειγμά της να το συμβουλεύει.

Και το τέταρτο και το πιο βασικό, κατά την γνώμη των γονιών, ξέρετε ποιο είναι; Να του δώσουν μια σωστή μόρφωση. Είναι αλήθεια, ότι οι γονείς πολλές φορές στερούνται και το δικό τους το φαγητό, στερούνται και το δικό τους το ψωμί, για να εξοικονομήσουν λίγα χρήματα, για να μπορέσουνε να δώσουνε τις δυνατότητες στο παιδί τους και στα καλύτερα φροντιστήρια να πάει και σωστά να σπουδάσει. Μάλιστα υποβάλλονται σε πολλούς κόπους και θυσίες. Όταν μιλάω για κόπους, εννοώ πραγματικά μεγάλους κόπους. Ζουν αγωνία φοβερή οι γονείς, για την μόρφωση του παιδιού τους. Είναι ψέματα αυτά;

Είμαστε οι ανεκτίμητοι θησαυροί του Θεού Πατέρα

Ακριβώς το ίδιο κάνει και ο ουράνιος Πατέρας στα παιδιά Του, σε όλους εμάς. Γιατί, όπως

για σας, τα μωρά σας, τα παιδιά σας, είναι τα σπλάχνα σας, είναι η αγάπη σας, είναι ο θησαυρός σας, το ίδιο είμαστε κι εμείς για τον Θεό. «Θησαυρέ μου», δεν ονομάζετε τα παιδιά σας;

Πόσες φορές ακούω γονείς να λένε στο παιδί τους: «Θησαυρέ μου ανεκτίμητε! Πολύτιμέ μου θησαυρέ!» Και είναι πράγματι ο πολύτιμός τους  θησαυρός. Για σένα μάνα το παιδί σου είναι ο πολύτιμός σου θησαυρός. Για τον Θεό, τι είναι; Εκατοντάδες χιλιάδες φορές πιο πολύτιμο, γιατί είναι το ίδιο Του το σπλάχνο, η ίδια Του η εικόνα. Είναι η εικόνα η δική Του!

Η ευγένεια της ψυχής

Για το σπλάχνο Του λοιπόν, ο ίδιος ο Θεός, θέλει να κάνει πάντα αυτό, που εσείς κατ’ εικόνα δική Του, κάνετε στα παιδιά σας.

Πρώτον, να το έχετε πάντα καθαρό. Γι’ αυτό μας ζητάει: «Μην αφήνετε την καρδιά σας να μολυνθεί. Μην αφήνετε τον νου σας να σκοτισθεί. Μην αφήνετε το στόμα σας να βγάζει δηλητήριο. Αυτές είναι οι τρεις πύλες, τα τρία δοχεία, που εύκολα μπορούν να μολυνθούν. Στην καρδιά σας να έχετε αγάπη, στο μυαλό σας να έχετε καθαρότητα και στο στόμα σας να έχετε μέλι. Τρία απλά πραγματάκια.

Ας τα δούμε όμως αυτά πιο αναλυτικά:

Ο νους σας να είναι πάντα καθαρός. Γιατί; Γιατί ο σατανάς πάντα μια αγωνία έχει, πώς να μολύνει το μυαλό του ανθρώπου. Ακόμα και την ιερή ώρα της προσευχής, προσπαθεί να τον μολύνει! Στέκεσαι να προσευχηθείς και το μυαλό σου είναι μολυσμένο. Ή μάλλον θέλει να το κάνει μολυσμένο ο σατανάς, γιατί δεν είναι κάτι που το θέλεις εσύ.

«Δεν το θέλω, μα έρχονται οι πονηροί λογισμοί», μου έλεγε κάποιος. Και βέβαια έρχονται και θα έρχονται συνέχεια. Ξέρετε όμως γιατί; Γιατί δεν μπορεί ο σατανάς να αντέξει την δύναμη ενός καθαρού νου. Γιατί ο καθαρός νους είναι αυτός που σκέπτεται με λατρεία το Θεό.

Δεν μπορεί να αντέξει ο σατανάς μια καρδιά καθαρή, γεμάτη αγάπη. Γιατί ο ίδιος είναι μισερός. Γι’ αυτό βάζει μέσα στην καρδιά φθόνους, μίση, κακίες.

Δεν μπορεί να αντέξει ο σατανάς ένα στόμα, που δοξολογεί τον Θεό. Γι’ αυτό βάζει δηλητήριο στο στόμα του ανθρώπου. Ποια είναι αυτά τα δηλητήρια; Οι κατακρίσεις, τα κακά λόγια, οι βλασφημίες. 

Γι’ αυτό ο άνθρωπος, τι πρέπει να προσέχει;

Την καρδιά του να είναι γεμάτη αγάπη.

Ο νους του να είναι καθαρός.

Το στόμα του να βγάζει μέλι.

Τηρήστε τα αυτά. Αυτά τα τρία λέγονται όλα μαζί πνευματική ευγένεια της ψυχής.  

Σήμερα έναν άνθρωπο τον αξιολογούμε ανάλογα με τον τρόπο που εκφράζεται.          Δηλαδή ανάλογα με την ευγένειά του. Τι λέμε συνήθως; Α, τι ευγενικός άνθρωπος που είναι! Είναι γεμάτος αγάπη, καλοσύνη, πραότητα και θες να είσαι πάντα κοντά του. Ενώ για τον άλλο λέμε: Αυτός είναι αγενής τύπος, θρασύς, ύπουλος, να μείνουμε μακριά του.

Εσείς, τι πρέπει να κάνετε; Αυτό που θέλει και ο ουράνιος Πατέρας μας. Να είστε καθαροί από αυτά τα τρία και να είναι γεμάτη η καρδιά σας από αγάπη. Ο νους σας να είναι καθαρός και το στόμα σας να βγάζει μέλι. Το λέω και επιμένω, να βγάζει μέλι. Όχι δηλητήριο! Αυτό όμως είναι το πρώτο που κάνετε εσείς στα παιδιά σας, να είναι καθαρά.

Όταν ο Θεός Πατέρας δει, ότι τα παιδιά Του είναι καθαρά, δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά Του. Σαν την μάνα χαίρεται και αγαλλιά.

Οι αρετές, το ντύσιμο της ψυχής

Μετά όμως, τι κάνει ο Θεός; Κάνει ό,τι κάνετε κι εσείς. Ή μάλλον εσείς κάνετε ό,τι κάνει και ο Θεός. Σ’ ένα καθαρό παιδί, πάντα βάζουμε καθαρά ρουχαλάκια.

