ΜΗΤΡΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

ΜΗΤΡΙΚΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΙΑ

Πριν έλθει η ώρα να πάρει ο Χριστός την ψυχή της μανούλας Του, ήδη την είχε προετοιμάσει εδώ και πολύ καιρό, ότι πλέον έφθασε η ώρα να έλθει μαζί Του στον ουρανό.

Έπρεπε η Μητέρα Του τώρα να ετοιμαστεί. Αλήθεια, ξέρετε ποια ήταν η ετοιμασία της; Έπρεπε να ετοιμάσει τις αγαπημένες της μαθήτριες, τους αγαπημένους της μαθητές, όσοι ήταν κοντά της, γι’ αυτό που θα συνέβαινε, αλλά και να τους ενίσχυε στην πίστη για το έργο που τώρα ξεκινούσε.

Η Παναγία χάρηκε πάρα πολύ όταν άκουσε από τον Γιό της, ότι ήλθε η στιγμή να κλειστεί μέσα στην αγκαλιά Του σαν βρέφος, όπως κάποτε εκείνη έκλεινε τον Γιό της μέσα στην αγκαλιά της και στην καρδιά της σαν μωρό παιδάκι με πολύ τρυφερότητα και μητρική αγάπη. Μάζεψε λοιπόν τις μαθήτριες της κοντά της.  Εκείνες βέβαια όταν το έμαθαν στενοχωρήθηκαν πάρα πολύ, γιατί έχαναν την μάνα τους. Δεν ήταν η Παναγία μονάχα η μάνα του Κυρίου μας Ιησού, αλλά ήταν μάνα και όλων των χριστιανών! Ήταν μάνα όλων των παιδιών, όλων των κοριτσιών, όλων των αγοριών που είχαν αγαπήσει τον Γιό της!

 Έτσι μάζεψε λοιπόν η Παναγία όλες μαζί τις αγαπημένες της κόρες. Τις κόρες εκείνες που έχουν πολύ μεγάλη θέση στο θρόνο του Θεού, αλλά που είναι άγνωστες σε εμάς. Βλέπεις ο Θεός, ενώ δόξασε τόσο πολύ όλους εκείνους του αγίους που Τον αγάπησαν εκ των υστέρων, τους μάρτυρες, τους οσίους, τους αγίους αρχιερείς, απέκρυψε επιμελώς εκείνο το πάρα πολύ μικρό ποίμνιο, τις αγαπημένες Του μαθήτριες και αδελφές της μητερούλας Του. Τις έκρυψε λες και δεν ήθελε να τις μάθει όλος ο κόσμος. Λες και δεν ήθελε να μάθουν το πιο απλό, γλυκό, μυστικό που θα αποκαλυπτόταν στα έσχατα.

Μητρικές συμβουλές της Παναγίας μας

στις αγαπημένες της μαθήτριες λίγο πριν την κοίμηση της

Μάζεψε λοιπόν η Παναγία μας τις αδελφούλες της, όλες εκείνες που αγάπησαν τον Γιό της και τους είπε: «Κόρες μου αγαπημένες, έφθασε η ώρα που τώρα η καρδιά μου θα πετάξει στου Γιού μου την αγκαλιά. Έφθασε η ώρα να κρυφτώ μέσα στην πιο γλυκιά καρδιά που ποτέ η γη άκουσε τους κτύπους της. Έφθασε η ώρα να βρεθώ μπροστά στο Θεό Πατέρα μου, που Τον λάτρεψα όσο τίποτα άλλο στη γη. Έφθασε η ώρα να γεμίσω από τη χάρη του Αγίου Πνεύματος στο ουράνιο Βασίλειο, που με περιμένει ο Πατέρας μου για να με περιλούσει και να απολαύσω τη χαρά της Αγίας Τριάδος.

   Τώρα θέλω εσείς να ετοιμαστείτε. Θέλω να μην ξεχάσετε τα λόγια αυτά που τόσο καιρό σας έλεγε ο Γιός μου και Δάσκαλος σας. Θέλω τώρα να μην ξεχάσετε, αλλά να διαλαλήσετε σε όλο τον κόσμο το πιο μεγάλο μυστήριο, το πώς ένας Θεός πήρε σάρκα και ήλθε στη γη.

