22. ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ!

ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ!

Ούτε οι Άγγελοι δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έβλεπαν. Ούτε οι Αρχάγγελοι, ούτε οι Κυριότητες, ούτε οι Θρόνοι, ούτε τα Χερουβείμ, ούτε τα Σεραφείμ, ούτε και τα υπόλοιπα τάγματα των αγγέλων. Αυτόν, τον οποίον όλος ο ουράνιος κόσμος υμνολογούσε, Αυτόν που δίπλα στον θρόνο του Πατέρα Του παρίσταντο ως Βασιλιάς τιμώμενος και υμνολογούμενος από όλες τις αγγελικές τάξεις, σήμερα Τον βλέπουν οι άγγελοι πάνω σ’ ένα μικρό γαϊδουράκι.

Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα

Σ’ ένα μικρό ταπεινό γαϊδουράκι καθισμένος θέλει να μπει μέσα στην τότε πνευματική βασιλίδα των πόλεων, τα Ιεροσόλυμα. Ο κόσμος είχε κόψει βάγια και όλοι έτρεχαν να δοξολογήσουν τον Μεσσία και φώναζαν: «Ωσαννά τω Υιώ Δαβίδ». Όλοι έκπληκτοι γύρω από τον δρόμο έβλεπαν πάνω σ’ ένα ταπεινό γαϊδουράκι να κάθεται Αυτός, που ανέστηνε νεκρούς. Αυτός που θεράπευε τυφλούς. Αυτός που σήκωνε ανάπηρους. Αυτός που χάριζε την ελπίδα στους απελπισμένους. Αυτός που δοξολογείτο απ’ όλους σαν τον Διδάσκαλο του Ισραήλ.

       Αλλά τα μάτια του Ιησού ήταν στραμμένα σ’ όλα τα παιδιά Του, γιατί ήταν δικές Του εικόνες. Ήταν η κληρονομιά του Πατέρα Του και γι’ αυτό αγαπούσε όλα τα πλάσματά Του. Όλα ήταν παιδιά Του. Όμως μέσα στο βάθος των ματιών Του, μία θλίψη απέραντη υπήρχε. Γιατί ήξερε σαν Θεός, πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι που Τον υμνολογούσαν, το βράδυ θα Τον βλαστημούσαν.

Κι έτσι τα μάτια Του στράφηκαν με πολύ στοργή και τρυφερότητα, εκεί που τώρα έπρεπε να κλέψει την αγάπη των παιδιών Του. Και ποια παιδιά αλήθεια Του χάρισαν αυτή την χαρά; Τα μικρά Του τα παιδιά, που μαζί με τους μεγάλους είχαν κόψει βάγια και φώναζαν ωσαννά. Τα μάτια Του στράφηκαν στα μάτια των μικρών παιδιών και μέσα από αυτά γαλήνεψε η καρδιά Του, γιατί έβλεπε όλα τα βάγια να είναι σηκωμένα και να ανεμίζουνε στη θέση των δοξολογικών παιάνων των αγγέλων.

Αλλά όμως η θεϊκή Του μάτια ήταν γεμάτη πίκρα, λες και ήθελε να βγάλει το πιο πικρό δάκρυ, για εκείνους τους ανθρώπους, που αντί ευγνωμοσύνης, το βράδυ με αγνωμοσύνη υπερβολική θα Τον οδηγούσαν σιγά-σιγά στο μαρτύριο.

Η ματιά Του πικραμένη στράφηκε πάλι στα παιδιά. Τα κοίταξε στοργικά και τρυφερά για να κλέψει την αγάπη τους. Μα κι εκείνα ξετρελαμένα, γιατί ένιωθαν την αγάπη του Βασιλιά τους, αγωνιζόντουσαν όσο μπορούσαν πιο πολύ, να Του χαρίσουν την υπέρτατη χαρά, που μόνο ένα παιδάκι ξέρει να δίνει. Κρατούσαν όλοι τα σύμβολα της νίκης, τα βάγια.

Τα τρία ουράνια δώρα του Θεού στον άνθρωπο

Όμως Εκείνος ήξερε ότι όλα τα παιδιά εκείνα, που θα Τον αγαπούσαν και θα Τον λάτρευαν με την καρδιά Τους, θα τους χάριζε ένα άλλο σύμβολο νίκης, που θα τρομοκρατείτο ο Άδης. Θα τρομοκρατούντο οι λεγεώνες των δαιμόνων. Θα τρομοκρατείτο όλη η κακία του σκότους.
Θα τους έδινε μια μέρα στη θέση αυτού του συμβόλου των βαγιών, το ένδοξο σύμβολό Του, τον σταυρό, το σύμβολο της υπέρτατης θυσίας και θα τους έλεγε: «Παιδιά Μου, πίσω από αυτόν τον σταυρό κρύβονται τα τρία μεγάλα δώρα του ουρανού. Κρύβονται τα τρία μεγαλύτερα δώρα της νίκης. Κρατάτε το σύμβολό της νίκης. Αλλά να ξέρετε ότι πίσω από αυτό, κρύβονται τα τρία μεγαλύτερα δώρα της νίκης, που σας τα δίνει ο ουράνιός Μου Πατέρας σαν τις μεγαλύτερες δυνάμεις, για να πολεμάτε τις δυνάμεις του κακού.

Σας δίνει τρία όπλα τόσο φοβερά, που πάντοτε, μόνιμα θα είναι στις καρδιές των παιδιών Μου σαν τα δώρα της νίκης. Κρατάτε όμως τώρα το σύμβολο της νίκης. Βάλτε το μπροστά στο στήθος σας. Κρύψτε το μέσα στην καρδιά σας και αφήστε όλη την ύπαρξή σας να γεμίσει από τα τρία δώρα, που κρύβονται πίσω από αυτό το ένδοξο σύμβολό Μου».

Τους χάρισε μετά από λίγο τον σταυρό. Αυτό ήταν το σύμβολο της νίκης.

