Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

10. Εξομολόγηση καρδιάς

10. Εξομολόγηση καρδιάς

Πέρασε σχεδόν μια βδομάδα, από τότε που ο νεαρός φοιτητής της ιατρικής, ο Δημήτρης, είχε επισκεφτεί τον σοφό γέροντα ασκητή στο εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, εκεί ψηλά στο βουνό.
Η συζήτηση τους γύρω από διάφορα πνευματικά θέματα και κυρίως για το ιερό μυστήριο της εξομολόγησης, τον είχε γοητεύσει. Όλη την εβδομάδα που πέρασε, προσπάθησε να μελετήσει και να ανακαλύψει, όσο του ήταν βέβαια αυτό δυνατό, τα λάθη και τα πάθη της ψυχής του και να τα σημειώσει σ’ ένα χαρτί. Ήταν αποφασισμένος να εξομολογηθεί στο σοφό εκείνο γέροντα ιερέα και να του ζητήσει να τον κατευθύνει στην πνευματική πορεία που είχε ήδη ξεκινήσει.
Τώρα, με χαρά ανέβαινε το μονοπάτι μέσα στο δάσος, που θα τον έφερνε σε λίγο κοντά στο θεοφώτιστο οδηγό του.
Η χαρά του γέροντα ασκητή ήταν έκδηλη, όταν είδε τον νεαρό φοιτητή να κάθεται δίπλα του και να του ζητά να εξομολογηθεί.
-Αγαπημένο μου παιδί Δημήτρη, η στιγμή αυτή είναι η πιο άγια και ιερή της ζωής σου. Είναι η πρώτη φορά που θα εξομολογηθείς στο βασιλιά του κόσμου και Θεό μας, στον Κύριο μας Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό σου εύχομαι, η εξομολόγηση σου αυτή ν’ ανοίξει την πόρτα της ευλογίας, για να ζήσεις τον πραγματικό παράδεισο της ψυχής σου.
-Ποιος είναι ο πραγματικός παράδεισος της ψυχής, πάτερ;
-Είναι η απόλυτη χαρά και ευτυχία που νιώθει κάποιος, όταν αξιωθεί με τη χάρη του αγίου Πνεύματος να ζήσει μυστικά στη ψυχή του, τον άπειρο μητρικό έρωτα που έχει ο ουράνιος μας Πατέρας για το κάθε παιδί Του.
-Πόσο θα ήθελα άγιε πάτερ, να το νιώσω και εγώ αυτό!
-Μα γι’ αυτό είσαι τώρα εδώ, παιδί μου. Για να σε βοηθήσω να βαδίσεις το δρόμο εκείνο, που θα σε φέρει γρήγορα στο βασίλειο της απόλυτης ευτυχίας, που είναι η θεϊκή καρδιά του ουράνιου μας Πατέρα.
-Η εξομολόγηση βοηθά σ’ αυτό;
-Και βέβαια, αφού χωρίς αυτή δεν μπορείς να ξεκινήσεις την πνευματική σου ζωή. 
-Στην εξομολόγηση τι πρέπει να λέμε;
-Όλα τα λάθη και τις αμαρτίες που κάναμε και πληγώσαμε τον ουράνιο μας Πατέρα. Πρώτα λέμε τις πιο μεγάλες, που έγιναν αιτία να απομακρυνθούμε από την αγκαλιά Του, και μετά τις μικρότερες.
-Ποιες είναι οι μεγαλύτερες αμαρτίες, άγιε πατέρα;
-Είναι πρώτα αυτές που κάνουμε εναντίον του Θεού μας και μετά αυτές που κάνουμε εναντίον των συνανθρώπων μας. Αυτές, όμως, που κάνουμε εναντίον του Δημιουργού Θεού μας είναι οι κορυφαίες. Οι άνθρωποι εκείνοι, που πέφτουν σ’ αυτές τις αμαρτίες, αφήνουν πολύ εύκολα τους δαίμονες να κυριαρχήσουν πάνω στη ψυχή τους και να την εξουσιάσουν.