Ένας Θεός έγινε άνθρωπος και σαν θεάνθρωπος τώρα κλεισμένος στην αγκαλιά μας και στην καρδιά μας, ζητάει από εμάς μόνο την αγάπη. Τίποτα άλλο από εσάς δεν θέλει. Θέλει μονάχα να Τον αγαπάτε με όλη σας την καρδιά! Να Τον λατρεύετε με όλη σας την καρδιά! Όχι όμως μόνο στα λόγια, αλλά και με τη ζωή σας.

Ο λόγος της αγάπης δεν είναι μόνο ένας απλός λόγος, αλλά είναι μια ολόκληρη ζωή συμπόνιας, ευσπλαχνίας, αγάπης, καλοσύνης και ευγενείας. Τα παιδιά του Γιού μου θα διακρίνονται από αυτά. Όσοι θα έχουν ευσπλαχνία, όσοι θα έχουν συμπόνια, όσοι θα έχουν καλοσύνη, όσα θα είναι ευγενικά παιδιά, όσοι θα έχουν σεβασμό στους άλλους και όσα θα προσέχουν το στόμα τους να μη βγάζει τίποτα κακό και αισχρό, αλλά να βγάζει μόνο μέλι από την καρδιά τους, όλοι αυτοί θα είναι τα παιδιά του Γιού μου.

Εσείς να τα προσέχετε αυτά. Μην αφήσετε κανέναν να πιστεύει πως μπορεί να είναι μαθητής του Γιού μου, να είναι χριστιανός και οπαδός του Γιού μου, αλλά να έχει απρόσεκτη ζωή, να μην προσέχει τι μιλά και τι λαλεί, αλλά να σκορπίζει δηλητήρια μέσα από τις ζήλιες και τους φθόνους. Να δείχνει ασπλαχνία βλέποντας τον άπορο, βλέποντας τον φτωχό, βλέποντας εκείνον που έχει ανάγκη μένοντας απαθής. Όχι, μην ξεγελιέστε. Όσοι θα πιστεύετε στον Γιό μου, θα ζείτε όπως δίδαξε ο Γιός μου.

Θέλω αγαπημένες μου μαθήτριες, να μην ξεχάσετε αυτά τα δύο, που τα κράτησα εγώ σαν μανούλα Του γλυκιά μέσα από τα βάθη της καρδιάς τόσο δυνατά και αυτό έρχομαι ξανά σε όλο τον κόσμο να διαλαλήσω μέσα από εσάς αγαπημένες μου μαθήτριες. Να μην ξεχάσετε, πως ένας Θεός έγινε άνθρωπος! Να μην ξεχάσετε πως εγώ τον Θεό μου Τον λάτρεψα με όλη την δύναμη της ψυχής μου! Τον λάτρεψα με πλήρη εμπιστοσύνη και με πλήρη υποταγή στο θέλημα Του. Τίποτα άλλο δεν σκεπτόμουν παρά μονάχα αν άρεσε αυτό που έκανα στο Βασιλιά Θεό μου. Έτσι πορευόμουν στη ζωή, με απλότητα, με απόλυτη εμπιστοσύνη και με πλήρη υποταγή στο θέλημά Του.

Αυτά τα τρία έκανα ενώπιον του Βασιλιά και Θεού μου και Εκείνος πάντα με ευλογούσε και με κρατούσε σαν δικό Του μικρό κοριτσάκι στην αγκαλιά Του. Κι εσείς αγαπημένες μου αδελφούλες και κόρες έτσι να κάνετε, να έχετε αυτά τα τρία: Απλότητα, που να δείχνει την ταπείνωση της καρδιάς σας, απόλυτη εμπιστοσύνη, που να φανερώνει την εμπιστοσύνη της ψυχής σας στο Θεό Πατέρα, και πλήρη υποταγή στο θέλημά Του».