Μόνο μία εβδομάδα ήταν αρκετή για να περάσει, για να αντικατασταθούν τα βάγια, τα παλιά σύμβολα της νίκης, από το πιο ένδοξο σύμβολο της νίκης, που γνώρισε η ανθρωπότητα, τον τίμιο και ζωοποιό σταυρό. Και πάνω σ’ αυτόν τον σταυρό φανερώθηκαν τα τρία μεγάλα δώρα, που ήθελε να χαρίσει ο Θεός στον άνθρωπο. Τα τρία δώρα με τα οποία, σαν αήττητος στρατηλάτης, η κάθε μία ψυχή, η κάθε μία εικόνα του Θεού, θα μπορούσε να βαδίζει αγέρωχη και δυνατή, τροπαιοφόρα στον πόλεμο κατά του σατανά. Ποια είναι αυτά τα τρία περίφημα δώρα;

Το πρώτο μεγάλο δώρο του Θεού είναι η Μητρική Του αγάπη

Το πρώτο, το ανεκτίμητο δώρο, που μέσα του κρύβει και τα άλλα δύο, είναι η Μητρική Του αγάπη. Όπως η Θεότητα είναι μία, αλλά είναι τρία Πρόσωπα, Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα, έτσι και τώρα στα τρία δώρα, πίσω από τον ένα Πατέρα, κρύβεται ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα. Κρύβονται τα υπόλοιπα δύο.

Ποιο είναι λοιπόν το πρώτο μεγαλύτερο δώρο; Το ανεξερεύνητο δώρο; Το απύθμενο δώρο της αγάπης του Θεού;

Ποιο νομίζετε εσείς ότι είναι το μεγαλύτερο δώρο που χάρισε στον κόσμο, στην ανθρωπότητα, σε σας ο Θεός;

Ποιο είναι το μόνο δώρο, που είναι τόσο δυνατό, τόσο κραταιό, τόσο μεγάλο, που δεν μπορεί να το σαλέψει καμιά δύναμη στη γη;

Ποιο νομίζετε ότι είναι; Αυτό που είχε ο Θεός το χάρισε στον άνθρωπο, για να του θυμίζει αυτό που του χαρίζει κάθε μέρα.

Ποιο είναι λοιπόν το μόνο δώρο, που είναι τόσο δυνατό, που το παίρνει το παιδί σας και χωρίς αυτό δεν μπορεί να ζήσει;

Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ! Η δύναμη της μητρότητας! 
Η μητρική αγάπη!

      Ποιος μπορεί να αντισταθεί στην μητρική αγάπη; Πέστε μου, ποιος; Ποιος θα τολμήσει να πάρει ένα μωρό μέσα από μια μητρική καρδιά; Ποιος εχθρός θα μπορούσε να αρπάξει μέσα από μια μητρική καρδιά το μωρό αυτής της μάνας; Πέστε μου, ποιος; 

Πέστε μου εσείς, που περάσατε χίλιους δυο έρωτες, ποιος έρωτας υπάρχει ανώτερος από την θεϊκή αγάπη; Υπάρχει; Όχι. Κι εσείς λοιπόν ομολογείτε ότι δεν υπάρχει. Αυτή την μητρική αγάπη που ζεσταίνει την μάνα, που ενθουσιάζει το παιδάκι, που γαληνεύει στοργικά και τρυφερά στην αγκαλιά αυτής της μάνας, αυτήν την δύναμη, μπορείτε να την αντικαταστήσετε με οποιανδήποτε δύναμη στον κόσμο; Υπάρχει πιο δυνατή;

Αυτήν την δύναμη της μητρικής αγάπης του Θεού, που αγαπάει τόσο μητρικά τον άνθρωπο, τόσο ζεστά, τόσο τρυφερά, τόσο στοργικά, τόσο γλυκά, τόσο ευσπλαχνικά, την έδειξε ο Θεός πάνω στον σταυρό. Γιατί θυσίασε τον ίδιο Του τον Γιό, για να πει σε όλους: «Για σας, δικά Μου παιδιά, που είσαστε οι εικόνες Μου, που είσαστε τα σπλάχνα της καρδιάς Μου, έστειλα το άλλο Μου σπλάχνο, τον Γιό Μου τον μονογενή, να σταυρωθεί για σας, για να Με αναγνωρίσετε σαν Σπλάχνο σας τρυφερό και στοργικό και μέσα από εκεί να μπείτε στην καρδιά Μου.

Κι εκεί θα αναγνωρίσετε μέσα από τα σπλάχνα Μου την άπειρη ευσπλαχνία Μου. Μέσα από τα σπλάχνα Μου, την απόλυτη, την ανεξερεύνητη, την άπειρη ευσπλαχνία. Θέλω να νιώσετε πόσο Μάνα και Πατέρας είμαι για τον καθένα σας. Πόσο στοργικά σας κρύβω στην καρδιά Μου. Πόσο θέλω κάθε μέρα τρυφερά να σας λέω: “Λατρεμένα Μου παιδιά ”, για να ακούω μονάχα μια λέξη γλυκιά από το στόμα σας: “Πατέρα μου”.

Κάθε φορά που γονατίζετε και λέτε: “Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς…”, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο περνάει μέσα στην καρδιά Μου αυτή η τρυφερή σας αγάπη, του μικρού παιδιού στην Μάνα του, του μικρού παιδιού στον Πατέρα του, γιατί Εγώ για εσάς είμαι Πατέρας προστατευτικός αλλά και Μάνα στοργική και τρυφερή. Είμαι και Μάνα και Πατέρας! Και όποιο παιδάκι βρίσκεται στην αγκαλιά Μου και στην καρδιά Μου, δεν αφήνω κανένα κακό να πάθει. Ποια μάνα αφήνει το παιδί της να πικραθεί, να πειραχτεί και να υποφέρει από τον σατανά; Με τον ίδιο τρόπο κι Εγώ σας κρύβω ακόμα πιο βαθιά στα βάθη της καρδιάς Μου.

