8. Το θαύμα της συγνώμης
Ήταν ακόμα πολύ πρωί, όταν το φως του
ήλιου ξεπρόβαλε δειλά-δειλά στον ουρανό, για να διώξει το σκοτάδι της νύχτας.
Ένα παλικάρι ανέβαινε μόνο του το στενό
μονοπάτι μέσα στο δάσος, για να πάει στο μικρό εκκλησάκι των Αρχαγγέλων, όπου
ζούσε ασκητικά μαζί με άλλους τέσσερις αδελφούς, ένα σεβάσμιο γεροντάκι. Ήταν
ηγούμενος στο μικρό αυτό μοναστήρι και ξακουστός πνευματικός για την αγάπη και
την ευσπλαχνία, που έδειχνε σ’ αυτούς που πήγαιναν να εξομολογηθούν.
Σε λίγο, το παλικάρι ήταν γονατισμένο
στα πόδια του άγιου αυτού πνευματικού και άνοιγε την καρδιά του για να
εξομολογηθεί όλα τα αμαρτήματα του.
Το παλικάρι είχε λίγο καιρό που
επέστρεψε από τον δρόμο της ασωτίας, που μέχρι τότε ζούσε, και αγωνιζόταν τώρα
με πολύ φιλότιμο, να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Άλλες φορές τα
κατάφερνε, άλλες φορές όμως όχι, με αποτέλεσμα να πέφτει στα ίδια λάθη και
αμαρτήματα. Τότε γέμιζε η καρδιά του από θλίψη και απογοήτευση και πολλές φορές
σκεφτόταν να τα παρατήσει.
Ο σατανάς, που μέχρι τώρα τον είχε
δεμένο σφιχτά με τα σατανικά δεσμά του και τον καθοδηγούσε εύκολα στους δρόμους
της αμαρτίας, του έσπερνε λογισμούς απόγνωσης και απελπισίας. Του έλεγε πως
είναι δικός του και πως δεν υπάρχει γι’ αυτόν πλέον σωτηρία.
Το παλικάρι αγωνιζόταν με δύναμη να
απαγκιστρωθεί από τα σατανικά δεσμά, γι’ αυτό και κάθε λίγο και λιγάκι έτρεχε
στον άγιο πνευματικό του, για να πει τα λάθη του και να πάρει την συγχώρεση.
Αυτό ήρθε να κάνει και σήμερα, για να
πάρει λίγο κουράγιο στον αγώνα της σωτηρίας του.
-Πνευματικέ μου πατέρα, σου ζητώ και
πάλι συγνώμη. Σου ζητώ να με συγχωρήσεις για τα ίδια σαρκικά λάθη που έκανα και
πλήγωσα τον Θεό μου. Νιώθω ντροπή, που συνέχεια κάνω το ίδιο λάθος και δεν έχω
τη δύναμη να το νικήσω. Νιώθω να είμαι ο πιο ανάξιος άνθρωπος του κόσμου και
πολλές φορές ντρέπομαι να κοιτάξω στην εικόνα τον γλυκύτατο μου Ιησού. Ξέρω πως
τον πληγώνω συνέχεια με τα καρφιά των αμαρτιών μου. Άραγε με συγχωρά; Με αγαπά
έτσι που είμαι τόσο αμαρτωλός ή με αποστρέφεται και με διώχνει μακριά Του, κάθε
φορά που με βλέπει να πέφτω στην αμαρτία; Δώστε μου λίγο κουράγιο, λίγη δύναμη.
Δεν θέλω να ξαναγυρίσω στην παλιά άσωτη ζωή μου. Πείτε μου, αν μ’ αγαπά ο
Κύριος και αν με ανέχεται στα λάθη που κάνω.
Αυτά και άλλα πολλά έλεγε, γονατισμένος
στα πόδια του αγίου πνευματικού το παλικάρι, ενώ από τα ματάκια του έτρεχαν
ασταμάτητα δάκρυα πόνου και θλίψης για τα αμαρτήματα του.
-Αγαπημένο μου παιδί, μη θλίβεσαι και
μην απογοητεύεσαι για την αδυναμία που βασανίζει το σώμα σου. Ο γλυκύς μας
Ιησούς είναι πολύ ευσπλαχνικός για όλα τα παιδιά Του και κυρίως για όλα αυτά
που αγωνίζονται να ελευθερωθούν από τα σατανικά δεσμά της αμαρτίας. Να μην
αμφιβάλλεις ότι σε αγαπά και σε λατρεύει. Έστω και αν κάνεις μεγάλα λάθη και
αμαρτίες, Εκείνος σε αγαπά όπως αγαπά μια μανούλα το μωρό της. Σε αγαπά τόσο
πολύ, με τόση τρυφερότητα και μητρική αγάπη, που αν μπορούσες κάποτε να την
νιώσεις, δεν θα ήθελες ποτέ να ξανακάνεις καμιά αμαρτία για να μην Τον
πληγώσεις σαν μανούλα της ψυχής σου.