           

«Θέλω τώρα που θα φύγω, ο Γιός μου να έχει πολλές μανούλες,

που θα Τον αγαπούν σαν Γιό τους και θα Τον λατρεύουν σαν Θεό τους»

«Όμως δεν Τον λάτρεψα μόνο σαν Θεό μου. Τον λάτρεψα και σαν Γιό μου, σαν άνθρωπο, γιατί μέσα στο στήθος μου Τον είδα να θηλάζει το γάλα το δικό μου και το Άγιο Πνεύμα να εισέρχεται μέσα από το γάλα μου στον Γιό μου. Μέσα στην αγκαλιά μου Τον κράτησα, Τον έσφιξα τόσο δυνατά, Τον γέμισα με τα χάδια μου και τα φιλιά μου, Τον φώναξα «Μωρό μου», Τον φώναξα «Βασιλιά μου», Τον φώναξα «Ζωή μου», Τον φώναξα «Χαρά μου», Τον φώναξα «Θησαυρέ μου», Τον φώναξα με όλα τα γλυκά λόγια που ξέρει να λέει μια μάνα μέσα από το θησαυροφυλάκιο της ερωτικής της αγάπης στο μωρό της.

  Θέλω κι εσείς να μου μοιάσετε. Θέλω τώρα που θα φύγω, να έχει στη γη πολλές μικρές μανούλες, που θα  λατρεύουν τον Γιό μου, όχι μόνο σαν Θεό που θα Τον υπακούν απόλυτα, αλλά θα Τον λατρεύουν και σαν άνθρωπο και θα Τον κρατούν μέσα στην καρδιά τους. Θέλω ό,τι γλυκά λόγια έλεγα εγώ στον Βασιλιά μου και Θεό μου, να Του τα λέτε κι εσείς.

Ξέρετε γιατί; Όπως εμένα με αξίωσε σαν μανούλα Του να Τον δεχθώ μέσα στην αγκαλιά μου, να Τον κρύψω μέσα στα βάθη της καρδιάς μου, έτσι θέλει ο Θεός Πατέρας να σας αξιώσει και όλες εσάς, να γίνετε οι μανούλες Του, όσες Τον πιστέψετε και Τον αγαπήσετε. Σας τα λέω αυτά, γιατί άλλοι δεν θα Τον πιστέψουν, άλλοι δεν θα Τον αγαπήσουν και άλλοι θα Τον αγαπήσουν μόνο σαν Θεό, αλλά θα ξεχάσουν ότι ήταν και άνθρωπος μαζί.

Εσείς όμως να τα θυμάστε και τα δύο, ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος. Σαν Θεό να Τον λατρεύετε, να Τον υπακούτε και να εφαρμόζετε τις εντολές Του. Σαν άνθρωπο να Τον λατρεύετε και να Τον αγαπάτε σαν δικό σας παιδί. Όπως εκείνα τα τσοπανόπουλα στην γέννησή Του ήλθαν σαν μικρά παιδιά και Τον αγκάλιασαν και Τον χάιδεψαν και Τον φίλησαν και ακούμπησαν τα χεράκια τους πάνω στο δικό Του το σωματάκι κι εκείνος τους χαμογέλασε, έτσι κι εσείς. Όταν ήλθαν εκείνοι οι τσοπάνηδες και εκείνες οι τσοπάνισσες, οι γυναίκες των τσοπάνηδων, και ζήτησαν να Τον πάρουν στην αγκαλιά τους, εγώ τους Τον έδωσα να Τον αγκαλιάσουν. Να αγκαλιάσουν τον Λυτρωτή τους, την Αγάπη τους και να Τον αγαπήσουν σαν δικό τους Γιό και Βασιλιά, σαν Γιό τους και Θεό. Έτσι λοιπόν κι εσείς να Τον αγαπάτε, σαν Θεό να Τον λατρεύετε και σαν άνθρωπο στην αγκαλιά σας να Τον κρύβετε. Σαν Θεό να είστε πλήρη υποτεταγμένοι σ’ Εκείνον και σαν άνθρωπο να ζείτε τον θεϊκό Του έρωτα, για να σας πλημυρίσει με το Άγιο Του Πνεύμα.