Αλλά ο μόνος που μπορεί να σας βγάλει από την καρδιά Μου, δεν είναι ο σατανάς. Ο μόνος που μπορεί να σας βγάλει μέσα από τα βάθη της αγκαλιάς Μου, της καρδιάς Μου, της θεότητάς Μου, δεν είναι το σκοτάδι. Αλλά μόνο εσείς! Μόνο αν εσείς θελήσετε να φύγετε από εκεί. Γιατί πάντα σέβομαι το μεγαλύτερο δώρο που σας έδωσα, το αυτεξούσιο.

Σας έδωσα την δυνατότητα εσείς να επιλέγετε σε ποια αγκαλιά να βρίσκεστε.

Εγώ σας έδειξα την δικιά Μου αγκαλιά, την γεμάτη αγάπη. Και ο σατανάς σας δείχνει την δικιά του αγκαλιά, την γεμάτη πίκρα, θλίψη και οδύνη. Εσείς, σε ποιανού αγκαλιά θα μπείτε;

Ο μόνος που μπορεί να σας βγάλει μέσα από την καρδιά Μου είναι μόνο ο εαυτός σας! Γι’ αυτό γράφτηκε, ότι ο χειρότερος εχθρός του ανθρώπου είναι ο εαυτός του. Μόνο αν εσείς το θελήσετε μπορείτε να φύγετε από την αγκαλιά Μου. Αλήθεια, θα ήθελα να σας ρωτήσω παιδιά Μου, εσείς θέλετε να βγείτε μέσα από την πατρική καρδιά Μου; Θα θέλατε να βγείτε μέσα από την γεμάτο στοργή και τρυφερότητα, μητρική και πατρική καρδιά Μου;»

Αυτό φωνάζει κάθε μέρα ο Θεός Πατέρας.

Και τώρα που στέλλει τον Γιό Του στα Ιεροσόλυμα να μπει, δεν μπορούσαν οι άνθρωποι να καταλάβουν, ότι δεν αναζητούσε στα Ιεροσόλυμα εκείνα να μπει, αλλά στα πιο ιερά Ιεροσόλυμα που υπάρχουν εδώ στη γη. Ποια είναι αυτά τα Ιεροσόλυμα; Η καρδιά του καθενός ανθρώπου. Αυτά είναι τα άγια Ιεροσόλυμα. Γιατί, ο ωραιότερος ναός, το ωραιότερο σπίτι, το ωραιότερο παλάτι, ο ωραιότερος θρόνος του Θεού είναι η καρδιά του ανθρώπου. Αυτός είναι ο θρόνος του Θεού. Αυτά είναι τα Ιεροσόλυμα του Θεού. Η καρδιά του ανθρώπου! Και μέσα από την καρδιά θέλει να ακούει τους ύμνους της δοξολογίας.  

Γι’ αυτό μας λέει: «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδιά, ότι αυτοί τον Θεό όψονται». Θα Τον δούμε! Πως θα Τον δούμε; Να έρχεται πανηγυρικά, εν πομπή, λαμπρός, φωτεινός, συνοδευόμενος από τους αγγέλους, να φέρνει μαζί Του τους ουράνιους φίλους Του, όλες τις αγγελικές δυνάμεις και τους αγίους Του, για να μπει σε μια καρδιά.

Και όταν μπει εκεί, τότε γίνεται το μεγαλύτερο μυστήριο. Το ωραιότερο θαύμα των θαυμάτων! Ο άνθρωπος και ο Θεός γίνονται ένα. Αγκαλιάζονται σφιχτά και ο Θεός κάνει τον άνθρωπο θεϊκό. Τον σηκώνει κάτω από την γη και τον παίρνει μέσα στο ουράνιό Του Βασίλειο.

Είναι ο μόνος Πατέρας, που τον καθένα από μας, όσο αμαρτωλός και αν είναι, όσο κάρβουνο και αν είναι, μπορεί να πάρει στα ιερά Του χέρια τη ψυχή του και από κάρβουνο, να την κάνει διαμάντι που θα λάμπει. Είναι ο μόνος που μπορεί να βάλει τα πολύτιμα πετράδια σε όλους εμάς, στα δικά Του παιδιά και να μας σφίξει μέσα στη δικιά Του ευσπλαχνική καρδιά.

Γι’ αυτό, επειδή ξέρει ότι εμείς πρέπει να κάνουμε αυτά τα βήματα, για να ανεβούμε στην καρδιά Του, μας έδωσε να νιώσουμε τα δώρα Του. Το πρώτο του μεγάλο δώρο είναι η Μητρική Του αγάπη. Είναι Πατέρας, αλλά μας αγαπάει σαν Μητέρα. Είναι Πατέρας και Μάνα μαζί. Είναι ο μοναδικός Πατέρας και η μοναδική Μάνα, που με τις θεϊκές Του ακτίνες αγιάζει μετά τον κάθε πατέρα και την κάθε μάνα από σας.

Αλλά τι σας λέει; «Προσέξτε, σας δίνω τα δώρα Μου, τα παιδιά Μου, να έχετε εσείς μικρά παιδάκια. Αλλά μην αμελήσετε την ιερή Μου συμβουλή, ότι Εγώ είμαι ο μοναδικός Πατέρας και Μάνα σε όλα αυτά τα παιδάκια. Εσείς είσαστε οι αγίες παραμάνες. Είσαστε σαν θετοί πατεράδες, σαν θετές μάνες, και σας χαρίζω αυτά τα δώρα, να τα οδηγήσετε στον ουρανό.

