ΓΙΝΕΤΕ ΤΑΠΕΙΝΟΙ...

✟

ΟΛΟΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΑΓΙΟΙ, ΓΙΑΤΙ ΟΛΟΙ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ ΣΤΑΥΡΟ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΗΚΩΝΟΥΜΕ, ΒΑΔΙΖΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ!

Ο ΟΥΡΑΝΙΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ μας λέει:

ΟΣΟΙ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να ξέρετε πως πρέπει να Του μοιάσετε.
 

ΟΣΟΙ ΑΠΟ ΣΑΣ ΦΟΡΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, να θυμάστε πόσο βαρύς ήτανε, όταν τον σήκωνε.
 

ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να σκέφτεστε τα πληγωμένα Του χέρια, τα πόδια, το κεφάλι και την πλευρά.
 

ΟΤΑΝ ΚΡΑΤΑΤΕ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ, θέλω να Του δίνετε από ένα φιλί στα πληγωμένα Του χέρια, στα πόδια, στην καρδιά και στο κεφάλι. Κάθε φιλί, ας είναι μια συγγνώμη. Ας είναι μια αναζήτηση του ελέους. Ας είναι μια νοσταλγία του ουρανού!

Κι Εγώ, ο ουράνιός σας Πατέρας, θα σας συγχωρέσω για όλα.
Εγώ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ αυτούς που Με αρνήθηκαν.
Εγώ ΣΥΓΧΩΡΕΣΑ αυτούς που έφυγαν με πείσμα μακριά Μου.
Όλους τους συγχώρεσα, όταν είδα την διάθεση τους να αλλάξουν ζωή, ένα δάκρυ στα μάτια τους και τη μετάνοια στην καρδιά τους.
-Εσείς δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο;

-ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΤΕ, ΟΤΙ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΕΣΑΣ;
 

-Προτιμάτε να γεμίσετε το βασίλειο του Άδη, του πόνου και της θλίψης, από το να γεμίσετε το Βασίλειό Μου, της χαράς και της ευτυχίας;

Φτάνει μονάχα να Μου πείτε: «Εσύ είσαι ο δικός μας Πατέρας και Βασιλιάς. Κι εγώ θα είμαι ο γιός της καρδιάς σου. Η κόρη της καρδιάς σου».
 

-Μπορείτε αυτό να το πείτε;
Αν το πείτε και το θέλετε, τότε ανοίξτε τη πύλη αυτή του παραδείσου και ΓΙΝΕΤΕ ΤΑΠΕΙΝΟΙ, ΟΠΩΣ ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΚΕ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ!
Ο Γιός Μου, ο μονάκριβός Μου θησαυρός, σας έδειξε τον δρόμο για να ανεβείτε στο ουράνιό Μου Βασίλειο, ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ!

Ταπεινώθηκε τόσο πολύ με τον πιο ανθρωπίνως ταπεινωτικό θάνατο, πάνω στο πιο ταπεινωτικό εκτελεστικό απόσπασμα, όπου Τον οδηγήσατε, στον σταυρό!

ΕΣΕΙΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙΤΕ;

-Είναι τόσο δύσκολο να μην λέτε πολλά λόγια;
-Είναι τόσο δύσκολο να μην σκέφτεστε πονηρά πράγματα;
-Είναι τόσο δύσκολο να μην αγαπάτε πράγματα, που Εγώ ο Θεός σας δεν θέλω;
-Είναι τόσο δύσκολο να σταυρώνετε το στόμα σας και να βγάζει μέλι και όχι δηλητήριο;
-Είναι τόσο δύσκολο να σταυρώνετε το νου σας, να μην κάνει πονηρές σκέψεις άθλιες για τον συνάνθρωπό σας και βλάστημες για Μένα τον Θεό σας;
-Είναι τόσο δύσκολο να σταυρώνετε την καρδιά σας και να αγαπάτε μονάχα ότι είναι καλό και να μην αγαπάτε αυτό, που θα σας οδηγήσει απόλυτα στο κακό και στη καταστροφή;

Αυτό σας ζητάω, κρατώντας τον Σταυρό…
 

Να θυμάστε την ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ του Γιού Μου!
 

Να θυμάστε την ΑΦΟΣΙΩΣΗ που Μου έδειξε!
 

Να θυμάστε την ΥΠΑΚΟΗ που έκανε!

 

(απόσπασμα από απομαγνητοφωνημένο κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)