            Όσοι αυτά τα λόγια θα τα ακούσουν, θα τα πιστέψουν και θα τα ζήσουν, ο Θεός Πατέρας από τον ουρανό θα ενσταλάξει πολύ χάρη στις καρδιές τους. Θα τους εμποτίσει με το Άγιο Του Πνεύμα, με τον θεϊκό Του έρωτα, για να χαρίσει στις καρδιές τους την απόλυτη χαρά που νιώθει μια μάνα στο μωρό της κι ένα μωρό στην μητέρα του.

Τις γυναίκες εκείνες και τους άντρες που θα αγαπήσουν τον Χριστό, όπως Τον αγάπησε η Παναγία μητέρα Του και ο γέροντας Ιωσήφ σαν πατέρας Του, αυτές τις ψυχές, είτε είναι άντρες είτε είναι γυναίκες, ο ίδιος ο Θεός θα αγκαλιάσει και θα κρύψει μέσα στην δική Του αγκαλιά, για να τους χαρίσει την πιο μεγάλη δύναμη, που είναι η χάρις του Αγίου Πνεύματος, για να ζήσουν τον μοναδικό θεϊκό έρωτα, που μόνο οι αγαπημένες ψυχές του Θεού μπορούν να απολαύσουν.

Οι τελευταίες συγκινητικές στιγμές της Παναγίας

πριν την κοίμηση της

 Έλεγε πολλά και άλλα τόσα, έφθασε όμως η ώρα που ο Γιός της την ξαναενημερώνει: «Μητερούλα Μου, σε τρεις μέρες θα πάρω την ψυχή σου». Εκείνη είπε σε όλους να μην την ενοχλήσουν. Έμεινε μόνη στο σπιτάκι της, γονάτισε όπως πάντα έκανε, σήκωσε τα μάτια της στον ουρανό όπως πάντα συνήθιζε, σήκωσε τα χέρια της στο Θεό Βασιλιά της και Τον άφησε να περιλούσει την καρδιά της με χίλιες δυο δοξολογικές εκφράσεις.

Άρχισε να Τον δοξολογεί, να Τον ευχαριστεί και να Τον ευγνωμονεί, που ήταν η τελευταία γυναίκα και την έκανε πρώτη στην καρδιά Του. Που την αξίωσε να δεχθεί μέσα στα σπλάχνα της τον Υιό Του. Που την αξίωσε να Τον αγκαλιάσει τρυφερά και να σταθεί δίπλα Του σαν άγγελος επί της γης. Ήταν τέτοια η αγάπη και ο έρωτας της καρδιάς της στο Θεό Πατέρα της, που και οι άγγελοι έσκυβαν από πάνω της για να δουν πως προσεύχονται οι θεϊκά ερωτευμένες ψυχές.

   Κι Εκείνος, όταν έφθασε πλέον η ώρα, είδε την μητέρα Του κειμένη πάνω στο νεκροκρέβατο. Άγγελοι Κυρίου μετέφεραν όλους του Αποστόλους, όσοι ήσαν μακριά, για να πάρουν την ευχή της και να βρίσκονται δίπλα της. Μαζεύτηκαν όλοι οι αγαπημένοι της μαθητές και οι μαθήτριες. Εκείνη σήκωσε τα μάτια της στον ουρανό, έσταξαν δυο γλυκά δάκρυα αγάπης, λατρείας και ανυπομονησίας μαζί και φώναξε την πιο γλυκιά λέξη που μακάρι να την ζήσουμε όλοι:

«Και Εσύ, Υιέ και Θεέ μου, παράλαβέ μου το πνεύμα. Γλυκέ μου Αγαπημένε, γλυκέ μου Έρωτα, γλυκέ μου Βασιλιά, Υιέ μου και Θεέ μου, έλα πάρε την ψυχή της μανούλας Σου, για να κλειστεί μέσα στην αγκαλιά Σου».

