Η ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΠΛΗΓΗ ΕΙΝΑΙ
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΣΤΕ!
Μας λέει ο Κύριος:
Παιδιά Μου, έχετε καταλάβει ποιος
είναι ο μεγαλύτερός Μου πόνος;
Δεν είναι όταν κάνετε λάθη, γιατί μόλις Μου πείτε “συγχώρεσέ με, Θεέ μου”, Εγώ θα σας συγχωρέσω. Μόλις Μου πείτε “σπλαχνίσου με, Θεέ μου, γιατί σαν άνθρωπος πέφτω συνέχεια”, Εγώ θα σε πιάσω από το χέρι και θα σε σηκώσω.
Δεν είναι όταν κάνετε λάθη, γιατί μόλις Μου πείτε “συγχώρεσέ με, Θεέ μου”, Εγώ θα σας συγχωρέσω. Μόλις Μου πείτε “σπλαχνίσου με, Θεέ μου, γιατί σαν άνθρωπος πέφτω συνέχεια”, Εγώ θα σε πιάσω από το χέρι και θα σε σηκώσω.
Η πιο μεγάλη Μου πληγή είναι όταν δεν Με εμπιστεύεστε! Αμφισβητείτε την αγάπη Μου!
Αμφισβητείτε την λατρεία Μου!
Σχολιάζετε τις κρίσεις Μου! Γιατί σ’ εκείνον αυτό και όχι σε μένα; Πάντα
παραπονιέσαι και λες: “Μα δεν Μου έδωσες, Θεέ μου, την ευκαιρία να έρθω κοντά
Σου”.
Κι Εγώ σου λέω: Πότε κόρη Μου, δεν σου έδωσα την ευκαιρία; Αφού πάντα μέσα στην αγκαλιά Μου σε έχω; Εσύ δεν αισθάνεσαι το χτυποκάρδι, γιατί αν άφηνες, παιδί Μου, το κεφάλι σου να ακουμπήσει εδώ στην καρδιά Μου, αποκλείεται να μην άκουγες τους ερωτικούς χτύπους της μητρικής Μου καρδιάς για σένα. Αποκλείεται! Για δοκίμασε να ακουμπήσεις στο στήθος της μάνας σου, θα ακούσεις τους χτύπους της καρδιάς της ή όχι;
Και ενώ αναγνωρίζεις της μάνας σου τους χτύπους, Σε Μένα δεν τους αναγνωρίζεις;
Δεν κατάλαβες ότι γι’ αυτόν τον ερωτικό χτύπο της καρδιάς Μου για σένα, έστειλα τον Γιό Μου να θυσιαστεί για σένα;
Δεν κατάλαβες ότι Εγώ για σένα αφήνω τον Γιό Μου, να θυσιάζεται κάθε φορά στην θεία Λειτουργία και σου δίνω το Σώμα και το Αίμα Του για να ζήσεις;
Δεν καταλαβαίνεις ότι συνέχεια βρίσκομαι δίπλα σου, στον σύντροφό σου και στα παιδιά σου για να σας σκεπάζω;
Και τι σας ζητάω; Να Με εμπιστευτείτε!
Τι να το κάνω όταν Με φωνάζετε «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς…», αλλά να μην βρίσκω έναν χώρο στην καρδιά σας για να ξεκουραστώ;
Τι να το κάνω όταν Με φωνάζετε “Θεέ μου”, αλλά να μην είμαι “ο Θεός της καρδιάς σας”;
Τι να το κάνω να Με ομολογείτε ότι είμαι ο Παντοκράτορας, αλλά δεν Με αφήνετε να γίνω Κύριος στη ζωή σας;
Τι να το κάνω, όταν εσύ ομολογείς αυτό που ομολογούν και οι ίδιοι οι δαίμονες, ότι είμαι ο Θεός, ο δυνατός, ο πάντων Κύριος και το ίδιο Μου το παιδί αγνοεί την λατρεία που του έχω και τον έρωτα της ψυχής Μου για εκείνον;
Αυτή είναι, παιδιά Μου, η μεγαλύτερή Μου πληγή, όταν εσείς δεν Με εμπιστεύεστε!».
Κι Εγώ σου λέω: Πότε κόρη Μου, δεν σου έδωσα την ευκαιρία; Αφού πάντα μέσα στην αγκαλιά Μου σε έχω; Εσύ δεν αισθάνεσαι το χτυποκάρδι, γιατί αν άφηνες, παιδί Μου, το κεφάλι σου να ακουμπήσει εδώ στην καρδιά Μου, αποκλείεται να μην άκουγες τους ερωτικούς χτύπους της μητρικής Μου καρδιάς για σένα. Αποκλείεται! Για δοκίμασε να ακουμπήσεις στο στήθος της μάνας σου, θα ακούσεις τους χτύπους της καρδιάς της ή όχι;
Και ενώ αναγνωρίζεις της μάνας σου τους χτύπους, Σε Μένα δεν τους αναγνωρίζεις;
Δεν κατάλαβες ότι γι’ αυτόν τον ερωτικό χτύπο της καρδιάς Μου για σένα, έστειλα τον Γιό Μου να θυσιαστεί για σένα;
Δεν κατάλαβες ότι Εγώ για σένα αφήνω τον Γιό Μου, να θυσιάζεται κάθε φορά στην θεία Λειτουργία και σου δίνω το Σώμα και το Αίμα Του για να ζήσεις;
Δεν καταλαβαίνεις ότι συνέχεια βρίσκομαι δίπλα σου, στον σύντροφό σου και στα παιδιά σου για να σας σκεπάζω;
Και τι σας ζητάω; Να Με εμπιστευτείτε!
Τι να το κάνω όταν Με φωνάζετε «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς…», αλλά να μην βρίσκω έναν χώρο στην καρδιά σας για να ξεκουραστώ;
Τι να το κάνω όταν Με φωνάζετε “Θεέ μου”, αλλά να μην είμαι “ο Θεός της καρδιάς σας”;
Τι να το κάνω να Με ομολογείτε ότι είμαι ο Παντοκράτορας, αλλά δεν Με αφήνετε να γίνω Κύριος στη ζωή σας;
Τι να το κάνω, όταν εσύ ομολογείς αυτό που ομολογούν και οι ίδιοι οι δαίμονες, ότι είμαι ο Θεός, ο δυνατός, ο πάντων Κύριος και το ίδιο Μου το παιδί αγνοεί την λατρεία που του έχω και τον έρωτα της ψυχής Μου για εκείνον;
Αυτή είναι, παιδιά Μου, η μεγαλύτερή Μου πληγή, όταν εσείς δεν Με εμπιστεύεστε!».
(απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)
