ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΑ ΑΓΑΠΗΣΑ...

ΔΥΟ ΜΑΤΙΑ ΔΑΚΡΥΣΜΕΝΑ ΑΓΑΠΗΣΑ

Δυο μάτια δακρυσμένα αγάπησα,
δυο μάτια πονεμένα,
τα είδα πάνω στο Σταυρό
πόσο ήταν παραπονεμένα.
***
Tα είδα να με κοιτούν γλυκά
μεσ’ την ψυχή μου τόσο βαθιά
και να μου λένε μυστικά
πόσο Εκείνος μ’ αγαπά.
***
Mε κοιτούσαν τόσο τρυφερά
που μου κερδίσαν την καρδιά.
Κρύβανε λαχτάρα ζηλευτή
για την ταλαίπωρή μου τη ψυχή.
***
Λες και περίμεναν υπομονετικά
να τους ειπώ τραγουδιστά,
πόσο κι εγώ θε ν’ αγαπώ 

τον Βασιλιά ετούτο τον γλυκό.
***
Κι εγώ τα χείλη μου έσμιξα
στα πόδια Του επάνω
εκεί που δυο καρφιά μεγάλα μου ΄λεγαν
«Παιδί μου, σ’ αγαπάω»!
***
Έσμιξα με το φιλί
δυο δάκρυα πονεμένα,
γιατί είμαι γώ που τα καρφιά
του ΄μπηξα λαθεμένα.
***
Αμαρτίες βλέπεις θέλησα,
αντί στοργής και χάδι
να προσφέρω ο δυστυχής
σ’ Αυτόν που είναι η Αγάπη.
***
Πόνεσα στη θλίψη Του
και στον βουβό τον πόνο,
κι έκαμα ευχή ο ταπεινός,
λάθος μεγάλο εν γνώσει μου
ποτέ μην ξανακάνω.
***
Φως μου,
τα καταγάλανα Σου μάτια τα γλυκά,
σαν τη πλατιά ωραία θάλασσα
απέραντα τρυφερά,
κάνε να βλέπω μόνο αυτά παντοτινά.

(Συλλογή ποιημάτων ΦΛΟΓΑ ΑΓΑΠΗΣ, π. Ελπιδίου Βαγιανάκη)