-Ποια αμαρτήματα είναι αυτά;
-Το μεγαλύτερο απ’ αυτά είναι να λες πως δεν υπάρχει Θεός και πως όλα έγιναν μόνα τους, από τύχη. Μετά, να πιστεύεις πως υπάρχει Θεός, αλλά να μιλάς εναντίον του με ασέβεια και θράσος, βλασφημώντας το άγιο όνομα Του και λέγοντας με σατανικό εγωισμό ότι τον αγνοείς και τον απορρίπτεις. Σ’ αυτό το αμάρτημα πέφτουν και όλοι εκείνοι που επιδίδονται σε σατανικές τελετές, αλλά και διάφορες μορφές μαγείας, όπως είναι οι χαρτορίχτρες κα οι φλυντζανούδες. Με αυτές τις πράξεις όχι μόνο ηθελημένα αρνούνται τον αληθινό Θεό, αλλά και με επίγνωση αυτού που κάνουν, καταφεύγουν στον ίδιο το σατανά για να γίνει αρχηγός της ζωής τους. Με τον τρόπο αυτό, όμως, παραδίνουν την πολύτιμη ψυχή τους στον ίδιο τον Εωσφόρο. Στα κορυφαία αυτά αμαρτήματα πέφτουν πολλές φορές, χωρίς να το συνειδητοποιούν, και εκείνοι οι άνθρωποι που στέλνουν στο διάβολο κάποιον άλλο ή και ακόμα τα ίδια τους τα παιδιά. Δεν είναι λίγες φορές που δαιμονίστηκαν παιδιά εξαιτίας της βλαστήμιας των γονιών τους! Γι’ αυτό κατάρες και βλαστήμιες δεν πρέπει να υπάρχουν στο λεξιλόγιο των χριστιανών.
-Εκτός από τα αμαρτήματα που προσβάλουν τον ίδιο τον Θεό μας, ποια είναι εκείνα που προσβάλουν τον συνάνθρωπο μας;
-Τα κορυφαία απ’ αυτά, που κάνουν εύκολα μια ψυχή να χάσει τη χάρη του αγίου Πνεύματος και να κυριαρχήσει πάνω της η δύναμη του ίδιου του σατανά, είναι η ζήλεια, ο φθόνος και η κατάκριση. Είναι τα τρία βασικά αμαρτήματα, στα οποία περιέπεσε ο Εωσφόρος και ανάγκασε τον ίδιο τον Θεό να τον διώξει από κοντά Του και να τον στείλει στα βάθη της κόλασης. Ο Εωσφόρος, που ήταν στην αρχή μέγας Αρχάγγελος του Θεού, όταν ζήλεψε τη δόξα του Υιού του Θεού και θέλησε από φθόνο να αρπάξει το θρόνο Του, αμέσως εξεδιώχθη από τον Θεό Πατέρα και κατέληξε να γίνει Σατανάς και αρχηγός της κόλασης. Εκεί, στο φριχτό βασίλειο του απόλυτου σκότους και της δυστυχίας θέλει να συμπαρασύρει, από μίσος για το Θεό και το τέλειο δημιούργημα Του, που είναι ο άνθρωπος, όσο πιο πολλούς ανθρώπους μπορεί. Σαν όπλα, για να πολεμήσει τους ανθρώπους, χρησιμοποιεί τα ίδια λάθη που χρησιμοποίησε για να συμπαρασύρει μαζί του στην κόλαση τους αγγέλους εκείνους, που πίστεψαν τις συκοφαντίες και κατακρίσεις του εναντίον του αληθινού Θεού, με αποτέλεσμα να γίνουν και αυτοί από άγγελοι δαίμονες! Το ίδιο θέλει να κάμει και μ’ εκείνους τους ανθρώπους, που θα τον πιστέψουν και θα ακολουθήσουν τις σατανικές του συνταγές, ώστε να γεμίσει η καρδιά τους με φθόνο, ζήλεια, κατάκριση και συκοφαντία. Εκτός από αυτά τα αμαρτήματα, υπάρχουν και άλλα που μπορεί να μη θεωρούνται κορυφαία, έχουν όμως την δύναμη να πληγώσουν δυνατά και επικίνδυνα μια ψυχή.
-Ποια είναι αυτά πάτερ;
-Είναι η πολυλογία, ο εγωισμός, τα ψέματα, η αγένεια, η αδιαφορία στο πόνο των άλλων, η βαρεμάρα στην προσευχή, το να μην εκκλησιάζεσαι τις Κυριακές για να ευχαριστήσεις το Θεό για όσα σου χάρισε, να γκρινιάζεις συνέχεια με το παραμικρό πρόβλημα, να είσαι αναιδής και θρασύς, να μη σέβεσαι τον συνάνθρωπο σου, να νομίζεις ότι εσύ είσαι πάντα ο σωστός και όλοι οι άλλοι λάθος και τόσα άλλα που θα τα ανακαλύπτεις σιγά-σιγά, όσο θα προχωρείς στην πνευματική ζωή. Όλα αυτά τα λάθη και οι αμαρτίες αποτελούν την μια όψη της εξομολόγησης, που κάνουν συνήθως οι περισσότεροι άνθρωποι. Υπάρχει, όμως, και μια άλλη όψη της εξομολόγησης, που κάνει τον καλό Θεό μας να χαίρεται πολύ σ’ αυτές τις ψυχές που εξομολογούνται.