Γι’ αυτό και θέλω να προσέχετε τα μικρά σας δώρα, τα παιδάκια σας, τα μωρά σας. Δεν μπορείτε να τα καθοδηγείτε, όπως θέλετε. Δεν μπορείτε τα δώρα που σας χάρισα, να Μου τα καταστρέψετε. Γιατί, γι’ αυτά τα δώρα, Εγώ έχυσα το πανάγιό Μου Σώμα», φωνάζει ο Γιός Του ο μονογενής.

«Θέλω να ξέρετε ότι είσαστε οι άγιες παραμάνες. Να καθοδηγείτε τα παιδιά στην καρδιά Μου. Κι εσείς οι πατεράδες να μιμηθείτε τον Άγιο Ιωσήφ και με την ίδια δύναμη και αγάπη που αγκάλιαζε τον μονογενή Του Γιο, έτσι κι εσείς να αγκαλιάζετε τα μικρά σας παιδιά, ξέροντας όμως, όπως ο Άγιος Ιωσήφ, ότι το παιδί το μικρό που αγκάλιαζε, τον Ιησού, δεν ήταν Γιός του, αλλά Γιός του ουράνιού Του Πατέρα.

Έτσι κι εσείς, θα σέβεστε τα παιδιά με πολύ σεβασμό, γιατί άγγελοι συνέχεια βρίσκονται δίπλα από τα μωρά σας, από τα παιδιά σας. Και όταν θα φύγουν οι άγγελοι, η αιτία θα είσαστε εσείς, γιατί το έχετε συντελέσει με τον κακό σας τρόπο, με την κακή σας διδασκαλία και το κακό σας παράδειγμα. Σκεφτείτε λοιπόν, μην καταστρέψετε τα βρέφη σας, τους θησαυρούς σας και τα δικά Μου κρινολούλουδα».  

Αυτό ήταν το πρώτο Του μεγάλο δώρο, η Μητρική Του αγάπη.

Το δεύτερο μεγάλο δώρο του Θεού είναι η θεία Κοινωνία

Το δεύτερο μεγάλο δώρο του Θεού, που με αυτό συντελείται η θεϊκή ένωση, ποιο είναι; Η Θεία Κοινωνία!

Κανένα πλάσμα στη γη, κανένα δημιούργημα στη γη, δεν έχει αυτή την εξουσία, αυτή την τιμή, αυτή την χαρά, και να μιλά με τον ουράνιο Πατέρα, αλλά και να Τον παίρνει μέσα Του και να γίνεται ένα σώμα, να γίνεται ένα αίμα. Να γίνεται ένας με τον Ένα.

Μόνο ο άνθρωπος το έχει. Είναι αυτό που ζηλεύουν οι άγγελοι. Ούτε οι άγγελοι στον ουρανό δεν στέκονται με παρρησία να μιλούν στον Θεό. Αλλά με σκυμμένα τα κεφάλια τους, δέχονται πάντοτε τις εντολές Του και τρέχουν να ικανοποιήσουν το άγιό Του θέλημα και να υπηρετούν εμάς τους ανθρώπους, τα πιο τέλεια δημιουργήματά Του.

Μέσα από τη θεία Κοινωνία έρχεται ο ίδιος ο Θεός Πατέρας, να γίνει ένα με μας, μέσω του μονογενή Του Υιού, του θησαυρού Του, τον Ιησού και να μας χαρίσει άπλετα το Άγιο Πνεύμα! Μεγάλη υπόθεση η θεία Κοινωνία!

Αλλά πως θα μεταλάβεις; Ποιον θα μεταλάβεις εκείνη την ώρα; Πως έρχεσαι να Τον φωνάξεις; Αν δεν έρχεσαι με πολλή αγάπη, τότε δεν αξίζει. Σκεφτείτε τους εαυτούς σας. Ενωθήκατε ποτέ με τα δεσμά του γάμου με κάποιον που μισείτε; Με κάποιον που δεν θέλετε; Τι αναζητάτε πάντα μέσα στον γάμο; Να ερωτευτείτε και μετά να παντρευτείτε.

Το ίδιο είναι και δω. Ζητάει ο Θεός πρώτα θεϊκά να Τον ερωτευτούμε. Να τον κάνουμε Βασιλιά της καρδιάς μας και μετά να Τον νυμφευτούμε μέσα από την θεία Κοινωνία, παίρνοντας το Σώμα και το Αίμα του Γιού Του. Αυτό είναι το δεύτερο μεγάλο ουράνιο δώρο. Που να το φανταζότανε όλος ο ουράνιος κόσμος, ότι ο ίδιος ο Θεός θα έδινε το Σώμα και το Αίμα του Γιού Του, για να γίνει ένα με τον άνθρωπο!

Το τρίτο μεγάλο δώρο του Θεού είναι το Άγιο Όνομα του Γιού Του

Το πρώτο δώρο είναι η Μητρική Του αγάπη. Το δεύτερο είναι η θεία Κοινωνία. 
Το τρίτο, ποιο είναι; Είναι τόσο πολύτιμο, τόσο δυνατό, τόσο ισχυρό, τόσο φοβερό! Στο άκουσμά του τρέμουνε οι καταχθόνιες δυνάμεις, αλλά και οι ουράνιες δυνάμεις, απονέμουν πολύ σεβασμό. 

Είναι το Όνομα εκείνο, που φοβούνται, που τρέμουνε, αλλά και που σέβεται, όλη η δημιουργία. Ποιο είναι αυτό; Το όνομα του Γιού Του! Γι’ αυτό και έγινε θυρεός στο Άγιο Όρος στα χέρια των μοναχών. Έγινε θυρεός το κομποσχοίνι και φωνάζουν συνέχεια: «Κύριε, Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Το όνομα του Ιησού Χριστού «παν γόνυ κάμψει και επί γης και καταχθονίων και ουρανίων». Όλες οι δυνάμεις μπροστά στο όνομα του Γιού Του γονατίζουν.