Ποια είναι τα καθαρά ρούχα, που βάζει ο Θεός σ’ ένα καθαρό παιδί, που αγωνίζεται να μένει καθαρό;  

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Οι αρετές. Τα ντύνει ο Θεός αυτά τα παιδιά, που αγωνίζονται να έχουν αγάπη στην καρδιά τους, καθαρότητα στον νου τους, γλυκύτητα στο στόμα τους με την ομορφιά των αρετών, την καλοσύνη, την ευσπλαχνία, την συμπόνια, την αγάπη, την ταπείνωση, την υπομονή.

Με όλες τις αρετές που έχουν πάντα σχέση με την αγάπη και την ευσπλαχνία. Γιατί αυτός είναι ο Θεός μας. Συνέχεια δεν λέμε «ότι πολυέλαιος και πολυεύσπλαχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών..» Όλους μας καλεί, για να σωθούμε. Αυτό λοιπόν είναι το ντύσιμο, τα χαρίσματα των αρετών.

Η πνευματική μόρφωση

Μετά, τι κάνει ο γονιός; Τι φροντίζει πάντα να έχει το παιδί του; Το φαγητό. Γι’ αυτό το φαγητό, που είναι πάρα πολύ σημαντικό στην ανατροφή του παιδιού, θα μιλήσω αργότερα. Τώρα θέλω να μιλήσω για την μόρφωση του παιδιού. Βέβαια την μόρφωση θα του την δώσει ο γονιός για ένα χρονικό διάστημα. Δεν θα πηγαίνει συνέχεια στο σχολείο το παιδί. Πηγαίνει Δημοτικό, μετά Γυμνάσιο, άντε να συνεχίσει στο Λύκειο, μετά στο Πανεπιστήμιο και μετά σταματάει.

Αλλά το φαγητό από την ώρα που γεννιέται, μέχρι την ώρα που πεθαίνει, το έχει ανάγκη. Για να δούμε, ποια είναι αυτή η μόρφωση που θέλετε εσείς να δώσετε στο παιδί σας; Να γνωρίσει όλα εκείνα τα απαραίτητα στη ζωή του, τα οποία και συνετό θα το κάνουν και σοφό να αντιλαμβάνεται την αξία της δημιουργίας, αλλά και να έχει δυνατότητες, για να βγάλει το ψωμί του, να έχει να φάει. Άμα δεν έχει τέτοιες δυνατότητες, τότε το παιδί δεν θα έχει το φαγητό του. Θα έχει πρόβλημα, δεν θα μπορεί να ζήσει, για να κάνει οικογένεια. 

Αυτήν την μόρφωση, ο ίδιος ο Θεός μας την δίνει μέσα από την Αγία Του Γραφή.  «Όπως η γυναίκα θηλάζει με τα δυο της στήθη το μωρό, έτσι και ο Θεός, θηλάζει με το νέκταρ της γνώσης και της σοφίας τα παιδιά Του, μέσα από τα δύο στήθη  της Γραφής Του, την Παλαιά Διαθήκη και την Καινή Διαθήκη».

Στην Παλαιά Διαθήκη μαθαίνει ο άνθρωπος, ότι υπάρχει ένας Θεός, που αγαπάει όλα Του τα παιδιά. Θλίβεται όταν φεύγουμε μακριά Του. Και εκεί αφήνει την δικαιοσύνη Του να εκφραστεί, για να φέρει πίσω τα παιδιά Του.

Στην Καινή Διαθήκη, ξέρετε τι δείχνει; Ότι αυτός ο Θεός, ο Πολυέλαιος και  Πολυεύσπλαχνος, έστειλε από λατρεία το Σπλάχνο Του, τον Γιό Του, να θυσιαστεί για τα υπόλοιπα σπλάχνα Του! Αυτός ήταν ο σκοπός Του, να θυσιάσει τον Γιό Του!  Τον έστειλε στη γη, για να τους πει, πόσο τα λατρεύει!

Η θυσία του Γιου Του, ήταν η απόδειξη, αυτού που ήθελε να πει μέσω του μονογενή Του Γιου: «Ότι σας λατρεύω όπως η μάνα το μωρό. Σας λατρεύω και θυσιάζω τον Γιο Μου για εσάς. Όπως εσείς θυσιάζεστε για τα παιδιά σας, έτσι κι Εγώ θυσιάζω τον ίδιο Μου τον Γιό!

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει, ότι δεν σας αγαπώ;

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει, ότι Εγώ σαν Μάνα σας λατρεύω τόσο πολύ, που ζω μόνο για εσάς;

Έκανα όλη την δημιουργία για εσάς και το μόνο που θέλω από εσάς, ξέρετε τι είναι;

Ό,τι ζητάτε κι εσείς από τα παιδιά σας, να σας κοιτάξουν στα μάτια και να σας φωνάξουνε γλυκά, «μπαμπά» και «μαμά». Μ’ αυτό, δεν γεμίζει η καρδιά σας; Αυτό δεν θέλετε κι εσείς σαν γονείς; Ή ζητάτε από τα παιδιά σας να σας αποκαταστήσουν, να σας κάνουν σπίτι, να σας φέρουν χρήματα και να σας αγοράσουν αυτοκίνητο;

Τίποτα δεν ζητάτε από τα παιδιά σας. Μονάχα έναν γλυκό λόγο κι ένα καρδιοχτύπι παιδικό μέσα από τα βάθη της ψυχής τους, που να σας λέει «σ’ αγαπώ». 

«Αυτό, λέει ο Θεός,  θέλω κι Εγώ από τα παιδιά Μου. Έκανα τη θυσία του Γιού Μου, για να είναι το ορατό σημείο της σχέσης ανάμεσα σ’ εσάς και σ’ Εμένα. Πάντα λέτε ότι είναι αόρατος ο Θεός. Να όμως τώρα που έγινα ορατός. Ο Γιός του Θεού, έγινε Γιος της Παρθένου. Ο Γιός ο δικός Μου, τώρα ζητώ να γίνει Γιος δικός σας».

Αυτό είναι το αποκαλυπτικό μυστικό! Αυτή είναι η φοβερότερη και η μεγαλύτερη αποκάλυψη, που θα μπορούσε να κάνει ο Θεός στους ανθρώπους!