-Τι εξομολογούνται οι άνθρωποι αυτοί, άγιε πάτερ;
-Οι άνθρωποι αυτοί, παιδί μου, δεν εξομολογούνται μόνο τα λάθη τους, αλλά και τον έρωτα που κρύβουν στην καρδιά τους για τον πολυαγαπημένο Θεό τους.
-Τι λένε, δηλαδή, στην εξομολόγηση τους;
-Για να σε βοηθήσω να καταλάβεις πως εξομολογούνται, θα σε ρωτήσω να μου απαντήσεις, τι λένε μεταξύ τους, τι εξομολογούνται δηλαδή, δυο νέοι που είναι ερωτευμένοι όταν βρεθούν μαζί;
-Οι ερωτευμένοι, άγιε πάτερ, δεν θέλουν να μιλούν για  τίποτε άλλο εκτός από τον έρωτα τους. Μόνο αυτό τους απασχολεί.
-Και οι άνθρωποι αυτοί, όταν έρχονται να εξομολογηθούν, δεν λένε απλά το λάθος που έκαναν, αλλά ρωτούν να μάθουν την αιτία που έπεσαν σ’ αυτά τα λάθη και πλήγωσαν τον Θεό τους. Με αγωνία ζητούν να μάθουν, όχι μόνο πως να διορθώσουν τα λάθη τους, αλλά και πως να αυξήσουν τον θεϊκό έρωτα που καίει στην καρδιά τους για τον Θεό. Αυτό δεν είναι, παιδί μου, η πιο ωραία εξομολόγηση της καρδιάς; Να μιλάς μόνο για την αγάπη σου και για ότι θα κάνει αυτή την αγάπη πιο δυνατή και πιο τέλεια; Ακριβώς έτσι εξομολογούνται οι πνευματικά ευγενείς και ευσεβείς ψυχούλες, που στην καρδιά τους υπάρχει μόνο ο πόθος και η αγάπη για τον Νυμφίο τους Ιησού. Με γνώμονα τον θεϊκό έρωτα που καίει στην καρδιά τους, λένε όλα τους τα λάθη και αγωνίζονται με φιλότιμο να κόψουν κάθε λάθος και αμαρτία που πληγώνει τον πολυαγαπημένο τους Θεό.
-Φαντάζομαι, άγιε πάτερ, αυτή θα είναι η πιο όμορφη εξομολόγηση που κάνει κάποιος ενώπιον του Θεού. Πόσο θα ήθελα να μάθω και εγώ έτσι να εξομολογούμαι!
-Ζήτα το συνέχεια στην προσευχή σου και θα σου χαριστεί σαν θεϊκό δώρο. Για να το πετύχεις αυτό, αγαπημένο μου παιδί, ευκολότερα κρύψου σαν ένα μωρό στη θεϊκή μητρική αγκαλιά του ουράνιου Πατέρα σου και άφησε στα χέρια Του με απόλυτη εμπιστοσύνη και αγάπη την πολύτιμη ψυχή σου. Τότε δεν  θα εξομολογείσαι όπως όλοι οι άνθρωποι κάτω από το φόβο μη κολαστούν, αλλά σαν θεϊκά ερωτευμένος άνθρωπος που, το μόνο που θα φοβάσαι, θα είναι μην τύχει και πληγώσεις ό,τι αγαπά και λατρεύει περισσότερο από κάθε άλλο πράγμα στη γη η καρδιά σου.
-Είναι αλήθεια, άγιε πατέρα μου, πως μόνο μια ψυχή που είναι πολύ ερωτευμένη μπορεί να κάνει μεγάλες θυσίες για ό,τι αγαπά. Τώρα μπορώ να καταλάβω γιατί οι άγιοι μας θυσίαζαν τη ζωή τους για τον Χριστό. Ήταν πλημμυρισμένοι από τον θεϊκό έρωτα στο βασιλιά Θεό μας! Πόσο θα ήθελα να είμαι και εγώ μια απ’ αυτές τις ψυχές, που θα λατρέψουν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους τον ουράνιο μας Πατέρα! 
-Εύχομαι ολόψυχα, να το πετύχεις αυτό ευλογημένο μου παιδί!

ΕΚΤΥΠΩΣΗ