Έδωσε αυτή την δύναμη ο Θεός Πατέρας, το όνομα του Γιού Του να είναι τόσο δυνατό, τόσο φοβερό, που είπε: «Όσοι θα το λέτε με την καρδιά σας, όσοι θα το φωνάζετε με αγάπη, όσοι θα Τον κρύβεται μέσα στη ψυχή σας και αν ανοίξω την καρδιά σας, θα βρίσκω την μορφή Του και το όνομά Του, τότε αυτό το παιδί, θα είναι το δικό Μου παιδί. Όποιος αγαπήσει τον Γιό Μου και θα βάλει το όνομά Του μέσα στην καρδιά Του, τότε αυτόν θα τον κρύψω μέσα στα βάθη της καρδιάς Μου».

Αυτά φωνάζει ο Θεός Πατέρας.

Τι λέτε λοιπόν, δεν αξίζει τον κόπο να φωνάζουμε δυνατά, να φωνάζουμε όλη μέρα, όλη νύχτα: «Ιησού μου, Εσύ είσαι η αγάπη μας και η καρδιά μας». Δεν αξίζει τον κόπο να αποκαλείς Βασιλιά της καρδιάς σου, τον δικό σου Σωτήρα; Δεν αξίζει τον κόπο να Τον μνημονεύεις τακτικά, σαν τον πιο ερωτευμένο θεϊκό σου φίλο;

Εσύ, πως φωνάζεις ένα γήινο πλάσμα και λες «είμαι πολύ ερωτευμένος»; Με ποιον είσαι, άνθρωπε, ερωτευμένος; Με έναν άνθρωπο. Αγαπώ μια κοπέλα. Και τι κάνεις; Όλη την ημέρα αυτήν σκέφτομαι. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς το όνομά της. Δείτε τι κάνει ο έρωτας! Ο γήινος έρωτας σε κάνει να ποθείς, να σκέφτεσαι συνέχεια αυτόν που αγαπάς. Και είναι απλά ένας άνθρωπος!

Και μην ξεχνάτε ότι μετά από λίγο, αυτά μπορεί να είναι και ψέματα. Ξέρετε γιατί; Μετά από λίγο χρονικό διάστημα, όταν τους ρωτήσεις:

-Πως πάτε;

-Δυστυχώς, χωρίσαμε…

-Γιατί; Που πήγε τόση αγάπη;

-Υπήρχε ασυμφωνία χαρακτήρων…

-Μα, ήσουν τόσο ερωτευμένος!

Αυτός είναι ο γήινος έρωτας.

Μα στον θεϊκό έρωτα δεν είναι έτσι τα πράγματα. Στον θεϊκό έρωτα αυτός που θα αγαπήσει τον Θεό, Τον σκέφτεται ολημερίς. Ό,τι κάνεις, ό,τι εργασία κάνεις, μα είτε πλένεις πιάτα, μα είτε σκουπίζεις, μα είτε βαδίζεις, μα είτε είσαι χτίστης, είτε είσαι μαραγκός, ό,τι και αν είσαι, όλη την ημέρα σκέφτεσαι τον Χριστό και λες: «Ιησού μου, Βασιλιά Μου, να με ευλογείς. Είμαι ο Γιός σου και Εσύ είσαι ο Θεός μου. Είσαι ο Πατέρας μου και ο Θεός μου». Αυτό κάνουν οι ερωτευμένοι. 

Πολλές φορές λέτε: «Μα τα έχω καλά με τον Θεό. Μα Τον αγαπώ τον Θεό!».

Τόσο πολύ Τον αγαπάς, που … δεν Τον σκέφτεσαι. Και αν Τον σκεφτείς, το κάνεις για να Του ζητήσεις. Συμπεριφέρεστε σαν τα παιδιά εκείνα, που δεν σκέφτονται την αγάπη των γονιών τους, αλλά συμφεροντολογικά όλο απαιτούνε: «Δος μου, χρήματα. Θέλω να πάω εκεί. Θέλω να αγοράσω κάτι». Αυτή είναι η αγάπη; Το συμφέρον;

Ρωτήστε τους εαυτούς σας και αν σας αρέσει, έτσι να κάνετε κι εσείς. Αν δεν σας αρέσει, τότε να μοιάσετε με τους αγίους και τους αγγέλους, που αγαπούν με την καρδιά τους. Αυτό σημαίνει θεϊκός έρωτας, να αγαπάς και για χάρη αυτής της αγάπης, εσύ να αγωνίζεσαι.

Τα τρία μονοπάτια της νίκης του ανθρώπου

Τώρα ο Θεός, αφού αποκαλύπτει το όνομά Του σαν το τρίτο μεγάλο δώρο, που χαρίζει στα παιδιά Του, αφού μας αποκαλύπτει το πόσο πατρικά, αλλά και μητρικά, λατρευτικά, τρυφερά, στοργικά μας αγαπά, αφού μας αποκαλύπτει πόσο θέλει μέσα από την θεία Κοινωνία, να γίνουμε ένα με Εκείνον, να αγκαλιαστούμε, να Τον φωνάξουμε «Πατέρα» κι Εκείνος να μας πει «γιε Μου, κοριτσάκι Μου», και αφού όλη την ημέρα μας χαρίζει το τρίτο δώρο, να Του μιλάμε και να φωνάζουμε το όνομα του αγαπημένου Γιού Του, που είναι ένα με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, έρχεται να μας αποκαλύψει τα τρία σκαλοπάτια της νίκης.