Γι’ αυτό συνέχεια μας λέει: «Σας αγαπώ τόσο μητρικά, τόσο λατρευτικά, που είστε τα μωρά Μου και θέλω να Με αγαπήσετε κι εσείς, όπως αγαπάτε τα μωρά σας. Σας έστειλα τον  ίδιο Μου τον Γιό, που ζω Εγώ μέσα σ’ Αυτόν, γιατί ο Γιος και ο Πατέρας είναι ένα.

Αγαπώντας Εκείνον, αγκαλιάζοντας Εκείνον, αγκαλιάζετε Εμένα.

Φιλώντας Εκείνον, φιλάτε Εμένα.

Δίνοντάς Του τόσα χάδια και φιλιά, όπως έκανε η Μητέρα Του, τα παίρνω κι Εγώ.

Κι όπως εκείνη Τον έκρυβε μέσα στην αγκαλιά της σαν Μωρό, μέχρι που ήρθε η στιγμή η ίδια σαν μωρό να κρυφτεί στην δικιά Του αγκαλιά, μετά την κοίμησή της, έτσι κι εσείς θέλω να είσαστε τα δικά Μου τα μωρά, μέσα στην καρδιά Μου.

Αλλά ζητώ κι Εγώ να Με λατρέψετε, όπως λατρεύει ένα μωρό την μάνα του, όπως λατρεύει ένα μωρό τον πατέρα του, όπως λατρεύει ένα μωρό τον γονιό του, που δεν ζει χωρίς αυτόν.

Ποιο μωρό θέλει να βρίσκεται σε ξένα χέρια; Ποιο μωρό δεν κλαίει, όταν ξένα χέρια το κρατούν; Ξέρετε γιατί; Γιατί αναζητά με πόθο, αναζητάει νοσταλγικά την αγκαλιά της μαμάς του. Αυτή η αγκαλιά της είναι γνώριμη στο μωρό. 

Θέλω όμως να ξέρετε, ότι και η δικιά Μου αγκαλιά είναι γνώριμη στη ψυχή σας, μόνο που εσείς δεν το καταλαβαίνετε, γιατί το σώμα σας αντιδρά κάτω από την επήρεια του σατανά. Αυτή είναι η σωστή σχέση Θεού και ανθρώπου, που μας χαρίζει ο Θεός μέσα από την μόρφωση.

Πως δίνεται η πνευματική μόρφωση;

Πως όμως μας δίνει την πνευματική μόρφωση; Πως έρχεται αυτή η γνώση; Από ποιους μαθαίνουν οι άνθρωποι τη γνώση; Από τους δασκάλους. Δάσκαλοι και καθηγητές, αναλαμβάνουν να εκπαιδεύσουν το παιδί.

Εδώ όμως, ποιοι θα εκπαιδεύσουν τώρα το παιδί στην πνευματική του μόρφωση; Ποια είναι η μόρφωση αυτή που θα πρέπει να πάρει το παιδί; Πως θα την πάρει αυτή την μόρφωση; Γιατί μόρφωση, δεν είναι μόνο να διαβάζεις. Μόρφωση είναι να καταλαβαίνεις αυτό που διαβάζεις. Όλοι διαβάζουμε την Αγία Γραφή. Δείτε όμως πόσα λάθη γίνονται και πόσα προβλήματα δημιουργούνται.

Λέει ο Θεός Πατέρας: «Σας δίνω την δυνατότητα να πάτε σε αυτά τα κοσμικά σχολεία. Σας δίνω  επίσης την δυνατότητα να πάτε και στα Χριστιανικά σχολεία. Ακόμα και στα Κατηχητικά σχολεία, για να διδαχθείτε την Αγία Γραφή.  Αλλά θέλω να ξέρετε ότι το Άγιο Μου Πνεύμα είναι εκείνο, που αν το αναζητήσετε και το πάρετε, θα σας διδάξει όλη την αλήθεια αυτών που διαβάζετε. Έτσι θα μορφώνεστε».

Η εν Χριστώ μόρφωση δεν γίνεται διαβάζοντας βιβλία. Εγώ ξέρω εκατοντάδες ανθρώπους, που διαβάζουν του κόσμου τα χριστιανικά βιβλία, αλλά δεν γίνανε καλύτεροι. Το στόμα τους παίζει, η καρδιά τους είναι βρώμικη και το μυαλό τους ακόμα πιο βρώμικο. Βαυκαλίζονται ότι είναι Χριστιανοί, βαυκαλίζονται ότι είναι άνθρωποι του Θεού, αλλά αν τους πλησιάσεις, φοβάσαι και το στόμα τους και την συμπεριφορά τους και την καρδιά τους. 

Λέει ο Θεός Πατέρας: «Πείτε μου, σ’ αυτούς τους ανθρώπους η γνώση, τι τους ωφέλησε; 

           Δεν λύνεται λοιπόν το πρόβλημα με το να διαβάζεις, αλλά να σου χαριστεί από Εμένα, τον ουράνιό σου Πατέρα, το Άγιο Πνεύμα, για να καταλάβεις αυτό που διαβάζεις.

Με το Άγιο Μου Πνεύμα θα ενωθείτε με τον Γιό μου.

Με το Άγιο Μου Πνεύμα, θα γίνετε εσείς με τον Γιό Μου και με Μένα ένα.

Γι’ αυτό θέλω να ξέρετε, ότι το Άγιο Μου Πνεύμα δεν έρχεται με κανέναν  άλλο τρόπο, παρά μόνο με την προσευχή. Ικετεύεις και το παίρνεις, ζητάς και το παίρνεις.»

Ζητάς «δωσ’ μου νερό» και σου φέρνει ο άλλος νερό. Εάν δεν το ζητήσεις, θα σου φέρει ο άλλος νερό; Λες, «θέλω ψωμί» και σου φέρνει ψωμί. Το ζήτησες και στο έδωσε.  Εάν δεν ζητείτε, δεν θα παίρνετε. «Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και ευρήσετε, κρούετε, και ανοιγήσετε υμίν», λέει ο Χριστός.  Χτυπήστε την πόρτα της καρδιάς Μου και Εγώ εκεί μέσα θα σας βάλω. Ζητήστε το Άγιο Μου Πνεύμα και Εγώ θα σας το δώσω.

Ποιοί όμως από εσάς ζητούν το Άγιο Μου Πνεύμα σήμερα; Ποιοί γονείς  γονατίζετε με αγωνία να ζητήσετε το Άγιο Πνεύμα, για να γίνετε καλύτεροι; Γι’ αυτό και έχετε προβλήματα σαν γονείς στα σπίτια σας, γιατί δεν ζητάτε το Άγιο Μου Πνεύμα, για να σας φωτίσω, πως πρέπει να ενεργείτε σαν γονείς.