-Δεν θυμώνει όταν κάνω τα λάθη αυτά;
-Μια πραγματική μανούλα, παιδί μου, δεν
θυμώνει ποτέ με τις αδυναμίες του παιδιού της. Απλά υποφέρει μαζί με το παιδί
της, επειδή το βλέπει να ταλαιπωρείται από την κακία του σατανά. Ο πόνος αυτός
την κάνει να γονατίζει μπροστά στο θρόνο του Θεού και να τον ικετεύει για το
μονάκριβο θησαυρό της.
-Τι κάνει ο Χριστός, όταν με βλέπει να
πέφτω και δεν έχω τη δύναμη να πολεμήσω ή να αντισταθώ στη δύναμη της αμαρτίας;
-Ο Χριστός, παιδί μου, όπως σου είπα,
είναι σαν τη μανούλα. Σε κρατά σφιχτά στη γλυκιά Του αγκαλιά και ψιθυρίζει
συνέχεια στ’ αυτιά της ψυχής σου τα γλυκά μητρικά λόγια που λέει κάθε μανούλα
στο μωρό της. Ξέρει πολύ καλά πόσο αδύναμος είσαι, αλλά ξέρει επίσης και πόσο
θα ήθελες να μην κάνεις κάτι που θα πλήγωνε την θεϊκή Του καρδιά. Γι’ αυτό, κάθε
φορά που εσύ παρασυρμένος από την πονηριά του σατανά πέφτεις στα διάφορα λάθη,
Εκείνος όχι μόνο δεν φεύγει από κοντά σου, αλλά απεναντίας, σε σφίγγει ακόμα
πιο σφιχτά στη μητρική Του αγκαλιά και περιμένει τη στιγμή που θα συνέρθεις εσύ
από το λάθος σου και θα Του ζητήσεις ταπεινά συγνώμη. Τότε, σαν τη μανούλα που
βλέπει το μωρό της να είναι γεμάτο από τα περιττώματα και τις ακαθαρσίες των
αμαρτιών του, πρώτα το καθαρίζει από κάθε βρωμιά και μετά το ντύνει με τα
καινούρια ρούχα της μετανοίας. Δεν θα ξεχάσω, παιδί μου, ένα περιστατικό που
μου συνέβη πριν λίγα χρόνια και έγινε αφορμή να αλλάξω τον σκληρό τρόπο με τον
οποίο αντιμετώπιζα μέχρι τότε τον κάθε αμαρτωλό, που ερχόταν να εξομολογηθεί σε
μένα. Θα ήθελες να σου το διηγηθώ;
-Όχι απλά το θέλω, αλλά και με αγωνία
περιμένω να το ακούσω!
-Είχε έρθει κάποτε στο μοναστήρι αυτό
για να εξομολογηθεί και να μείνει μια βραδιά κάποιο παλικάρι που υπέφερε από τα
ίδια λάθη σαν τα δικά σου. Εγώ τότε είχα συνήθεια από τον δικό μου πνευματικό,
που ήταν αυστηρός τηρητής των πνευματικών ηθικών αξιών, να βάζω μεγάλους
κανόνες στους αμαρτωλούς, σαν εξιλέωση για τις αμαρτίες που έκαναν και δεν
μπορούσαν να σταματήσουν. Έναν τέτοιο λοιπόν μεγάλο κανόνα σκεπτόμουν να βάλω
και στο παλικάρι αυτό. Η θλίψη, όμως, της καρδιάς του και τα πολλά δάκρυα του
συγκίνησαν την καρδιά μου και δεν ήθελα να το κάνω. Αναρωτιόμουν πως, αν ήταν
δικό μου παιδί, αν το είχα γεννήσει εγώ, θα ήμουνα άραγε τόσο αυστηρός και τόσο
σκληρός; Έπιασα τον εαυτό μου να είμαι πιο πολύ δικαστής των ανθρώπων στα λάθη
τους, που ανάλογα με το μέγεθος της αμαρτίας θα έριχνα και τις ποινές, και
λιγότερο πατέρας που θα πονούσα και θα έκλαιγα και εγώ με το πληγωμένο από την
αμαρτία παιδί μου. Ένιωθα τον Θεό να λυπάται, που συμπεριφερόμουν με τόσο
σκληρό τρόπο. Στεκόμουν πιο πολύ σαν θετός πατέρας στα παιδιά Του, παρά σαν
κανονικός, στοργικός και τρυφερός πατέρας στο σπλάχνο Του. Ήμουν σε μεγάλη