Σας είπα για το σύμβολο της νίκης, τον τίμιο Σταυρό. Σας είπα για τα δώρα της νίκης, που είναι η Μητρική αγάπη, η θεία Κοινωνία και το Άγιό Του όνομα. Τώρα πρέπει να σας πω για τα τρία μονοπάτια της νίκης. Αυτά τα τρία μονοπάτια της νίκης, μόνο στον άνθρωπο τα δίνει. Ποια είναι τα τρία μονοπάτια της νίκης;

Κατ’ αρχήν, αυτά εξαρτώνται από τον άνθρωπο. Τα υπόλοιπα ήταν ουράνια δώρα. Αυτά είναι επίγειες δυνατότητες. Ποια είναι αυτά τα τρία μονοπάτια της νίκης;

Το πρώτο μονοπάτι είναι η ταπείνωση

Το ένα είναι αυτό που έκανε τον ίδιο Του τον Γιό να κατέβει στη γη, η ταπείνωση. Αν δεν είσαι, παιδί Μου, ταπεινός, δεν θα μπορέσεις ποτέ να Με δεις. Ο Εωσφόρος, με τον εγωισμό έπεσε. Εσείς, τα δικά Μου τα παιδιά, την ταπείνωση να χρησιμοποιήσετε για να ανεβείτε.

Ο ταπεινός άνθρωπος, δεν ασχολείται με τους άλλους.

Ο ταπεινός άνθρωπος, προσέχει το στόμα του, να μην βγάζει λόγια, που να έχουν εωσφορικό εγωισμό.

Ο ταπεινός άνθρωπος, ποτέ στα χείλη του δεν βάζει βλασφημία.

Ο ταπεινός άνθρωπος, θεωρεί τον εαυτό του τελευταίο.

Πόσες φορές όμως μας ξεγελάει ο σατανάς, όταν αρχίζουμε και μαθαίνουμε κάποια πράγματα και γινόμαστε ψευτοευσεβείς; Αμέσως, τι κάνουμε; Τι λέμε; Αχ, εσύ που δεν το έκανες αυτό. Εσύ έπρεπε να κάνεις εκείνο. Αμέσως γινόμαστε δάσκαλοι και ο ένας διδάσκει τον άλλο.

Δεν είναι αυτό ταπείνωση. Ταπείνωση είναι, όσο ανεβαίνεις πνευματικά, στη ψυχή σου να κατεβαίνεις. Και όσο κατεβαίνεις χαμηλά, εκεί θα συναντήσεις τον ταπεινό Ιησού, που πάνω στο γαϊδουράκι, θα έλθει να σε συναντήσει.

Οι ένδοξοι των εθνών περιμένουν πάντα τους άρχοντες, τους ηγέτες τους μέσα σε πολυτελή αυτοκίνητα με υπέρλαμπρους τρόπους να έρχονται. Ο ταπεινός Ιησούς έρχεται πάνω στο γαϊδουράκι της υπομονής. Αυτό σημαίνει ταπείνωση, υπομονή.

Βλέπετε το γαϊδουράκι να τρέχει; Σιγά-σιγά πηγαίνει. Δεν απελπίζεται. Δεν απογοητεύεται ο ταπεινός άνθρωπος. Με την ταπείνωσή του και την υπομονή του κερδίζει τον ουρανό. Γι’ αυτό γράφτηκε: «Εν τη υπομονή υμών, κτίσασθε τας ψυχάς υμών». Με την υπομονή σας θα κερδίσετε τον ουρανό. Σαν το γαϊδουράκι που πηγαίνει σιγά-σιγά με υπομονή, ταπεινά.

Ταπείνωση και υπομονή είναι αχώριστο ζευγάρι. Αυτό είναι το πρώτο μεγάλο δώρο που πρέπει να χαρίσει, όχι ο Θεός στον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος στον Θεό. Τώρα πρέπει εμείς να χαρίσουμε δώρα στον Θεό και μάλιστα με την θέλησή μας.

Το πρώτο λοιπόν δώρο που πρέπει να χαρίσουμε στον Θεό είναι η ταπείνωσή μας. Και πίσω από την ταπείνωση κρύβεται πάντα η υπομονή. Πρέπει να μάθεις να υπομένεις, όπως κι Εκείνος συνέχεια μας υπομένει.

Το δεύτερο μονοπάτι είναι η μετάνοια

Το δεύτερο μεγάλο δώρο που ο Θεός μας χαρίζει, αλλά εμείς εκούσια πρέπει να το αποδεχτούμε, ξέρετε ποιο είναι; Όλα τα άλλα να μην υπήρχαν και να υπήρχε μόνο αυτό, είναι ικανό να ανοίξει τους ουρανούς. Ποιο είναι; Η μετάνοια! Να μετανιώνεις κάθε στιγμή στη ζωή σου για τα λάθη σου!

Το ένα γεννά το άλλο. Η ταπείνωση και η υπομονή γεννά την μετάνοια. Δεν μετανοεί ένας εγωιστής. Δεν μετανοεί ένας που νομίζει ότι είναι κάτι. Αλλά ποιος μετανοεί; Ο ταπεινός άνθρωπος. Ο ταπεινός άνθρωπος ξέρει και καταλαβαίνει τα λάθη και τις αμαρτίες του. Ο εγωιστής όλα τα ξέρει, αλλά τίποτα δεν καταλαβαίνει.

Ποιο είναι λοιπόν το δεύτερο δώρο που θέλει ο Θεός, οι άγγελοί Του να το παίρνουν και να το φέρνουν στον ουρανό; Η μετάνοιά μας. Και ποιος είναι ο καρπός της μετάνοιας; Το δάκρυ. Ξέρετε πόσο βαρύ είναι ένα δάκρυ; Αν μαζέψεις όλου του κόσμου τις αρετές και τις βάλεις πάνω σε μία πλάστιγγα και στην άλλη μεριά βάλεις μονάχα ένα καυτό δάκρυ ενός ανθρώπου, είναι τόσο δυνατό, που θα γύρει η πλάστιγγα προς το μέρος του και όλα τα υπόλοιπα θα τα ρίξει κάτω. 