Μα δυστυχώς, δεν το ζητάτε ούτε καν για τα παιδιά σας, που το έχουν ανάγκη, για να τους πλημυρίσω με το Άγιο Μου Πνεύμα, με τον δικό  Μου Θεϊκό Έρωτα, για να ζουν μόνο για την αλήθεια και να καταλαβαίνουν τα μυστήρια της ζωής.

Γι’ αυτό ο πνευματικός γονιός, πρέπει να μάθει πως να γονατίζει, για να ζητάει το Άγιο Πνεύμα για τον ίδιο, για την γυναίκα του, αλλά κυρίως για τα παιδιά του. Όσοι θα το ζητήσετε, Εγώ θα σας το δώσω.

Ο ίδιος ο Ιησούς λέει: «Ποιος ζήτησε ψωμί από τον πατέρα του και εκείνος του έδωσε πέτρα;».

Γι’ αυτό, από σήμερα θα μάθετε κάτι, ότι η μόρφωση η πνευματική των παιδιών σας εξαρτάται, από το κατά πόσο εσείς θα αναζητάτε το Άγιο Πνεύμα να πλημυρίσει τις ψυχές τους.

Κι εσείς παιδιά αυτό θα κάνετε, θα ζητάτε το Άγιο Πνεύμα, να σας δοθεί μέσα σας.

Γιατί το Άγιο Πνεύμα, θα σας δώσει την αληθινή πίστη, για να λατρεύετε σωστά το Θεό σας και να αντιλαμβάνεστε το περιβάλλον σας.

Το Άγιο Πνεύμα θα σας βοηθήσει, να έχετε στην καρδιά σας πραγματική αγάπη και να ξέρετε να δίνετε αγάπη στον φίλο, στον σύντροφο και στον συγγενή σας.

Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο, που θα σας βοηθήσει να καταλαβαίνετε αυτό που διαβάζετε, τα μυστήρια της ζωής, καθώς και το πιο μεγάλο μυστήριο, το μυστήριο της συζυγίας.

Όλοι σήμερα θέλουν να φτάσουνε στον Άρη και έχουν στείλει μάλιστα και διαστημόπλοια μέχρι εκεί. Ποιος όμως θέλησε να στείλει πραγματικά την καρδιά του μέσα στην καρδιά του Βασιλιά των ουρανών, για να πάρει από εκεί μέσα το πιο πολύτιμο, το Άγιο Πνεύμα, για να τον διδάξει, πως θα ζήσει σ’ αυτή την ζωή με τον σύντροφό του σωστά;

Σπουδάζεις, κάνεις του κόσμου τους κόπους. Αυτό, αλήθεια, είναι η πραγματική ζωή; Αυτό είναι το πραγματικό σου ενδιαφέρον; Αυτή είναι η πραγματική σου αγωνία;

Αγωνίες πρέπει να είναι άλλες. Κατά την γνώμη μου δύο. Η πρώτη αγωνία, πώς να λατρεύεις τον Θεό σου σωστά με θεϊκό έρωτα στην καρδιά. Και η δεύτερη, να σου χαριστεί από το Θεό, σαν πολύτιμο δώρο, ο σύντροφος της ζωής σου.

Τι να το κάνεις που σπούδασες πολλά χρόνια; Που έχεις χρήματα πολλά; Που έχεις σπίτια, μέγαρα, αυτοκίνητα και δεν έχεις καλό σύντροφο; Τι να τα κάνεις; Είσαι ευτυχισμένος; Με τα χρήματα θα κοιμηθείς; Με την δόξα θα ξεκουραστείς; Με τα σπίτια θα αναπαυθείς;

Πόσο πολύτιμο πράγμα είναι να γνωρίζεις ότι, εάν προσεύχεσαι μια φορά για όλα τα άλλα, δεκάδες φορές πρέπει να προσεύχεσαι για τον σύντροφό σου. Να σου χαριστεί πολύτιμος σύντροφος, δώρο του Θεού, για σένα.

Αλλά αν δεν το ζητήσεις, πως θα το πάρεις; Εκεί δεν χρειάζονται εκβιασμοί. Εκεί πρέπει να μαθητεύσεις με απόλυτη εμπιστοσύνη και υπακοή στο Θεό.

Ένα παράδειγμα:

Μια κοπέλα προσεύχεται: «Θεέ μου, θέλω αυτό το παλικάρι να μου δώσεις. Σε παρακαλώ, δώσε μου το». Αυτή είναι μία ανόητη προσευχή, γιατί περιέχει μόνο εγωιστική διάθεση.

Μία άλλη όμως κοπέλα προσεύχεται ως εξής: «Θεέ μου, δώσε μου ένα παλικάρι κατά την καρδιά Σου, όπως Εσύ θέλεις, όπως Εσύ επιθυμείς, σαν Πατέρας που με αγαπάς. Δώσε μου ένα παιδί, που μαζί θα Σε δοξάζουμε. Δώσε μου ένα παιδί, να περάσω τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής μου, με ευτυχία και ευλογία, για να είμαι χαρούμενη και ειρηνική». Αυτό σημαίνει εμπιστοσύνη στο Θεό. Αυτές οι προσευχές εισακούγονται από το Θεό. Αυτό είναι πολύ πολύτιμο και σημαντικό να το ζητάτε από το Θεό.

Παιδιά, σας βλέπω να γελάτε, να πονηρεύεστε, να στεναχωριέστε, να ντρέπεστε, όταν κάποιος σας μιλάει για τον έρωτά σας. Κακώς! Όσο δεν ντρέπεστε να λέτε τι μαθήματα σπουδάζετε και τι θέλετε να γίνετε, άλλο τόσο δεν πρέπει να ντρέπεστε να ομολογείτε το πόσο αγωνιάτε μια μέρα να έχετε έναν πολύτιμο σύντροφο, άγγελο στη ζωή σας, είτε αυτός θα είναι το κοριτσάκι σας, είτε αυτό θα είναι το αγοράκι σας. Για όλα πρέπει να προσεύχεσθε.   

Αυτή είναι η πνευματική μόρφωση.