Πέταξε η ψυχή της μέσα στην ευωδία της χάριτος! Ευωδίασε ο τόπος, μοσχοβόλησε η κατοικία, ακούστηκαν αγγελικοί ύμνοι που έκαναν τους Αποστόλους και όλους τους μαθητές εκεί να εκπλαγούν. Τα μάτια της πιο γλυκιάς Μάνας που υπήρξε ποτέ στη γη, έκλεισαν διαπαντός για τη γη. Όχι όμως για όλο τον κόσμο. Γιατί μπορεί να έκλεισαν τα δυο της γήινα μάτια, όμως η ίδια σαν Μητέρα της ζωής άρχιζε τώρα το έργο της επί της γης.

Τώρα την δίνει ο Θεός σε όλο τον κόσμο, όσοι θα πιστέψουν στον Γιό της, να είναι Μάνα όλων των ψυχών! Να μπορεί κάθε φορά που θα φωνάζει κανείς «Παναγία μου», Εκείνη να του απλώνει το χέρι, να τον παίρνει κοντά της και να τον φέρνει από την δυστυχία στην ευτυχία, να τον παίρνει από την κόλαση στη ζωή, να τον παίρνει από την στενοχώρια στην ευθυμία. Και έγινε αυτή η γυναίκα η μοναδική στον κόσμο Μάνα ουρανού και γης! Έγινε αυτή η γυναίκα η Μάνα του Θεού και των ανθρώπων!

Το βαθύ μήνυμα στη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου

            Ξέρετε τι ζητάει τώρα από εμάς ο Θεός; Να την εμπιστευθούμε! Ζητάει ο Θεός από εμάς να μπούμε στην αγκαλιά της και όσοι φύγαμε από κοντά της να ξαναρθούμε πάλι εκεί. Αλλά να νιώσουμε όμως μέσα στην αγκαλιά της, πως η μεγαλύτερη χαρά της μάνας δεν είναι να δοξάζεται η ίδια, αλλά να δοξάζεται ο Γιός της.

Γι’ αυτό κάθε φορά που τιμάμε την γιορτή της, που ερχόμαστε στην Εκκλησία και με δοξολογικούς ύμνους υμνολογούμε την γλυκιά Μάνα του ουρανού και της γης, Εκείνη μας λέει με παιδική απλότητα:

 «Αγαπημένα μου παιδιά, θέλω να σας πω πόσο χαίρεται η καρδιά μου, που με αγαπάτε με όλη την δύναμη της καρδιάς σας. Εγώ θα είμαι πάντα μαζί σας, αλλά θέλω να ξέρετε, πως μεγαλύτερη χαρά στην καρδιά μου δεν υπάρχει από το να αγαπάτε τον Γιό μου. Εγώ τίποτα δεν έκανα στη γη, από το να αγαπώ το Θεό μου. Τίποτα δεν κάνω τώρα στον ουρανό, από το να λατρεύω τον Γιό μου. Τίποτα δεν θέλω από εσάς, από το να υπακούτε τον Γιό μου. Τίποτα δεν θα μου έδινε μεγαλύτερη χαρά, από το να εμπιστευθείτε απόλυτα τον Γιό μου και Βασιλιά σας».

            Σήμερα λοιπόν αυτό είναι το μήνυμα στην γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Αυτό που έκανε η Μητερούλα Του στη γη, κρατώντας Τον σφιχτά μέσα στη δική της αγκαλιά και καρδιά, να το συνεχίσουμε τώρα όλες και όλοι εμείς. Να αγαπούμε τον Γιό της με όλη την δύναμη της καρδιάς μας, να Του μιλάμε απλά, όπως Του μιλούσε Εκείνη και να Τον νιώθουμε σαν μοναδικό θεϊκό έρωτα της ψυχής μας, όπως Τον αγάπησε κι Εκείνη.

Αυτό θα είναι η έναρξη μιας καινούργιας ζωής για τον καθένα. Αυτή η προσευχή κι αυτή η επιθυμία και αυτή η απόφαση μας είναι το πρώτο σκαλί στη σκάλα του θεϊκού έρωτα που θα μας ανεβάσει από τη γη στον ουρανό, όχι απλά στην αγκαλιά του Θεού, αλλά μέσα στην ίδια την καρδιά του Θεού Πατέρα μας. Αμήν.

Απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα π. Ελπιδίου Βαγιανάκη, 

εορτή Κοιμήσεως της Θεοτόκου 2014