         Δεν υπάρχει ωραιότερη στιγμή για τους αγγέλους μας, όταν παίρνουν το δάκρυ του μετανοημένου στα χέρια τους και ανεβαίνουν στον ουρανό. Να φανταστείτε ότι και οι άλλοι άγγελοι, που μεταφέρουν τις προσευχές ή τα αιτήματα των ανθρώπων, όλοι αμέσως μαζεύονται γύρω από τον άγγελο εκείνο, που φέρνει ένα δάκρυ στον θρόνο του Θεού. Γιατί αυτό το δάκρυ λάμπει τόσο πολύ, που στο πέρασμά του τυφλώνονται οι δαίμονες! Δεν μπορούν να δουν το δάκρυ της μετανοίας των ανθρώπων οι δαίμονες, γιατί είναι τόσο αστραφτερό, βγάζει τόσο φως αυτό το δάκρυ, που στραβώνονται και παραμερίζονται και η ψυχή ανεβαίνει ελεύθερη μέσα στην αγκαλιά του αγγέλου στον ουρανό. 

Είναι το μόνο μύρο που μπροστά στον θρόνο του Θεού τοποθετείται. Όλα τα υπόλοιπα που κάνουν οι άνθρωποι, απλώς οι άγγελοι τα αναφέρουν στον Θεό, ότι ο τάδε έκανε αυτή την καλή πράξη, ό άλλος έκανε αυτό το καλό. Και χαίρονται οι άγγελοι, χαίρεται και ο Θεός, που τα παιδιά Του αγωνίζονται.

Όταν όμως φτάνει άγγελος με ένα δάκρυ, τότε αυτό εναποτίθεται μπροστά στον βωμό του Θεού, εκεί που γίνεται η υπέρτατη θυσία των ανθρώπων, που είναι η θυσία της αγάπης. Κι εκεί βάζουν για λιβάνι αυτό το δάκρυ και ευωδιά όλος ο ουρανός!

Γι’ αυτό, αξίζει τον κόπο κάθε ώρα και στιγμή, όταν νιώθετε ότι κάποιο λάθος κάνατε, κάτι που δεν θέλει ο Θεός, σηκώστε στον ουρανό τα μάτια σας και πείτε: «Συγχώρεσέ με, αγαπημένε μου Πατέρα». Φωνάξτε το όμως γλυκά, γιατί το δάκρυ αυτό πρέπει να αναγνωρίσει τον Πατέρα Του.

Και τότε Εκείνος, ξέρετε τι θα πει; «Γιέ Μου, κοριτσάκι Μου, και το δάκρυ σου βλέπω, και την καρδιά σου που για Μένα χτυπά γλυκά, βλέπω. Έλα στην αγκαλιά Μου, κόρη Μου και γιέ Μου».  Κι έτσι ο άνθρωπος, που μόνος του βγήκε από την αγκαλιά του Θεού, μπαίνει ξανά μέσα σ’ αυτήν.

Θυμάστε τι σας είπε; Ποιος είναι ο μόνος που μπορεί να σας βγάλει από την αγκαλιά του Θεού; Μόνο ο εαυτός μας. Αυτός που κάνει τα λάθη. Ε, λοιπόν ο ίδιος ο εαυτός μας, την ίδια στιγμή που μετανιώνει, πάλι Ο Θεός σηκώνει το πληγωμένο Του παιδάκι και το βάζει στα βάθη της καρδιάς Του και Τον φωνάζει: «Γιε Μου και κόρη Μου». Κι εκείνο φωνάζει: «Αγαπημένε μου γλυκέ Πατέρα».

Αυτό είναι το μυστήριο. Αυτό είναι το θαύμα των θαυμάτων, το δάκρυ. Κάθε στιγμή όταν κάνετε λάθος, μα είτε γιατί αφήσατε το μυαλό σας να πονηρευτεί, είτε γιατί το στόμα σας είπε κάτι που δεν αρέσει στον Θεό, είτε γιατί η καρδιά σας αγάπησε κάτι που δεν χαροποιεί την καρδιά του Θεού Πατέρα, τότε μετανοήστε.

Σκύψτε, ενώστε τα δυο σας χέρια σφιχτά μπροστά στην καρδιά σας. Ξέρετε για ποιον λόγο; Για να ενωθεί με το ένα χέρι το σώμα και με το άλλο η ψυχή σαν ένα και να πει: «Θεέ μου, συγχώρεσέ με, τον αμαρτωλό». Και αφήστε το δάκρυ σας να πέσει στην γη. Μα, δεν θα πέσει στη γη! Εμείς θα το δούμε με τα μάτια μας να πέφτει στη γη. Αλλά εάν είχαμε καθαρά πνευματικά μάτια, θα βλέπαμε τον άγγελό μας να το παίρνει στον ουρανό.

Αυτό είναι το δεύτερο μονοπάτι της νίκης. Δεν ξέρω, αν πρέπει αυτά να τα ονομάσω μονοπάτια νίκης ή μονοπάτια ζωής. Μα είναι τελικά το ίδιο πράγμα, γιατί νίκη σημαίνει ζωή. Αυτό όμως ήταν το δεύτερο.

Το τρίτο μονοπάτι είναι η ευσπλαχνία

Το τρίτο μονοπάτι, ποιο είναι;Είναι αυτό που αρέσει πάρα πολύ στον Θεό. Όπου το βλέπει, νομίζει ότι είναι η ίδια Του η καρδιά εκεί. Όπου βλέπει αυτό το τρίτο δώρο, εφ’ όσον βέβαια το έχει υιοθετήσει ο άνθρωπος και το κάνει πράξη, ο ίδιος ο Θεός βρίσκεται εκεί! Ποιο είναι το τρίτο; Η ευσπλαχνία! Να είστε εύσπλαχνοι!

 Τι λέει ο Ίδιος; Εφ’ όσον κάνατε κάτι καλό στον συνάνθρωπό σας, το κάνατε σε Μένα! Εσάς, παιδία Μου, θα αναγνωρίσω σαν δικά Μου παιδιά. Κι εμείς γεμάτη απορία, θα Τον ρωτήσουμε: Μα, Κύριε, πότε Σε είδαμε και Σου δώσαμε αυτά τα πράγματα και γίναμε εύσπλαχνοι; Όταν, παιδιά Μου, γίνατε εύσπλαχνοι στον πονεμένο, στον ταλαιπωρημένο, στον απελπισμένο, στον απογοητευμένο.