Η αξία της πνευματικής Τροφής

Ας έλθω τώρα στο πιο πολύτιμο, στο φαγητό. Ποιος μπορεί να ζήσει χωρίς φαγητό;  Κανείς. Την ώρα που γεννιέται το μωρό, το πρώτο πράγμα που ακούγετε, ξέρετε τι είναι; Το κλάμα. Πεινάει, ακόμα δεν πρόλαβε να βγει από την μήτρα και πεινάει. Πεινάει, θέλει  γάλα. Και μέχρι να κλείσει τα μάτια του ο άνθρωπος πάντα θα πεινάει. 

Πως τον ενημερώνει τον άνθρωπο το σώμα ότι πεινάει; Γουργουρίζει η κοιλιά, νιώθεις αδυναμία, νιώθεις εξάντληση, πρέπει να φας. Και αν μεν είσαι παιδί, φροντίζει ο γονιός το φαγητό σου, αν είσαι μεγάλος φροντίζεις εσύ τον εαυτό σου και ξέρεις τι σημαίνει με τον ιδρώτα σου να βγάζεις το ψωμί σου. Να έχεις αγωνία να βγάλεις το ψωμί σου και να φοβάσαι μήπως στερηθείς το ψωμί σου, μήπως σε απολύσουν, μήπως δεν σε πληρώσουν, μήπως, μήπως, μήπως… Τα νιώθετε σήμερα όλοι σας αυτά. Εξάλλου όλοι σας τα ζείτε. Πόσοι άνθρωποι έχουν μήνες να πληρωθούν. Όταν έλθει με το καλό ο χειμώνας, χωρίς επίδομα ανεργίας, πως θα ζήσουν οι άνθρωποι; Αγωνία δεν είναι αυτή;

Χωρίς το φαγητό έχεις κουράγιο να κάνεις τίποτα; Όχι. Πόσες φορές τρώτε την ημέρα; Το λιγότερο, οι περισσότεροι από σας, τρεις. Το πρωί, έστω και αν είναι κάτι λίγο, το μεσημέρι και το βράδυ. Και γεύμα αληθινό να μην είναι, θα πάρεις ένα φρούτο, κάτι να φας, για να μην γουργουρίσει η κοιλιά σου. Τρεις φορές τρώει ο άνθρωπος την ημέρα.

Έχεις αναρωτηθεί όμως, πόσο φαγητό θέλει η ψυχή, για να μην πεθάνει; Η ψυχή θέλει μόνο ένα φαγητό. Η ψυχή του ανθρώπου ζει πρώτα απ’ όλα με την αγάπη. Χωρίς την αγάπη, η ψυχή είναι πεθαμένη. Αυτό είναι το πρώτο που αναζητά.

Γι’ αυτό πολλές φορές ικετεύει: «Δώσε μου ένα χάδι. Δώσε μου μια αγκαλιά. Πες μου, ότι μ’ αγαπάς, να πάρω κουράγιο, στήριγμα στη ζωή». Το αναζητάνε όλοι οι άνθρωποι αυτό. Και γέρος να είσαι, σε έναν πόνο, σε μια στενοχώρια, την αγάπη της μάνας σου ζητάς. «Μάνα μου», φωνάζεις. Τι νομίζετε ότι είναι αυτά τα επιφωνήματα; Έχει ανάγκη να τραφεί η ψυχή του από λίγη αγάπη. Ανάγκη έχει ο άνθρωπος να τραφεί πνευματικά.

Πόσο φοβερό όμως είναι, να αναζητάς την αγάπη και ο άλλος να σου δίνει μίσος. Να αναζητάς την κατανόηση και ο άλλος να σου δίνει αποστροφή. Πόσο φοβερό είναι αυτό. Το ξέρετε όλοι, γιατί όλοι περάσαμε από αυτούς τους δρόμους της ζωής.

Το ίδιο πράγμα νιώθει και ο Θεός. Ζητάει λίγη αγάπη από σένα, που είσαι το παιδί Του και νιώθει δυστυχώς πολλές φορές την αποστροφή σου, όταν Του απαντάς: «Δεν Σε ξέρω. Δεν Σε θέλω». Πως θα νιώθατε εσείς, σαν γονιός, αν η κόρη σας, σας αγνοούσε, σας απέρριπτε και δεν σας ήθελε; Πάρα πολύ άσχημα. Αυτό είναι λοιπόν το ένα, η αγάπη. Ο άνθρωπος ζει με την αγάπη.

Την έχει ανάγκη ο άνθρωπος πάρα πολύ την αγάπη του Θεού. Γι’ αυτό πολλές φορές ο άνθρωπος, όταν προσεύχεται, αναρωτιέται: «Θεέ μου, μ’ αγαπάς;»

Μια φορά είπα σε κάποιον:

-Ο Θεός σ’ αγαπά!

-Αλήθεια; Μ’ αγαπά;

-Αμφιβάλλεις, παιδί μου, αν σ’ αγαπά; Αφού είσαι το σπλάχνο Του! Αμφιβάλλεις, αν σε λατρεύει; Αφού είσαι η ζωή Του! Αμφιβάλλεις αν είναι το μάτι Του συνέχεια από πάνω σου και φροντίζει και καθοδηγεί την πορεία σου; Αφού για σένα θυσιάστηκε! Αυτά είπα σ’ εκείνο το παλικάρι και αμέσως διαλύθηκαν οι αμφιβολίες του.

Έλα τώρα να μιλήσουμε για την ουσία της αγάπης, γιατί όλοι ζητάμε αγάπη, αλλά κάποια στιγμή καταλαβαίνουμε, ότι κάπου ανακατεύεται η αλήθεια με το ψέμα. Μία κοπέλα κάποτε μου έλεγε: Τον αγαπώ, αλλά εκείνος δεν μ’ αγαπάει. Τον αγαπώ αληθινά αλλά εκείνος, με αυτά που κάνει, δείχνει ότι δεν μ’ αγαπά αληθινά.

Αυτή δεν είναι πάντα η αγωνία σας; Αν αυτός που αγαπάτε, σας δίνει πραγματική αγάπη. Ε, λοιπόν, θέλω να ξέρετε, ότι Ένας χαρίζει την πολύτιμη αγάπη τόσο πρακτικά και τόσο δυνατά. Η θυσία του έγινε Σώμα, έγινε Αίμα. Έσταξε από την πλευρά Του. Έσταξε από τα χέρια Του. Έσταξε από τα πόδια Του. Και έρχεται εδώ κάθε Κυριακή, αλλά και σε κάθε Θεία Λειτουργία και σου λέει: «Έλα, παιδί μου, να σε ταΐσω με την δική Μου την αγάπη».