αμηχανία και δεν ήξερα πώς να χειριστώ το θέμα. Με αυτούς τους προβληματισμούς
έπεσα εκείνη τη νύχτα να κοιμηθώ. Τότε ένα ουράνιο όραμα ή όνειρο, δεν ξέρω
ακριβώς τι ήταν, φώτισε την ψυχή μου και με βοήθησε να καταλάβω το μέγεθος της
θεϊκής Του ευσπλαχνίας. Σαν να βρέθηκα μέσα σε μια πανέμορφη εκκλησία και είδα
το παλικάρι που είχε έρθει σε μένα να εξομολογηθεί. Γινόταν εκείνη τη στιγμή η
θεία Λειτουργία και ο ιερέας έκανε τη μεγάλη είσοδο κρατώντας στα χέρια του τα
άγια Μυστήρια. Δεξιά και αριστερά του υπήρχαν πλήθος φωτεινοί άγγελοι που
θύμιαζαν. Όταν, όμως, πρόσεξα πιο καλά, είδα τον ιερέα να κρατά στα χέρια του
ένα πανέμορφο μικρό παιδί, που χαμογελούσε με γλυκύτητα σε όλο το εκκλησίασμα
και το ευλογούσε. Όταν έφθασε κοντά στο γνωστό μου παλικάρι, σταμάτησε η πομπή
και το παιδί αυτό, που κατάλαβα αμέσως πως ήταν ο Κύριος μας Ιησούς σαν μικρό
παιδί, ήρθε κοντά στο παλικάρι και το κοίταξε με πολλή αγάπη και στοργή. Αυτό
έκλαιγε γοερά και ζητούσε συνέχεια συγνώμη. Από ντροπή δε για τα λάθη και τις
αμαρτίες του, δεν τολμούσε να σηκώσει τα μάτια ψηλά και να κοιτάξει το μικρό
Χριστό. Τότε ο πολυεύσπλαχνος μικρός Ιησούς άπλωσε τα θεϊκά Του χεράκια και
έπιασε με πολλή στοργή και τρυφερότητα το πρόσωπο του παλικαριού και το σήκωνε
σιγά-σιγά ψηλά, μέχρι να συναντηθούν οι ματιές τους. Ποτέ δεν είδα πιο γλυκά,
τρυφερά και στοργικά μάτια! Λες και μιλούσαν και έλεγαν στο παλικάρι, πόσο ο
γλυκύς Ιησούς τον αγαπά και πως τον συγχωρά για όλα τα λάθη που έκανε! Από τα μάτια του παλικαριού έτρεχαν δάκρυα
συγνώμης και χαράς, ενώ ο μικρός Ιησούς του χαμογελούσε τόσο γλυκά! Μετά γύρισε
σε μένα και μου είπε με πολύ γλυκύτητα αλλά και με κάποια θλιμμένη έκφραση: «Για
τα πληγωμένα Μου παιδιά ήρθα στη γη να σταυρωθώ. Για να τα ελευθερώσω από τα
δεσμά του σατανά. Σε παρακαλώ να είσαι εύσπλαχνος, όπως είμαι Εγώ ο Θεός σου
και μη γίνεσαι αιτία με τη σκληρότητα σου να χάνονται από την αγκαλιά Μου τα
βασανισμένα Μου παιδιά. Να είσαι ευσπλαχνικός, ευσπλαχνικός,
ευσπλαχνικός». Μου το είπε τρεις φορές και μετά μέσα σε ένα λαμπρό φως
χάθηκε και Αυτός και το όραμα. Ποτέ δεν θα ξεχάσω την γλυκύτητα του μικρού
Ιησού, αλλά και τον πόνο και την αγωνία που είχαν τα ματάκια Του, για όλες τις
πληγωμένες από την αμαρτία ψυχές. Από τότε, μόνο ευσπλαχνία θέλω να μεταφέρω σε
όλες τις αμαρτωλές ψυχούλες, που με φιλότιμο αγωνίζονται στο ευλογημένο
μονοπάτι της μετανοίας.
-Σ’ ευχαριστώ, πατέρα μου, για την
ουράνια διήγηση που μου είπες. Νομίζω πως ήδη πήρα την ωραιότερη διδασκαλία,
που θα με βοηθήσει να αγωνιστώ και εγώ με φιλότιμο. Θέλω να ελευθερωθώ από τα
αμαρτωλά δεσμά μου και να δώσω μεγάλη χαρά στον πολυαγαπημένο μου Σωτήρα και
Βασιλιά Ιησού!
-Εύχομαι, παιδί μου, με όλη μου την
καρδιά να πετύχεις.