Γι’ αυτό, λέει ότι η ευσπλαχνία, η ελεημοσύνη που δίνουμε σε κάποιον που υποφέρει, που βρίσκεται σε ανάγκη, είναι εκείνο που ξεκουράζει την καρδιά του Θεού, ο οποίος λέει: «Αχ, το παιδί Μου, πόσο εύσπλαχνο είναι» και το ευλογεί.

Εσείς, σαν γονείς, αν βλέπατε το παιδί σας να κάνει καλές πράξεις, δεν θα χαιρόσασταν; Δεν θα χτυπούσε η καρδιά σας και θα λέγατε: «Αχ, Σ’ ευχαριστώ, Θεέ μου, που το παιδί μου είναι τόσο εύσπλαχνο»; Αυτό κάνει και ο Θεός Πατέρας. Και στη συνέχεια λέει στους αγγέλους Του: «Δείτε τον γιό Μου! Δείτε την κόρη Μου! Δείτε πόσο ευσπλαχνικό είναι το παιδί Μου. Από την καρδιά Μου πήρε».

Γιατί πράγματι, η ευσπλαχνία είναι ένα δώρο που το δίνει ο Θεός στον άνθρωπο, αλλά περιμένει να την ενεργοποιήσει ο ίδιος ο άνθρωπος. Όλα περιμένει να τα ενεργοποιήσει ο άνθρωπος, γιατί ο Θεός σέβεται το αυτεξούσιο μας. Εμείς να το θέλουμε. Εμείς να το κάνουμε. Εμείς να το ζητάμε.

Προσφέρετε στον Νυμφίο τα τρία πολύτιμα δώρα σας

Ξέρω ότι σας κούρασα λιγάκι και το βράδυ θα έχουμε την ακολουθία του Νυμφίου. Θέλω το βράδυ που θα έλθετε στον Νυμφίο, να έλθετε κρατώντας το πολύτιμο σύμβολο της νίκης, που είναι ο σταυρός. Αλλά να μην ξεχάσετε και τα τρία ουράνια δώρα του Θεού σε μας: Την μητρική Του πατρική αγάπη, την θεία Κοινωνία και το Άγιό Του Όνομα.

Μια φορά ένα παλικάρι είχε πάει στα Ιεροσόλυμα. Και έτσι όπως άνοιξε την καρδιά του να προσκυνήσει τον τάφο του Χριστού, ξεψύχησε. Τι αγάπη θα είχε! Όταν τον άνοιξαν στην νεκροψία, είδαν να είναι γραμμένο με τα νεύρα της καρδιάς το όνομα ΙΗΣΟΥΣ στην καρδιά Του. Αυτό θα πει αγάπη! Γράφτηκε στην καρδιά του ανθρώπου, αυτό που είχε μέσα στην καρδιά του και αυτό που έλεγε συνέχεια το στόμα του. Αυτός ο άνθρωπος είχε μέσα στην καρδιά του, την Αγία Του Μορφή και το Όνομά Του.

Τα ουράνια δώρα λοιπόν της νίκης είναι η μητρική Του πατρική αγάπη, η θεία Κοινωνία και το Άγιό Του Όνομα και από μας περιμένει τα τρία πολύτιμα δώρα, τα οποία είναι ανώτερα από αυτά που Του πρόσφεραν οι μάγοι στην φάτνη. Τρία Του πρόσφεραν κι εκείνοι. Θυμάστε, ποια ήταν; Χρυσός, λιβάνι και σμύρνα.

Το χρυσάφι είναι η ταπείνωσή μας. Η σμύρνα είναι η μετάνοιά μας, τα δάκρυά μας. Με σμύρνα και αρώματα άλειψαν το σώμα του Χριστού. Και το λιβάνι είναι η ευσπλαχνία μας.

Επίλογος

Εύχομαι σε όλους ο Θεός να σας ευλογήσει. Ο Θεός να σας αγιάσει. Ανοίξτε τις καρδιές και αφήστε τες να ξεχυθεί το άρωμα του θεϊκού σας έρωτα για Εκείνον. Αγαπήστε Τον. Βάλτε Τον μέσα στην καρδιά σας και ομολογείστε Τον. Ό,τι και να κάνετε, να Τον σκέφτεστε και να λέτε: «Ιησού μου».
Όταν εσύ γυναίκα πηγαίνεις στην δουλειά σου, όταν πηγαίνεις να κάνεις τις δουλειές του σπιτιού σου, ό,τι και αν κάνεις, να λες το όνομά Του. Κι εσείς άντρες το ίδιο να κάνετε. Κι εσείς παιδιά. Αυτό να μάθετε γονείς στα παιδιά σας. Να Τον αγαπούν. Δεν θέλει τίποτε άλλο ο Θεός. Μονάχα να Τον αγαπάμε. Και αυτή η ίδια η αγάπη, θα είναι που θα μας καθοδηγεί στην αρετή. Αυτό σας το εύχομαι ολόψυχα.

Και σήμερα να μας αξιώσει ο ταπεινός Ιησούς, ο οποίος έρχεται καθισμένος πάνω σ’ αυτό το μικρό γαϊδουράκι, να Τον υποδεχτούμε με χαρά, με λαμπρότητα, στα Ιεροσόλυμα της καρδιάς μας, κρατώντας εμείς τα βάγια των δώρων μας.
Σας εύχομαι η καρδιά σας να γίνει τα ιερά Ιεροσόλυμα. Ο Θεός να σας ευλογεί όλους. Αμήν.

(ΑΠΟΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ Π. ΕΛΠΙΔΙΟΥ ΒΑΓΙΑΝΑΚΗ)