Όταν ο Θεός θέλει να αποδείξει πόσο σ’ αγαπά, το κάνει με την υπέρτατη θυσία του Γιού Του, την στιγμή της θείας Κοινωνίας, όταν προσωπικά σε φωνάζει: «Έλα, γιε Μου, έλα κόρη Μου, να σου δώσω το Σώμα και το Αίμα του Γιού Μου. Να σε ταΐσω, να γίνεις ένα με τον Γιό Μου και στη συνέχεια να γίνετε ένα μ’ Εμένα, τον Θεό Πατέρα σας». 

Γι’ αυτό και δεν υπάρχει περίπτωση να λέει κάποιος, πως αγαπά τον Θεό και να μην Τον πλησιάζει, να Τον πάρει μέσα στην καρδιά Του. Μην πείτε ποτέ, ότι αγαπάτε τον Θεό και δεν κοινωνάτε. Η αγάπη σας εδώ φαίνεται. Αν θα μεταλάβετε ή όχι.

Προσέξτε όμως: «Μόνο όποιος τρώει το Σώμα και το Αίμα του Υιού του ανθρώπου έχει ζωή αιώνιο» λέει ο ίδιος ο Ιησούς. Γι’ αυτό και το τονίζει υπερβολικά: «Πίετε εξ’ αυτού πάντες, τούτο γάρ εστί το αίμα μου το της Καινής Διαθήκης, το υπέρ υμών και πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών» (Ματθ. κστ' 28).

Προσέξατε σε ποιους απευθύνετε ο Χριστός; Στους πάντες! Γιατί λέει «πάντες»; Γιατί μόνο έτσι θα πάρω στην καρδιά Μου τα παιδιά Μου, όλα Μου τα σπλάχνα! Θα μου πείτε, ποια μάνα πέταξε έξω από το σπίτι το παιδί της και δεν του επέτρεψε να φάει από το φαγητό της αγάπης της, επειδή ήλθε λερωμένος από τη δουλειά, επειδή ήρθε κουρασμένος από τις εργασίες; Ποια μάνα; Καμιά.

Το ίδιο κάνει και ο Θεός. Ανεξάρτητα από το πόσο κουρασμένοι και το πόσο λερωμένοι είμαστε από τις πολλές ταραχές του βίου μας, θέλει να ερχόμαστε μέσα στην καρδιά Του, μέσα από την πνευματική τροφή που μας δίνει, την θεία Κοινωνία. Μας προτρέπει να πάρουμε το ίδιο το Σώμα και το Αίμα του Γιού Του, για να γίνουμε ένα μ’ Εκείνον και μετά στη συνέχεια ένα με τον ουράνιο μας Πατέρα.

Όμως, τι λέει η μητέρα στο παιδί της, όταν έρθει στο σπίτι και είναι  λερωμένο; «Έλα παιδί μου, πήγαινε τώρα πλύνε λίγο τα χεράκια σου, βγάλε τα ρούχα σου τα βρώμικα και έλα κάτσε να φας». Αυτό, δεν λέει η κάθε μάνα; Αυτό το ίδιο λέει και ο Θεός Πατέρας μας: «Έλα, παιδάκι Μου, πήγαινε πλύνε λίγο τα χεράκια σου, πήγαινε πλύνε λίγο την ψυχή σου με την μετάνοια, πέρασε από το εικονοστάσι και πες: «Θεέ μου, Σ’ ευχαριστώ για όλη την ημέρα που πέρασα. Συγχώρεσε με, για όσα λάθη έκανα σήμερα και ευλόγησέ με».

Μεγάλη υπόθεση να περνάς πρώτα από το εικονοστάσι, όταν έρχεσαι στο σπίτι σου μετά από την δουλειά και να ζητάς συγγνώμη, και μετά να βγάζεις τα ακάθαρτα σου ρούχα. Ποια είναι αυτά; Οι πονηροί λογισμοί της ημέρας!

Αυτό που βρωμίζει πιο πολύ την ψυχή είναι οι πονηροί μας καθημερινοί λογισμοί. Με αυτούς μας ταλαιπωρεί πάρα πολύ ο σατανάς. Γι’ αυτό, εξομολογήσου όλους τους λογισμούς σου στον Θεό και πες Του: «Θεέ μου, Εσύ είσαι ο Πατέρας μου. Εσύ είσαι και η Μάνα μου, συγχώρεσέ με για όλους τους πονηρούς μου λογισμούς». 

Αυτή είναι πολύ δυνατή προσευχή, γιατί ο σατανάς προσπαθεί να σε πείσει  όλη την ημέρα, ότι δεν σε αγαπάει ο Θεός Πατέρας σου! Δεν σε λατρεύει σαν Μάνα! Δεν είσαι το μωρό Του! Είσαι ένας ξένος, που πρέπει να Τον φοβάσαι, να Τον τρέμεις! Εξομολογήσου λοιπόν όλους τους λογισμούς σου, που σε βασανίζου και έλα πλησίασε με αυτήν την πίστη τον Θεό: «Έρχομαι Πατέρα μου σ’ Εσένα, γιατί είσαι η Μάνα μου και ο Πατέρας μου. Είσαι ο αγαπημένος μου Θεός. Είσαι ο Σωτήρας και λυτρωτής μου».

Μεγάλη υπόθεση να λες αυτή την παρακάτω προσευχή μέσα από την καρδιά σου:

«Θεέ μου, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σ’ αγαπώ, γιατί είσαι ο δικός μου Σωτήρας, ο δικός μου Θεός, ο δικός μου Πατέρας, η δικιά μου Λατρεία». Και έλα μετά να μεταλάβεις.

Πως όμως θα έλθεις να μεταλάβεις; Σαν αγία; Είναι κανένας άγιος εδώ; Όχι. Θα έλθεις λοιπόν ταπεινά να μεταλάβεις, με απλή πίστη, ότι ο Πατέρας σου στην αγκαλιά Του θα σε βάλει και θα σε καθαρίσει από όλα τα λάθη.

Η μόνη που ξέρει να καθαρίζει το μωρό της, ξέρετε ποιά είναι; Η μάνα του. Μόνο η μάνα παίρνει το μωρό και το καθαρίζει σωστά.

Αυτό γίνεται στη Θεία Κοινωνία. Παίρνει ο Θεός το σπλάχνο Του, παίρνει ο ίδιος ο Θεός Πατέρας το μωρό Του, τον καθένα από εμάς, και αρχίζει σαν Μάνα στοργική να το καθαρίζει από όλες τις βρωμιές. Θα το πλύνει με την ευσπλαχνία Του, θα το πουδράρει με την συμπόνια Του, θα το μυρίσει με τα αρώματα της άπειρης Του αγάπης, θα το ντύσει μετά με τα χαρίσματα του Αγίου του Πνεύματος και θα το ξαναβάλει στην αγκαλιά Του πεντακάθαρο.

 Αυτό γίνεται στη Θεία Κοινωνία! Γι’ αυτό η Θεία Κοινωνία είναι το μοναδικό Μυστήριο, που όχι απλώς καθαρίζει έναν άνθρωπο, αλλά σαν καθαρό μωρό ακουμπάει στην αγκαλιά της Μάνας του.

Αυτό δεν κάνετε εσείς; Μόλις καθαρίσετε το μωρό σας, μόλις το ντύσετε και είναι πεντακάθαρο, το σηκώνετε στην αγκαλιά σας, το κλείνετε βαθιά στην καρδιά σας και το γεμίζετε με τα φιλιά σας.

Αυτό κάνει και ο ουράνιος Πατέρας στον καθένα από εσάς. Ποιος λοιπόν, θα είναι τόσο ανόητος, ώστε να μένει μακριά από αυτό το Μυστήριο; Γι’ αυτό, αυτά που γίνονται στην Θεία Λειτουργία και ιδιαίτερα στην Θεία Κοινωνία, κάνουν τους αγγέλους να εξίστανται. Κάνει όμως και τους δαίμονες να τρέμουν. Αλλά δυστυχώς μερικοί άνθρωποι, παραμένουν απαθείς, γιατί δεν βλέπουν, δεν καταλαβαίνουν…

Θέλω να μάθετε ένα πράγμα: Ότι το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, είναι το Μυστήριο της λατρείας, που έχει η Μάνα στο μωρό της, ο Θεός στο σπλάχνο Του, ο Θεός στον καθένα από εμάς.

Γι’ αυτό και πικραίνεται ο Θεός, όταν δεν έρχεσαι να μπεις στην αγκαλιά Του, όταν δεν έρχεσαι να μπεις μέσα στην καρδιά Του.

Οι ιερείς πρέπει να είναι ευσπλαχνικοί, όπως ο πολυεύσπλαχνος Θεός, για να μπορούν να διαχειρίζονται σωστά την αγάπη του Θεού!

Γι’ αυτό και πρέπει να είναι πολύ προσεχτικοί όλοι οι πνευματικοί, που καλούνται να διαχειριστούν την ευσπλαχνία του Θεού. Δεν τους επιτρέπετε να στερούν από τα μωρά Του τον Θεό. Δεν τους επιτρέπετε, να Του στερούν τα σπλάχνα Του. Δεν τους επιτρέπετε, να κρατούν μακριά τις ψυχές των ανθρώπων από τον ουράνιο Πατέρα τους, επειδή ανθρωπίνως σκεπτόμενοι έτσι αποφασίζουν αυτοί. Είναι πολύ μεγάλη αμαρτία και μεγάλο κρίμα ενώπιον του Θεού.

Ο Θεός ευλογεί εκείνους τους πνευματικούς, που στέκονται σαν μάνα και σαν πατεράδες, σαν

εικόνα δική Του και είναι ευσπλαχνικοί σε όλα Του τα παιδιά, για να μεταλαβαίνουν. Μερικοί όμως ξέρετε τι κάνουν; Δεν φτάνει που τα παιδιά Του είναι πληγωμένα από τα λάθη και τις αμαρτίες, τα απομακρύνουν ακόμα πιο πολύ από την ευσπλαχνική καρδιά Του.

Μα, αυτό είναι που θέλει ο Θεός; Αυτό είναι που θέλει ένας γονιός; Επειδή δηλαδή το παιδί σου άρπαξε ένα μηχανάκι και πήγε και χτύπησε σαν ανόητο παιδάκι πάνω σ’ έναν τοίχο και τώρα βρίσκεται στην εντατική, θα πας εσύ να το αρπάξεις στο ξύλο, γι’ αυτό που έκανε; Όχι. Τι κάνετε τότε; Πέστε μου. Άστο να γίνει πρώτα καλά. Εκείνη την ώρα βέβαια πονάς, κλαις και προσεύχεσαι: «Θεέ μου, το παιδί μου, μην  τύχει και πάθει τίποτα, μην πεθάνει».

Το καταλαβαίνετε; Εκείνη την στιγμή έχει ανάγκη από αγάπη το παιδί. Έχει ανάγκη από τον ίδιο τον Θεό, να μπει στην καρδιά Του. Και όταν θα έλθει η ώρα και θα αποκατασταθεί ψυχικά, θα καταλάβει ο ίδιος το λάθος του και θα πει μέσα του: «Μα τι βλακεία τώρα έκανα και πήγα και τράκαρα και σακατεύτηκα;» Άλλωστε θα βλέπει τα σίδερα μέσα στα πλευρά του, που του έβαλαν οι γιατροί.

Τότε το καταλαβαίνει το λάθος του. Τότε ρίξε του ένα μικρό επιτίμιο. Προσπάθησε να του δώσεις να καταλάβει, το πόσο πρέπει να είναι προσεκτικός, για να μην βλάψει την ψυχή του και το σώμα του.             

Πρέπει οι πνευματικοί να διαχειρίζονται με πολύ λεπτότητα την ευσπλαχνία του Θεού. Ας μην ξεχνούν, ότι ο σατανάς ζει μόνο με μια αγωνία: Πως να βγάλει τα παιδιά του Θεού μακριά από την καρδιά Του, με το να μην μεταλαβαίνουν. Αυτό το θέλει μόνο ο σατανάς!

          Προσοχή λοιπόν, να μην παίζουνε αυτό τον ρόλο. Να είναι πολύ προσεκτικοί. Να μην βλέπουν μονάχα την δικαιοσύνη του Θεού. Να βλέπουν και την άπειρή Του αγάπη. Η δικαιοσύνη Του εκφράστηκε πολύ στην Παλαιά Διαθήκη. Στην Καινή Διαθήκη εκφράστηκε η ευσπλαχνία Του. Επειδή μερικοί πνευματικοί ζουν οι ίδιοι μια πολύ σκληρή ζωή στερημένη, θέλουν να κάνουν και όλα τα παιδιά να ζουν στερημένα; Λάθος!

Ο ίδιος ο Θεός θα σταθεί από πάνω τους και θα ευλογήσει, θα αγιάσει τους πνευματικούς εκείνους, οι οποίοι θα στέλνουν τα παιδιά Του με πολύ αγάπη και πολύ νοσταλγία και λαχτάρα μέσα στην αγκαλιά Του και θα προσεύχονται για τα παιδιά Του, το κάθε παιδί να καταλάβει το λάθος του από μόνο του.     

Εσείς σαν γονείς, όσες φορές κι αν αγωνιστήκατε για να πείσετε τα παιδιά σας, ότι κάνουν λάθος, το πίστεψαν τα παιδιά σας; Όχι. Τι πρέπει όμως να κάνουμε; Να βοηθήσετε το παιδί να καταλάβει από μόνο του, ότι αυτό είναι λάθος και να μην το ξανακάνει.

Αυτός είναι ακριβώς ο ρόλος του πνευματικού και όχι να στερεί τα παιδιά από την Αγία τροφή, τον ίδιο τον Χριστό από την καρδιά τους, γιατί σε λίγο δεν θα υπάρχει κανένα παιδί μέσα στην Εκκλησία να μεταλαβαίνει! Και ο Χριστός τότε, γιατί να έρχεται στη Θεία Λειτουργία; Για ποιο λόγο; Μα η Θεία Λειτουργία γίνεται μόνο για να μεταλαβαίνουμε. Τις προσευχές τις κάνουμε παντού.

Θα το ξαναπώ, η Θεία Λειτουργία γίνεται για να μεταλαβαίνουμε! Γι’ αυτό, στα παλιά τα χρόνια οι Χριστιανοί μεταλάβαιναν πέντε φορές την εβδομάδα! Στις μέρες μας δυστυχώς μόνο δύο-τρεις φορές τον χρόνο. Μια φορά τα Χριστούγεννα και μια φορά το Πάσχα, γιατί δεν είναι λένε άξιοι.

Μα, αν κάνεις τόσα εξάμηνα μέσα στην αμαρτία, πως αλήθεια θα είσαι άξιος να μεταλάβεις; Τότε σίγουρα θα είσαι πιο βρώμικος. Ποια γυναίκα άφησε πάνω της ένα δικό της ρούχο έξι μήνες και δεν λερώθηκε πλήρως; Το ίδιο όμως θα ήταν καθαρό, αν το έπλενες κάθε εβδομάδα, από το να το πλένεις κάθε έξι μήνες; 

      Θεέ μου, πόσα ανάποδα πράγματα έχει φτιάξει η ανθρώπινη φαντασία του ανθρώπου, επηρεαζόμενη από την μεγαλύτερα παγίδα του διαβόλου για την θεία Κοινωνία, που είναι η συνεχόμενη αναβολή!!! 

Προσέξτε, η εξομολόγησή μας στον πνευματικό ιερέα, αποκαθιστά τις σχέσεις μας με τον Θεό. Αλλά αυτό που εξαλείφει τα λάθη μας, τις αμαρτίες μας, είναι μόνο ένα, η Θεία Κοινωνία! 

Γι αυτό όταν κοινωνάμε, ο Χριστός μέσα από το στόμα του ιερέα προσφωνεί «Λάβετε φάγετε.. εις άφεσιν αμαρτιών. Πίετε εξ αυτού πάντες.. εις άφεσιν αμαρτιών». Το έχετε καταλάβει αυτό; Το έχετε συνειδητοποιήσει; Αυτό πρέπει να το μεταδώσετε και στα παιδιά σας.

Αλλά όσοι θα έρχεστε να μεταλαβαίνετε, θα έρχεστε πρώτα με πίστη, με αγάπη και με λαχτάρα. Γιατί, αν δεν έρχεστε με πίστη, με λαχτάρα, με αγάπη, τότε τι νόημα έχει που έρχεστε; Θα θέλατε ποτέ, το παιδί σας, δήθεν για να δείξει ότι σας αγαπάει, να προσποιείται;

Μια φορά, άκουσα μια μαμά, να ρωτάει το παιδί της:

-Παιδί μου, μ’ αγαπάς;

Κι εκείνο απάντησε:

-Ναι, εντάξει μαμά, σ’ αγαπώ.

-Έλα, αγκάλιασέ με μια φορά, του είπε η μαμά του.

Και για να ξεφορτωθεί την μάνα του, έπιασε και την αγκάλιασε έτσι απλά και τυπικά.

Μα εκείνη, του απάντησε:

-Βρε, παιδάκι μου, είπαμε να με αγκαλιάσεις. Τώρα όμως, πιο πολύ με πληγώνεις έτσι που το κάνεις αδιάφορα.

Το ίδιο λέει και ο Θεός: «Αγκαλιάστε Με, παιδιά Μου, με αγάπη, με πίστη με λατρεία και όχι με αδιαφορία».

Επίλογος

Εγώ σας εύχομαι, ο Θεός να σας ευλογεί όλους. Στην καρδιά σας να μπει βαθιά πίστη, βαθιά λατρεία, βαθιά αγάπη. Και να μάθετε να λέτε όλοι, αυτή την προσευχή: «Θεέ μου πολυέλεε, Θεέ μου αγαπημένε, Σε πιστεύω, Σε λατρεύω και Σ’ αγαπώ». 

Και άλλη μια πολύ γλυκιά προσευχή αρέσει στο Θεό. Θα μπορούσα να πω, ότι είναι μοναδική, πολύ τρυφερή, πολύ δυνατή: «Ουράνιέ μου Πατέρα, στο όνομα του μονογενούς Σου Υιού, του Ιησού, που θυσιάστηκε για μας, πλημύρισέ μας με το Άγιο Σου Πνεύμα και τον θεϊκό Σου Έρωτα».

Να πλημυρίσει ο άνθρωπος από το Άγιο του Πνεύμα και η καρδιά του να γίνει το μυστήριο του θεϊκού έρωτα, που με τρόπο θεϊκό, μητρικό, ερωτικό, θα ενωθεί ο Πατέρας με τον γιό Του, ο Πατέρας με την κόρη Του, το  παιδί με τον ουράνιό του Πατέρα.

Αυτό είναι το μεγαλύτερο μυστήριο.

Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να σας ευλογεί όλους! Αμήν.

(ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΗΡΥΓΜΑ Π. ΕΛΠΙΔΙΟΥ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗ)