07. ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ!

ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΛΕΘΡΟ

    Μία από τις πιο προστατευτικές ενέργειες που έχετε εσείς οι γονείς για τα παιδιά σας είναι και η συμβουλή. Χάρη στη συμβουλή το παιδί ξέρει ποιο είναι το σωστό και ποιο είναι το λάθος. Του αφήνεις το περιθώριο να διαλέξει ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Του δείχνεις τον δρόμο της ευτυχίας και της δυστυχίας. Του δείχνεις τον δρόμο του ουρανού αλλά και του Άδη. Αλλοίμονο στον γονιό που δεν συμβουλεύει το παιδί του. Αλλά αλλοίμονο και στον γονιό που δεν ζήσει σύμφωνα με τις συμβουλές που δίνει στο παιδί του. Γιατί, ποιο παιδί θα πιστέψει τον γονιό, όταν ο ίδιος δεν τηρεί κάποια πραγματάκια;

«Τις αγωνίες που έχετε εσείς σαν γονείς,
τις έχω κι Εγώ σαν Γονιός σας, σαν Πατέρας και σαν Μάνα σας»

Αν όμως οι γονείς που έθεσαν τους εαυτούς τους σαν προστάτες των παιδιών, έχουν τόση μεγάλη αξία, εσείς παιδιά σκεφτείτε, τι αξία έχω Εγώ σαν Θεός, σαν Πατέρας σας, όταν Εγώ σας συμβουλεύω. Αν εσείς σαν γονείς λυπάστε που τα παιδιά σας δεν ακούνε τις συμβουλές σας και πικραίνεστε όταν δείτε ότι άλλα τους λέτε και άλλα κάνουν. Όταν τους δείχνετε το καλό και ακολουθούν το κακό. Όταν τους διαλέγετε την ευτυχία, κι εκείνοι τρέχουν να ασπαστούν την δυστυχία.

Τι πίκρα μπαίνει στην καρδιά σας. Τι αγωνία μπαίνει στην καρδιά σας. Γιατί ζείτε απλούστατα αυτή την θλίψη. Άραγε το παιδί μου θα συνέλθει κάποτε; Θα καταλάβει ότι είναι κακό αυτό που κάνει; Μήπως θα καταστραφεί με τον δρόμο που έχει πάρει; Ζείτε αγωνίες. Κι Εγώ την ίδια αγωνία έχω. Γιατί εσείς όλοι είσαστε οι δικές Μου εικόνες. Εγώ σας έκανα δικιά Μου εικόνα. Τις αγωνίες που έχετε εσείς σαν γονείς τις έχω κι Εγώ σαν Γονιός, σας Πατέρας και σαν Μάνα. Γιατί Εγώ είμαι και Πατέρας στοργικός που θα σας προστατεύω, αλλά Είμαι και Μάνα γλυκιά που στοργικά στην καρδιά Μου σας τρέφω.

Όμως για άλλη μια φορά, ξανά την συμβουλή Μου θα σας δώσω. Όχι πλέον σε όλους εκείνους που Με απαρνήθηκαν και δεν θέλουν να Με ακούσουνε και επιδεικτικά φεύγουν μέσα από την καρδιά Μου και διαλέγουν τον δρόμο της δυστυχίας. Αλλά σε όλα εκείνα τα δικά Μου παιδιά, που για Μένα είστε δικά Μου λατρεμένα παιδιά. Και οι καλοί και οι κακοί, γιατί όλοι είσαστε βγαλμένοι μέσα από τα σπλάχνα Μου. Μόνο που κάποιοι επιδεικτικά, θεληματικά,  έχουν διαλέξει και έχουν αγκαλιάσει τον εχθρό τους.

Πόσο λογικό είναι κανείς να αγκαλιάζει τον εχθρό του; Πόσο λογικό είναι να τρέφει κανείς στην αγκαλιά του το φίδι; Πόσο λογικό είναι κανείς αντί να τρέφεται με μέλι, να τρέφεται με δηλητήριο; Κι όμως εσείς το κάνετε. Το κάνετε κάθε μέρα, γιατί διαλέξατε το φίδι, τον σατανά, να σας τρέφει με το δηλητήριο του. Διαλέξατε εκείνον, τον εχθρό σας, να τον αγκαλιάζετε από το πρωί μέχρι το βράδυ. Τον διαλέξατε και επιδεικτικά θέλετε να τον αγκαλιάζετε.

Ενώ Εγώ,σαν Γονιός, σας συμβουλεύω «Μην το κάνετε αυτό, παιδιά Μου», εσείς βρίσκετε τις ηδονές που σας χαρίζει, σαν το καλύτερο δώρο, που σας έχει προσφέρει δήθεν ο ουρανός. Ποιος ουρανός; Μα Εγώ δεν προσφέρω τέτοια δώρα. 

Κι εσείς επιδεικτικά το κάνετε. Κι ενώ σας ζητάω πολλές φορές να γονατίσετε, να προσευχηθείτε, να Με ομολογήσετε, εσείς πάλι επιδεικτικά, παιδιά Μου, αγκαλιάζετε εκείνον. Επιδεικτικά Μου λέτε: «Πατέρα, αυτά που μας λες Εσύ, μας φέρνει κούραση. Μας φέρνει πόνο. Μας φέρνει αγωνία. Μας φέρνει θλίψη».

Και τι είναι πόνος; Που σας ζητάω να προσευχηθείτε; Είναι θλίψη, που σας ζητάω να Μου αφιερώσετε μερικές ώρες της ημέρας για να Μου μιλήσετε και να σας πω ποιο είναι το θέλημά Μου, για να σας οδηγήσω στην ευτυχία; Είναι καλύτερη αυτή η ζωή που έχετε από το πρωί μέχρι το βράδυ με το να μολύνετε τον νου σας, με το να μολύνετε την καρδιά σας, με το να μολύνετε το σώμα σας με κάθε τι άσχημο και απρεπές, που σας βάζει εκείνος μέσα στη ψυχή σας;

Είναι θλίψη και πόνος, όταν κάθεστε απεριόριστες ώρες -μετρήστε τις ώρες από το πρωί μέχρι με το βράδυ- που ασχολείστε με βλακείες, με ανοησίες, με όλους εκείνους που σας εκπαιδεύουν μέσα από τον θρόνο του σατανά, την τηλεόραση; Θα το ξαναπώ: Μέσα από τον θρόνο του ο σατανάς σας εκπαιδεύει ώρες, ώρες, ώρες.

Έχετε μετρήσει τις ώρες που έχετε χάσει; Και το θεωρείτε, θλίψη και πόνο, όταν θα σταθείτε πέντε λεπτά να Μου μιλήσετε ή όταν θα γονατίσετε στο κρεβάτι σας, εκεί που Εγώ σας ενώνω σαν αγάπη και στοργή ανάμεσα στο αντρόγυνο, να γονατίσετε και να Μου αφήσετε ένα δάκρυ αγάπης, ευχαριστίας και συμπόνιας; Αντί να το κάνετε αυτό, Μου δικαιολογείστε και παραπονείστε;

«Θα κάνω αυτό, που Μου επιτρέπει
η Πατρική Μου στοργή και η Μητρική Μου καρδιά.

Θα σας εγκαταλείψω για λίγο για να μην σας χάσω παντοτινά»

Τελικά μέχρι που θα φτάσω τη συμβουλή Μου; Μέχρι τώρα που έχετε φτάσει λίγο πριν τον όλεθρο και σας παρακαλώ για άλλη μια φορά να συνέλθετε; Τι περιμένετε να δείτε την καταστροφή για να γονατίσετε; Περιμένετε να δείτε τα πόδια σας σπασμένα για να γονατίσετε; Περιμένετε να δείτε την καρδιά σας ελεεινή, να Μου ζητάει έλεος οικτρά;

Δεν βλέπετε, ότι Εγώ τα έχω επιτρέψει αυτά για να βλέπετε μέσα από τις τηλεοράσεις, που άνθρωποι πρώτα είχαν χρήματα, είχαν πλούτη, είχαν τα πάντα, τώρα ελεεινοί τριγυρνούν στους δρόμους χωρίς φαγητό, χωρίς νερό, χωρίς μια κουβέρτα, χωρίς ένα μικρό σπιτάκι, αλλά ζώντας μέσα σε χαρτόκουτες; Δεν τα βλέπετε; Επιτέλους, μέχρι πότε το μυαλό σας δεν θα συνέλθει να καταλάβει αυτά που σας λέω;

Σας μιλάω σαν Γονιός, σας παίρνω από το αφτί και θλίβεστε, γιατί σας έπιασα δήθεν σφιχτά. Σας πήρα στην αγκαλιά Μου και σας είπα: «Παιδί Μου, τι κάνεις;» Κι εσείς Μου λέτε: «Πατέρα, με ταράζεις και κουράζομαι». Σας παίρνω κοντά Μου και σας μιλάω στο αφτί και ταράζεστε και Μου λέτε: «Πατέρα, μην μιλάς δυνατά, γιατί πονάω τα αφτιά μου». Σας μιλάω μέσα στην καρδιά και Μου λέτε ότι υποφέρει η καρδιά σας.Τι είναι εκείνο που σας ξεκουράζει;

Τότε θα κάνω αυτό, που Μου επιτρέπει η Πατρική Μου στοργή και η Μητρική Μου καρδιά. Θα σας εγκαταλείψω για λίγο… Θα σας αφήσω να απολαύσετε αυτά που εσείς διαλέξατε. Θα σας αφήσω να χαρείτε αυτά που εσείς επιδεικτικά ζητάτε. Και θα σας οδηγήσω να δείτε από κοντά τον όλεθρο. Τα μάτια σας θα δουν τον όλεθρο. Η καρδιά σας θα αντικρύσει την καταστροφή. Η ψυχή σας θα δει με πόνο την ερήμωση. Και τότε με σπασμένα γόνατα, με καρδιά που θα τρέμει από τον φόβο και τον πόνο, με τα μυαλά σας τιναγμένα από την υπερβολική δόση της πίκρας, γονατιστοί θα Με ικετεύετε για έλεος. Και τότε θα σκεφτώ αν αξίζετε να σας δώσω το έλεος.

Δεν έχετε καταλάβει ότι είσαστε τα δικά Μου τα παιδιά. Είσαστε οι δικές Μου εικόνες, που αντί να σας έχω στην καρδιά Μου, κάποια άλλη αγκαλιά σατανική σας έχει τόσο πικρά. Σας έδωσα δώρα, υπερβολικά δώρα τα τελευταία χρόνια, που ποτέ δεν μπορέσατε να φανταστείτε. Μέσα από τη φτώχεια των πολέμων σας πήρα. Σας έδωσα τόσα πράγματα να απολαύσετε, να έχετε τα σπίτια σας, τα αυτοκίνητά σας, να έχετε τόσα πλούτη. Ζήσατε εποχές που μπορούσατε να τρώτε με χρυσό κουτάλι.

Ποιος από σας δεν μπορούσε να αγοράσει χρυσό κουτάλι; Αφού ήταν τόσο εύκολο να πάτε και να το αγοράσετε και να το κρατήσετε. Ποιος από σας μπορεί να πει, ότι δεν ζήσατε χρυσά χρόνια; Και τι έγινε όλα αυτά τα χρυσά χρόνια που ζήσατε; Πόσα ευχαριστώ Μου είπατε; Πόσα σ’ αγαπώ Μου είπατε; Αλλά απεναντίας, κι εσείς σαν γονείς και Με εγκαταλείψατε και παραδοθήκατε στα δράματα εκείνα του σατανά, που σας καθοδηγούσε επιδεικτικά μέσα από τον θρόνο του. 

      Και τώρα που σας ζητάω να συνέλθετε παιδιά Μου, ξανασυνέλθετε, παιδία Μου, σας ξαναδίνω πάλι μια ευκαιρία, εσείς πάλι επιδεικτικά δεν το κάνετε. Πόσοι από σας μπορούν να σκεφτούν ότι θα βρεθούν στον δρόμο χωρίς ψωμί και στέγη; Ξέρετε τι ντροπή νιώθουν αυτοί οι άνθρωποι, που ενώ πρώτα ήταν επιχειρηματίες, τώρα ζητιανεύουν μια μερίδα φαγητού από το συσσίτιο; Ξέρετε τι ντροπή νιώθουν αυτοί, που κάποτε είχαν πλούτη και σπίτια, τώρα να παίρνουν μια ζεστή κουβέρτα και να προσπαθούν μέσα στους δρόμους να ζεσταθούν με τον φόβο μήπως αυτή την κουβέρτα  την πάρει κάποιος άλλος, πιο φτωχός από αυτούς; Ξέρετε πόσο πίκρα έχουν αυτοί οι άνθρωποι; Ή θέλετε να την δοκιμάσετε κι εσείς; Τι προτιμάτε; Να βρεθείτε στους δρόμους ή να ταπεινωθείτε και να αφήσετε τα γόνατά σας να γονατίσουν τόσο πολύ και να Με ικετεύσουν;

Πολλές φορές, λέει ο Θεός, σας παρακάλεσα να γονατίσετε και να ικετεύσετε το έλεός Μου. Αλλά εσείς ντρέπεστε. Ντρέπεστε γιατί είστε άντρες. Και οι άντρες δεν γονατίζουν εύκολα. Οι άντρες έχουν εγωισμό. Θα σας σπάσω τον εγωισμό σας. Θα τσακίσω τα πόδια σας. Και τότε θα ικετεύετε ένα μεροκάματο, λίγο φαγητό, να δώσετε στα παιδιά σας. Τότε θα δω, που είναι πλέον ο εγωισμός σας. Τότε θα δω, που είναι αυτή η υπερηφάνεια σας, που δεν τολμούσατε να σηκώσετε τα χέρια σας στον ουρανό και να σκύψετε ταπεινά γονατιστοί να Με ικετεύσετε.

Εκεί ντρεπόσαστε. Τώρα εδώ ποια θα είναι η ντροπή σας; Που θα Με ικετεύετε. Σας τα έδωσα όλα. Αλλά δεν θα τα χαρείτε πλέον τώρα. Σας έδωσα πολλά δώρα. Αλλά τώρα δεν θα τα χαρείτε. Θα πονέσετε τώρα, για να ταπεινωθείτε. Γιατί είστε δικές Μου εικόνες.

Εάν συνέχιζα να το απολαμβάνετε αυτό χωρίς Εμένα, κάποιος άλλος θα σας διεκδικούσε απόλυτα. Θα σας είχε κερδίσει και την καρδιά και τη ψυχή και το σώμα. Και τότε θα ήσασταν δικοί Του. Όμως εσείς βλέπετε μόνο το τώρα. Αν περάσετε καλά τα 20, 30, 50χρόνια. Παραπάνω δεν είναι η ζωή του ανθρώπου από την ώρα που την καταλαβαίνει.

Όμως Εγώ μετράω τον χρόνο της αιωνιότητας. Αν θα είσαστε αιώνια κοντά Μου ή αν βασανίζεστε αιώνια κοντά του. Τι από τα δυο θα κάνατε, αν ήσασταν εσείς στη δική Μου Πατρική θέση; Θα αφήνατε αιώνια το παιδί σας να καταστραφεί ή προσωρινά να πικραθεί και στην αιωνιότητα να χαρεί; Τι απ’ όλα;

Παραπονιέστε γιατί κάθε μέρα υποφέρετε. Και υποφέρετε γιατί πότε το ένα και πότε το άλλο τα αφήνετε εκτεθειμένα. Πόσες φορές σας είπα να προσέχετε η καρδιά σας να είναι γλυκιά. Να είναι ταπεινή. Πόσες φορές σας είπα να προσέχετε το στόμα σας. Γιατί από το στόμα σας αυτοκαταριέστε τους εαυτούς σας.

Καταριέστε τα σπίτια σας. Καταριέστε τα υπάρχοντά σας. Και όταν έρχονται τα δεινά λέτε: Μα, Θεέ Μου, σε μένα πάλι το έκανες; Δεν το έκανα, παιδί Μου, Εγώ σε σένα. Εσύ το έκανες στον εαυτό σου. Εγώ σε ικέτευσα στην καρδιά Μου να είσαι. Αλλά εσύ άφησες και το στόμα σου απύρωτο, και το νου σου φαντασμένο εγωιστικά και την καρδιά σου μακριά από Μένα. Μόνος σου άφησες δικαιώματα σ’ εκείνον να σε πολεμήσει. Μόνος σου άφησες δικαιώματα σ’ εκείνον να σε ταλαιπωρεί και να σε γονατίζει. 

«Εύχομαι, έστω και τώρα να δω
ένα δάκρυ μια συγγνώμη και αληθινή μετάνοια»

Εγώ τώρα, τι ζητάω από σένα; Την δικιά σου επιστροφή. Αλλά χωρίς μετάνοια και ταπείνωση δεν υπάρχει επιστροφή. Θα ταπεινωθείτε πολύ. Μόνο έτσι μπορείτε να βρείτε τον δρόμο προς τον ουρανό. Διαφορετικά εύκολα αυτή η σκάλα που Εγώ σας έβαλα από τη γη στον ουρανό, θα την γυρίσετε ανάποδα, από τη γη στον Άδη. Και αντί να ανεβείτε, θα κατεβείτε. Αντί να χαρείτε, θα δυστυχήσετε. Αντί να ευτυχίσετε, πόνος και θλίψη θα έλθει στην καρδιά σας. Τι επιτέλους προτιμάτε απ’ όλα αυτά;

Είσαστε ακριβώς λίγο χρονικό διάστημα πριν τον όλεθρο. Ο καβαλάρης του ολέθρου ανέβηκε στο άλογό του και περιπλανιέται στη γη, δημιουργώντας πλέον όλη αυτή την θλίψη, την πίκρα, που θα βλέπετε τακτικά μέσα από τον θρόνο του σατανά. Τώρα πλέον θα νιώσετε τι σημαίνει όλεθρος. Ο χρόνος που έπρεπε να μεσολαβήσει ανάμεσα στην προειδοποίηση και στην μετάνοιά σας, έληξε.

Εύχομαι, έστω και τώρα να αλλάξετε. Έστω και τώρα να δω και δάκρυ και συγγνώμη και μετάνοια. Αν δεν το κάνετε τώρα, θα νιώσετε τόσο πολύ τον όλεθρο. Θα νιώσετε τόσο πολύ τα τρία του δρεπάνια, της πείνας, της αρρώστιας και του θανάτου. Αν δεν γονατίσετε τώρα, θα σας σπάσει εκείνος τα γόνατα. Εγώ σε κανένα Μου παιδί δεν σπάω κόκαλα. Σε κανένα Μου παιδί δεν κάνω κακό. Απλούστατα, όσοι φεύγουν από κοντά Μου, μένουν εκτεθειμένοι στον κίνδυνο, στον όλεθρο εκείνο.

Κι εκείνος πήρε διαταγή. Του το επέτρεψα Εγώ. Έκανα την Μητρική Μου καρδιά πέτρα, μπας και σωθούν τα παιδιά Μου. Όλοι σας θα νιώσετε τώρα, την πείνα, την αρρώστια και τον θάνατο. Έχετε λίγο διάστημα να μετανιώσετε. Και από αυτό το διάστημα θα εξαρτηθεί, αν ο καβαλάρης του πολέμου, ο πρώτος μεγάλος σύντροφος του ολέθρου, θα τον ακολουθήσει. Θα έρθει εκείνος. Το έχω αποφασίσει να έρθει. Αλλά από σας θα εξαρτηθεί ο χρόνος που θα κρατήσει. Αν θα είναι λίγος ή πολύς. Τότε θα θυμηθείτε τα λόγια Μου. Τι είναι όμως προτιμότερο; Να τα θυμηθείτε τώρα και να γλιτώσετε ή να τα θυμηθείτε τότε, όταν θα τα παθαίνετε; Διαλέξτε τι απ’ όλα θα γίνουν. 

«Σας δίνω δύο μεγάλες δυνάμεις
που θα σας γεμίσουμε με φοβερή δικιά Μου δύναμη.
Σας δίνω τον Γιό Μου και την Βασίλισσά Μου»

Εγώ για τελευταία φορά, ικετευτικά σας δίνω δύο μεγάλες δυνάμεις που θα σας γεμίσουμε με φοβερή δικιά Μου δύναμη. Σας δίνω τον Γιό Μου και την Βασίλισσά Μου. Σας δίνω τον μονογενή Μου Γιό και Θεό σας. Σας τον δίνω όμως και σαν Θεό, αλλά και σαν τέλειο Άνθρωπο. Γιατί; Για να σας διδάξει σαν τέλειος άνθρωπος πως πρέπει να ζείτε και να φτάσετε σε Μένα.
Σας δίνω και την Μητέρα Του και Μητέρα σας, αλλά και την Μητέρα όλου κόσμου. Γιατί ήταν η μόνη κόρη, σαν Βασίλισσα, που Με γέμισε με πολύ αγάπη. Με αγάπησε τόσο πολύ σαν παιδική μανούλα. Έζησε τον Θεό της σαν δικό της βρέφος. Γι’ αυτό κι Εγώ της έδωσα να νιώσει σαν δικό της Βρέφος, τον δικό Μου Γιό. Κι αυτό ήταν το μεγαλείο που έδωσε ο ουρανός στη γη μια φορά. Σας την δίνω για άλλη μια φορά, να σας οδηγήσει και να σας αφιερώσει στον Γιό Μου.

Αυτό, λέει ο Θεός, θέλω να το μάθει όλος ο κόσμος. Μην νομίζετε ότι είστε οι μόνοι που τα ακούτε αυτά. Αναρίθμητες ψυχές τα ακούνε, που Εγώ τους αποκαλύπτω το θέλημά Μου. Θα το πω το θέλημά Μου σε νέους και σε νέες, σε μεγάλους και σε μικρούς, αλλά μόνο σε απλές ψυχές. Όχι σ’ εκείνες που νομίζουν ότι Με ξέρουν. Όχι σ’ εκείνους, που νομίζουνε ότι μπορούν να μιλάνε για Μένα. Πολλοί από σας μιλάτε για Μένα. Αλλά μιλάτε χωρίς να είσαστε ούτε καν ένα με Μένα. Ούτε στην καρδιά σας Με έχετε. Ούτε στο μυαλό σας Με έχετε. Ούτε μέσα στο σώμα και στη ψυχή σας. Γιατί μιλάτε για Μένα, για έναν Θεό που δεν Με γνωρίσατε;Είσαστε κακοί. Είσαστε ζηλόφθονοι. Ενώ Εγώ είμαι ο Θεός της αγάπης και της ευγενείας.  

Δύο πράγματα σας ζήτησα να κάνετε για να καταλαβαίνετε ότι είσαστε δικά Μου παιδιά: Να έχετε αγάπη και να είσαστε ευγενικοί. Όπου δεν υπάρχει ευγένεια, δεν είσαστε δικοί Μου. Όπου δεν υπάρχει αγάπη, δεν σας ξέρω. Αυτά τα δύο να τα θυμάστε. Πριν κάνετε οτιδήποτε, να θυμάστε ότι αυτά τα δύο θα κρίνουν, αν είστε δικά Μου παιδιά ή αν είσαστε αγκαλιά αλλουνού.

Για άλλη μια φορά  σε όλο τον κόσμο λέω το μήνυμά Μου. Αναρίθμητες θα είναι οι ψυχές αυτή την στιγμή, που Με απλότητα θα Με αναζητήσουν. Δεν θα Με αναζητήσουν απλά. Αλλά θα Με αγαπήσουν. Ούτε θα Με αγαπήσουν απλά. Θα Με ερωτευτούν! Και θα είναι τέτοια η δύναμη της αγάπης και του έρωτά τους, που για Μένα θα ξαναμαρτυρήσουν στο όνομα του Γιού Μου, γιατί ο δεύτερος διωγμός του Γιού Μου έρχεται.

Γι’ αυτό ζητάω, όσοι Με αγαπάτε, όσοι Με ερωτεύεστε, όσοι θα είστε τα δικά Μου τα παιδιά τα λατρεμένα, οι δικές Μου εικόνες οι αγαπημένες, σας ζητάω να μείνετε στην καρδιά Μου. Σας ζητάω να αφιερωθείτε ξανά για άλλη μια φορά στον Γιό Μου, τον μονογενή.

Η Μάνα Του θα σας οδηγήσει. Εκείνη θα σας διδάξει πώς να Με λατρεύετε σαν Θεό σας. Εκείνη θα σας διδάξει πως θα αγαπήσετε τον Γιό Μου και Θεό σας. Αυτή θα σας διδάξει τι πρέπει να κάνετε, για να ζήσετε όπως θέλω Εγώ. Σας δίνω τον Γιό Μου και την Βασίλισσά Μου. Ο Γιός Μου θα σας διδάξει πως θα Με αγαπήσετε. Πως θα ζήσετε εν Χριστώ, σύμφωνα με το Ευαγγέλιό Του, που Εγώ έβαλα μέσα σ’ αυτή την γη σαν θεσμό ακατάλυτο, να μην μπορεί κανείς να τον αλλάξει. Όσοι θα ζήσουνε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο Του, Εγώ θα τους ευλογήσω.  

«Αφιερώστε την ψυχή σας στον Γιο Μου και αγαπήστε Τον
είτε σαν Θείο Βρέφος είτε σαν πληγωμένο Βασιλιά»

Κι εσείς παιδιά, σκεφτείτε απλά αυτό που σας ζητώ σήμερα. Ζητώ να Μου αφιερωθείτε. Στο Όνομά Μου το Άγιο, όσοι Με αγαπούνε, θέλω να κάνουνε αυτό: Να πάρουνε την Μάνα Μου από το χέρι και να την κάνετε Νονά σας πνευματική.

Και Αυτή μαζί με τους Αγίους που εσείς θα επιλέξετε, που αγαπάτε σαν ουράνιους φίλους και συντρόφους, να σας συμπαρασταθούν και να σας οδηγήσουνε στον Γιό Μου. Θέλω να αφιερωθείτε ξανά στον Γιό Μου. Κι εσείς μικρά παιδιά, κι εσείς μεγάλοι.

Θα Του αφιερωθείτε όπως θέλετε. Θέλετε να αφιερωθείτε στο Βρέφος, στον μικρό Ιησού; Σ’ Εκείνον που μέσα από την φάτνη διδάσκει την απλότητα, την ταπείνωση και την αγάπη; Θέλετε να Τον έχετε σαν Βρέφος στην αγκαλιά σας και να νιώθετε την απλότητα και την αθωότητα της ζωής Του, για να Του μοιάσετε; Θέλετε να Τον έχετε στην καρδιά σας και να Τον βλέπετε, για να μην μπορείτε να κάνετε κανένα κακό; Γιατί μόνο όποιος κρατάει στην αγκαλιά του ένα αθώο παιδί, δεν μπορεί να κάνει κακό. Τον θέλετε έτσι; Τότε αφιερωθείτε στο Βρέφος Ιησού.

Όσοι από σας νιώθετε την πίκρα του πληγωμένου Βασιλιά, γιατί ο Γιός Μου είναι και μικρό Βρέφος και πληγωμένος Βασιλιάς, τότε αγκαλιάστε Τον σαν πληγωμένο Βασιλιά Εσταυρωμένο και βάλτε Τον βαθιά μέσα στην καρδιά σας.  Τότε πρέπει να θυμάστε κάθε μέρα, να Του χαρίζεται φιλιά στα χέρια, στην καρδιά, στα πόδια και στο κεφάλι.

Θέλω κάθε μέρα, όσοι θα αφιερωθείτε, να Τον φιλάτε στα δυο Του χέρια τα πληγωμένα, που εσάς ευλογούσε. 

       Στα δυο Του πόδια τα πληγωμένα, που σε σας βάδιζε για να έρθει στην καρδιά σας.

Στην καρδιά Του την πληγωμένη που για σας μόνο χτυπούσε και έκανε την υπέρτατη αυτή θυσία.

Και στο κεφάλι αυτό το φραγγελωμένο από τα τόσα αγκάθια, μόνο και μόνο για να νιώθετε ότι μόνο για Εκείνον θα ζείτε.

Ή σαν Βρέφος Τον αγαπήσετε ή σαν πληγωμένο Βασιλιά, θέλω να Του αφιερωθείτε!

Όσοι θα Του αφιερωθούνε, Εγώ θα είμαι μαζί τους. Εγώ θα τους προστατεύω. Και ας έρθει ο όλεθρος ανάμεσά τους, να τους περιτριγυρίσει, Εγώ θα σας προστατέψω, όπως προστάτεψα τότε στην Αίγυπτο όλα εκείνα τα σπίτια των παιδιών Μου, των Εβραίων, που έξω σημάδιασαν με ένα σημείο του αίματος του αρνίου και δεν μπορούσε να περάσει ο θάνατος μέσα στα σπίτι τους.

Έτσι κι Εγώ τώρα σας παραδίδω σαν τέλειο μαρκάρισμα της ψυχής σας το Σώμα και το Αίμα του Γιού Μου. Αυτό θα σας μαρκάρει, όπως μαρκαρίστηκαν τα σπίτια εκείνα και δεν θα τολμήσει εύκολα ο σατανάς να σας πειράξει. Σας δίνω όμως και όπλο δυνατό το όνομα του Γιού Μου. Με αυτό θα πολεμάτε.

«Αν δεν γονατίσετε τώρα να προσεύχεστε στα σπίτια σας,
θα σας βρει μεγάλο κακό»

Γι’ αυτό όσοι έχετε λίγο μυαλό, λίγο πριν τον όλεθρο, έχετε λίγους μήνες πριν από τον όλεθρο, λίγους μήνες πριν ο όλεθρος αγγίξει τον τόπο σας, σκεφτείτε τα αυτά. Γιατί μετά θα είναι πολύ δύσκολα. Θα Με ικετεύσετε και τότε. Θα μετανιώσετε και τότε. Και τότε θα ταπεινωθείτε και θα Μου ζητάτε. Αλλά δεν θα στέκεστε στα πόδια σας. Θα στέκεστε όλοι με σπασμένα πόδια. Με σπασμένα χέρια. Με σπασμένα γόνατα. Με σπασμένη την καρδιά. Με σπασμένο τον νου από τον πόνο, την πίκρα και τα βάσανα. Θα είναι τόσα πολλά που δεν θα μπορείτε να τα ξεπεράσετε.

Πολλές φορές σας ικέτευσα και σας συμβούλεψα. Αυτές είναι οι τελευταίες φορές που θα τα ακούσετε έντονα, γιατί μετά μόνοι σας θα αναλάβετε πλέον την ευθύνη αυτό που εσείς επιλέξατε. Όποιον επιλέγετε, αυτός θα σας αγκαλιάσει. Επιλέγετε τον σατανά; Αυτός θα σας αγκαλιάσει. Επιλέγετε Εμένα; Εγώ θα σας προστατεύσω.

Δεν σας ζητώ απλά να μείνετε στην αγκαλιά Μου. Εγώ στην αγκαλιά Μου έχω όλου του κόσμου τα παιδιά. Εγώ σας ζητώ να μπείτε στην καρδιά Μου, για να προστατευτείτε και να κλείσετε καλά το κλειδί και θα πείτε: «Θεέ Μου, εγώ είμαι κι Εσύ».

Τώρα σας λέω αυτό που θα κάνω: Όποιος άντρας, όποια γυναίκα, θα ντρέπεται τα χέρια Του να σηκώνει στον ουρανό, θα ντρέπεται να γονατίζει στη γη και να Με παρακαλάει, θα Τον εγκαταλείψω, για να νιώσει την ταπείνωση που θα έρθει.

Θα δείτε γονείς τα παιδιά σας να πεινούν και δεν θα έχετε την τόλμη να ζητήσετε από πουθενά φαγητό. Γιατί όπου κι αν το ζητάτε, δεν θα το έχετε. Εγώ θα κλείσω τις στρόφιγγες της ευλογίας, που μέχρι τώρα σας χάριζα πλούσια, εάν δεν μάθετε να γονατίζετε. Πολλές φορές σας παρεκάλεσα να γονατίσετε. Πολλές φορές σας παρεκάλεσα να προσευχηθείτε. Πολλές φορές σας παρεκάλεσα με ικεσία θερμή στον ουρανό να προσεύχεστε, για να προστατέψω το σπίτι. Αλλά όμως εσείς όλο το αναβάλετε, όλο το αναβάλετε, όλο το αναβάλετε…

Ποιος μπορεί να αναβάλει την θεραπεία του, όταν μια μεγάλη αρρώστια, ας πούμε του καρκίνου την πιο φοβερή, που τρέχει μέσα στη ζωή σας ολοταχώς; Ποιος θα πει ας το κοιτάξω του χρόνου καλύτερα; Τώρα έχω άλλες δουλειές να κάνω. Ας το κοιτάξω τους μεθεπόμενους μήνες. Είσαι σίγουρος, είσαι σίγουρη, αν η ταχεία μετάσταση του καρκίνου δεν θα σε οδηγήσει στον θάνατο; Αν είσαι τόσο σίγουρη, τότε κάντο και τώρα. Μην προσευχηθείς. Περίμενε πρώτα τον όλεθρο. Αν όμως είσαι συνετός άνθρωπος, τότε από τώρα θα αρχίσεις.

      Παιδιά, λέω πράγματα, που κι εγώ δεν θα ήθελα να πω. Σας το ξαναλέω άλλη μια φορά. Αν δεν γονατίσετε τώρα να προσεύχεστε στα σπίτια σας, θα σας βρει μεγάλο κακό. Σας το ξαναείπα. Να πάρετε μία παράκληση. Πάρτε του Χριστού ή πάρτε της Παναγίας και κάντε την. Αν δεν την κάνετε, θα δείτε τους γονείς σας να ζητιανεύουν λίγο ψωμί για να σας δώσουν και δεν θα το βρίσκουν. Θα ζητάτε από τους γονείς σας να ανάψουν το ρεύμα για να φωτιστείτε, αλλά δεν θα υπάρχει ρεύμα. Θα ζητάτε από τους γονείς σας μία κουβέρτα ζεστή να ζεσταθείτε και δεν θα μπορούν να την βρούνε και θα πονέσετε πολύ σαν παιδιά.

Χάνετε ατέλειωτες ώρες σε πράγματα που βαδίζει πιο πολύ ο σατανάς παρά ο Θεός. Εάν δεν συνέλθετε γρήγορα παιδιά Μου, εάν δεν καταλάβετε αυτά που λέει ο ουρανός, αλήθεια σας λέω, δεν θα περάσει ο χρόνος, που δεν θα νιώσετε τόσο την πίκρα όσο και την στεναχώρια. 

«Πάρα πολλοί θα πλανηθούν και θα συνταχτούν με το κακό»

Ο χρόνος αυτός είναι ο τελευταίος. Είναι η έναρξη των χρόνων της Αποκάλυψης. Σε όσα σπίτια θα υπάρξει ταπείνωση και προσευχή, θα τα προφυλάξει. Δεν σας λέει ο Θεός να στέκεστε τυπικά στην προσευχή και να λέτε: «Πάτερ ημών…» Λέτε λόγια που δεν τα καταλαβαίνετε πολλές φορές.

Σας ζητάει να κάνετε τις τυπικές προσευχές σας, όπως τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, το Απόδειπνο, ότι μπορείτε να κάνετε όλοι μαζί. Αλλά σας ζητάει και προσωπικά να προσευχηθείτε μαζί Του. Αλλά τότε δεν θέλει να τυπικά να προσευχηθείτε. Θέλει να Του μιλήσετε, όπως μιλάω εγώ με σένα τετ α τετ, που το μυαλό μου δεν μπορεί να φύγει.

Πότε μιλάτε ο ένας με τον άλλο και το μυαλό σου είναι αλλού; Μόνο όταν μιλάτε αόριστα και γενικά, τότε το μυαλό σας φεύγει από την προσευχή. Γιατί αυτό δεν είναι πια προσευχή. Γιατί η καρδιά σας δεν είναι εκεί. Γιατί όταν προσεύχεστε η προσευχή σας σπάνια φτάνει μέχρι το ταβάνι. Άντε να ανέβει λίγο παραπάνω από το ταβάνι. Πιο ψηλά δεν ανεβαίνει. Γιατί η καρδιά σας δεν είναι στον ουρανό. Η καρδιά σας δεν είναι στον Θεό. Απλά προσευχηθήκατε για να ικανοποιήσετε την ψευδαίσθηση, ότι προσευχηθήκατε. 

   Ο Θεός ζητάει τώρα να Του μιλήσετε. Να Του μιλάτε απλά. «Θεέ Μου, Πατέρα Μου». Έτσι να Του μιλάτε με τη λέξη αυτή τη γλυκιά:«Πατέρα μου, Σε παρακαλώ βοήθησε την μάνα μου. Βοήθησε τον μπαμπά μου.  Έχε μας καλά. Ευλόγησε το σπιτάκι μας. Κράτησέ μας μέσα στην αγκαλιά Σου. Και εμάς τα παιδιά, έχε μας μέσα στην αγκαλιά Σου. Εσύ ξέρεις σαν Γονιός τι θα μας δώσεις. Δεν σου ζητάμε τίποτε άλλο». Κάντε το τώρα. Κάντε το πριν ο όλεθρος αρχίζει και χτυπάει τις πόρτες σας. Όταν αρχίσει να τις χτυπά, δεν ξέρω πια σπίτια θα έχουν ανοιχτές τις πόρτες. Και τα περισσότερα σπίτια των χριστιανών δυστυχώς έχουν ανοιχτές τις πόρτες... Σταματάτε το στόμα σας. Σταματάτε να βρίζετε, να φωνάζετε, να βλαστημάτε, γιατί δεν θα φύγει η κατάρα από σας. Αυτοκαταριέστε τους εαυτούς σας. Αυτοκαταριέστε τα σπίτια σας. Αυτοκαταριέστε την υγεία σας και το μυαλό σας και την καρδιά σας. Σταματάτε το αυτό και ζητάτε συγγνώμη. Αλλιώς, άπαξ και μπει το κακό μέσα δύσκολα θα το διώξετε. Άπαξ και μπει μέσα η κατάρα, πολύ δύσκολα θα ανοίξετε την πόρτα για να φύγει. Ο σατανάς είναι πολύ ύπουλος. Είναι πολύ κακός. Άπαξ και μπει κάπου, δεν φεύγει μετά εύκολα.

Δέστε σε πόσες ψυχές μπαίνει μέσα και δαιμονίζονται. Εύκολα φεύγει μετά το δαιμόνιο; Προσευχόμαστε, παρακαλάμε, ικετεύουμε. Σπάνια, δύσκολα φεύγει. Γιατί; Γιατί είναι να μην κάνει κατάληψη.

Προσέχετε τα αυτά που σας λέω. Σας τα λέω τώρα με πόνο, γιατί σε λίγο δεν θα έχετε ούτε παπάδες. Θα είναι τόσο λίγοι και τόσο πιστοί. Πολλοί λίγοι θα είναι. Πάρα πολλοί λίγοι. Εκκλησίες θα υπάρχουνε. Δεσποτάδες θα υπάρχουνε. Αλλά παπάδες που να ζουν τον Θεό, τον έρωτα του Θεού, δεν θα υπάρχουν. Θα είναι τόσοι λίγοι.

Πάρα πολλοί θα πλανηθούνε. Πάρα πολλοί θα συνταχτούν με το κακό. Ο σατανάς έχει ετοιμάσει δόλια βέλη σε πάρα πολλούς για να τους κάνει δικούς του, χωρίς οι ίδιοι να το ξέρουνε. Κι ενώ θα μιλούν για τον Θεό, θα είναι συντεταγμένοι με τον σατανά. Και τότε οι άνθρωποι θα νιώθουν σύγχυση και πίκρα. Δεν θα ξέρουν που θα πάνε, εδώ ή εκεί. 

Είμαστε ακριβώς ένα βήμα πριν από τον όλεθρο. Ήρθα σήμερα να σας τα πω αυτά. Για άλλη μια φορά να σας τα πω. Είμαστε ένα βήμα πριν από τον όλεθρο. Κι όλοι αυτοί που μαζεύονται για να αποφασίσουνε (οι πολιτικοί), να ξέρετε ότι  ο ουρανός έχει αποφασίσει να έλθει η ταπείνωση. Ότι και να κάνουνε, θα έρθει η ταπείνωση. Κι έτσι να  ψηφίσουνε, κι έτσι να μην ψηφίσουνε ο ουρανός έχει αποφασίσει, γιατί έχει κάνει ο Θεός την Μητρική καρδιά Του πέτρα, για να ζήσουν τα παιδιά αυτό, που τουλάχιστον θα είναι μία τελευταία προσπάθεια να τα βγάλω μέσα από την αγκαλιά του σατανά. Έτσι λέει. Και ότι λέει ο ουρανός είναι αλήθεια.

Τουλάχιστον εσείς τα παιδιά έχετε δύναμη. Όποτε τα παιδιά ζητούν κάτι, οι γονείς τα ρωτάνε: Τι θέλεις παιδί μου; Τι θέλεις κόρη μου; Πολλές φορές ζητάτε ανόητα πράγματα. Επειδή όμως οι γονείς σας, σας αγαπούν, σας τα κάνουν. Κάνουν τα θελήματά σας. Αλλά αυτό που κάνετε είναι ανόητο, γιατί λείπει και η σοφία από τους γονείς.

Όταν σταθεί εδώ ο Θεός θα πει στον γονιό: «Αυτό πρέπει να κάνεις σ’ αυτό που ζητάει το παιδί σου». Αλλά ο γήινος γονιός δεν κοιτάει τον Θεό και να Τον ρωτήσει: Πατέρα, Εσύ τι λες; Να το κάνω αυτό για το παιδί Μου ή όχι; Όχι, του απαντάει ο Θεός. Θεέ μου, σταμάτα Εσύ, λέει ο γονιός, για να γίνει αρεστός στο παιδί του!!!
 

Παιδιά, προσέχετε τι ζητάτε από τους γονείς σας.
Μην τους κάνετε να παροργίζουν τον Θεό με τις επιθυμίες σας.

Είναι τέχνη του σατανά πολύ πονηρή. Γιατί εσείς τα παιδιά καταφέρνετε τους γονείς σας να σας δίνουν πράγματα και να κάνετε πράγματα που θανατώνουν τις ψυχές σας. Γι’ αυτό είναι οργισμένος ο Θεός ακόμα με τους γονείς σας. Γι’ αυτό, σας παρακαλώ εσείς να προσευχηθείτε και να μην ζητάτε ανόητα πράγματα. Γιατί μόνοι σας χωρίς να το καταλαβαίνετε θάβετε τους γονείς σας.

Αναγκάζετε τους γονείς σας να κάνουν πράγματα και να εξοργίσουν τον Θεό και να τους εγκαταλείψει η ευλογία Του. Και τότε κάθε μέρα θα έχετε και μια δυστυχία. Μην το κάνετε αυτό. Πριν ζητάτε κάτι από τους γονείς σας να σκέφτεστε αν ο Θεός το θέλει. Γιατί ο γονιός σας είναι αδύναμος. Σας λατρεύει τόσο πολύ, που επειδή ήδη στερήθηκαν εκείνοι πολλά, θέλουν να σας χαρίσουν τα πάντα, χωρίς να ξέρουν οι καημένοι ότι σας χαρίζουν το ίδιο το φίδι για να μπει στην καρδιά σας. Προσέχετε τι ζητάτε από τους γονείς σας.

Κι εσείς γονείς, προσέχετε τι δίνετε στα παιδιά σας. Αφού δεν ήσαστε ικανοί να τους δώσετε την προσευχή σας… Σπάνια προσεύχεστε. Μα, παπά μου, θα μου πείτε προσευχόμαστε. Το ξέρω. Πως όμως προσεύχεστε; Ο Θεός σας έκανε αντρόγυνο. Δηλαδή έτσι σαν δύο χέρια ενωμένα και σφιχτά. Έτσι όμως σας έκανε να είσαστε μόνο στο κρεβάτι; Και όταν προσεύχεστε, πόσοι είσαστε; Σίγουρα μόνο ο ένας. Σπάνια θα προσευχηθούν και οι δύο. 

Που είναι η δύναμη σας τότε; Δεν έχετε καταλάβει ότι ακυρώσατε την δύναμη της αγάπης; Δεν έχετε καταλάβει ότι ο σατανάς τώρα μπορεί να σας πειράξει, επειδή μόνο ο ένας προσεύχεται; Του αλλουνού η δύναμη που είναι;

Γι’ αυτό σας ικετεύω, γονατίζετε και οι δυο. Κάνετε τουλάχιστον τις τυπικές σας προσευχές. Και μετά μόνος του ο καθένας σας ζητάω να Μου μιλάτε ερωτικά, μόνοι μας. Γιατί στον έρωτα δεν χωράει τρίτος. Εγώ ο Θεός σας κι εσύ η ψυχή Μου. Εγώ ο Πατέρας σας κι εσύ η δικιά Μου εικόνα.

Κάντε το αυτό τώρα. Ικετευτικά σας τα λέω. Με το θάρρος σας τα λέω, γιατί ούτε τον παπά δεν θα τον έχετε. Δεν θα τον έχετε τον παπά για πολύ. Να τα θυμάστε αυτά τα λόγια που σας λέω. Είμαστε ένα βήμα πριν από τον όλεθρο! Θα είναι τόσο φοβερός, τόσο σκληρός, τόσο κακός, τόσο ατίθασος, που θα στερηθούμε και το φαγητό.

Πολλοί θα στερηθούν και το νερό. Θα στερηθούμε το σπίτι. Θα στερηθούμε τις βασικές δυνατότητες επιβίωσης, όπως είναι το ρεύμα και η βενζίνη. Θα σκέφτεται ο άνθρωπος, αν θα βάλει βενζίνη για να πάει στην δουλειά του. Αν δεν πας στη δουλειά σου, πως θα ζήσεις; Θα σκέφτεσαι να ζεστάνεις το παιδί σου, γιατί θα λες: «Μα το ρεύμα μου το κόψανε». Θα φτάσουν στο σημείο ελάχιστα σπίτια να έχουν ρεύμα.

Επίλογος

Μην νομίζετε αυτά που σας λέω ότι είναι ψεύτικα. Ξέρω ότι σας κουράζω. Αλλά θα σας τα πω αυτά, γιατί Εκείνος θέλει. Σας έδωσα ένα βιβλιαράκι. Είχε μέσα τρία κομμάτια από τα λόγια Εκείνου. Το ένα ήταν η πίκρα του Θεού και άλλα δύο κομμάτια. Δεν μπήκαν μέσα αυτά που έλεγε για τον όλεθρο, γιατί δεν είχε ακόμα ξεκαθαρίσει πως θα γινόταν αυτός ο όλεθρος. Τώρα είναι μόνο το ένα κομμάτι συμπληρωμένο: «Η πίκρα του Θεού». Ήθελα να σας δώσω πολλά, αλλά Εκείνος δεν θέλει να σας τα δίνω σε σας. Γιατί, λέει, αν δεν σε πιστεύουν όταν σε ακούνε, ούτε και όταν το διαβάζουνε θα το καταλάβουνε. Από σένα θα τα ακούνε από το στόμα σου. Οι άλλοι όμως θα τα διαβάζουνε.

Σας τα λέω αυτά. Είμαστε ένα βήμα πριν από τον όλεθρο! Δεν ήρθατε εδώ για να σας πικράνω. Ούτε εμένα μου αρέσει να έρχομαι εδώ για να σας πικράνω. Γι’ αυτό θα προτιμούσα να μην λειτουργώ και να μην τα λέω. Γιατί σε κάθε λειτουργία θέλει να σας τα πω τόσο πολύ, που δεν θέλω να έρχομαι.

Θέλησα πολλές φορές ακόμα και να σταματήσω. Ούτε τις Κυριακές να έρχομαι. Θα προτιμούσα να έρχομαι μια άλλη Κυριακή απλά να λειτουργήσω και να φύγω. Θέλω να κρύβομαι στο σπίτι μου, γιατί Εκείνος λέει, ότι τώρα κρύψου για να μην σε αγγίξει ο πόνος και η θλίψη που θα διαβαίνει όλο τον κόσμο και θα είναι τόσο μεγάλος. Στα δικά Του τα παιδιά τα λέει. Τα λέει σε σας.

Τώρα να ετοιμαστείτε για τρία πράγματα: Να μαζεύετε τρόφιμα. Από αυτόν τον μήνα να μαζεύετε τρόφιμα. Μαζέψτε ότι χρήματα έχετε και αγοράστε τα βασικά, από τα ζυμαρικά, από τα όσπρια, από το λάδι. Προτείνω και το κουάκερ, που είναι πολύ καλό. Μάθετε να ζείτε σαν να μην υπάρχει ρεύμα. Πως θα ζούσατε; Ξεκινήστε να ζείτε λιτά, σαν να μην υπάρχει ρεύμα, που δεν θα έχετε ούτε την τηλεόρασή σας, ούτε τον φούρνο σας, ούτε το κομπιούτερ σας. Τίποτα δεν θα έχετε. Μάθετε να ζείτε όσο το δυνατόν πιο απλά. Ετοιμαστείτε γι’ αυτό που έρχεται.

Θα έρθει καιρός που οι παπάδες δεν θα προλαβαίνουν να θάβουν ανθρώπους. Θα έρθει καιρός που θα ζητάς μία ασπιρίνη και δεν θα την βρίσκεις. Και θα λες: «Που θα βρω τώρα μία ασπιρίνη να δώσω στο παιδί μου;» Από τον άπειρο πλούτο, στην άπειρη θλίψη, πριν έλθουν ακόμα και τα υπόλοιπα...

Αυτά σας τα λέω για να τα θυμάστε. Ξεκινήστε τώρα. Τώρα ξεκινήστε γιατί θα γίνουν γρήγορα. Μα πάρα πολύ γρήγορα. Δεν θα τελειώσει ο χρόνος πριν αρχίσουν οι μεγάλες θλίψεις…

     Σήμερα θα έπρεπε όλοι η Ελλάδα να κλαίει και να προσεύχεται. Να κάνουν αγρυπνίες σ’ όλους τους ναούς και όλοι οι άνθρωποι να κρατούν ένα κομπόσχοινο προσευχής, μπας και ο Θεός μας σπλαχνιστεί. Αλλά δεν θα το κάνει κανένας. Το ξέρω. Γι’ αυτό από σήμερα να κοιτάτε τα πόδια σας, αν θα είναι όρθια!

Εύχομαι ο Θεός να μας σπλαχνιστεί όλους μας. Να μας συγχωρέσει όλους. Να μας ευλογήσει όλους, όσοι θα είμαστε τα δικά του τα παιδιά. Και να σκεφτείτε καλά αυτά που ζητάει. Θα το διαμορφώσει Εκείνος. Έχει πολλά να μας πει.

Όσοι αφιερώσουν τον εαυτό τους στον Γιό Μου και θα Τον αγκαλιάσουν και θα Τον αγαπήσουν σαν Βρέφος και άλλοι Τον αγαπήσουν σαν πληγωμένο Βασιλιά, αυτούς, λέει ο ίδιος ο Θεός, θα τους πάρω στην αγκαλιά Μου, θα τους κρύψω στην καρδιά Μου και δεν θα αφήσω τον όλεθρο να τους πειράξει.

Όσοι όμως μείνουνε μόνοι τους εκτεθειμένοι, παρά τις συμβουλές Μου, παρά τις προειδοποιήσεις Μου, έξω από την καρδιά Μου και την αγκαλιά Μου, τότε πολύ σύντομα θα νιώσουνε τα χτυπήματα του κακού. Τότε θα καταλάβουν πόσο κακός είναι ο σατανάς. Κι Εγώ θα είμαι ανήμπορος να τους βοηθήσω, γιατί θα βρίσκονται στην αγκαλιά άλλου. Δεν θα βρίσκονται εδώ για να τους προφυλάξω και να τους προστατέψω.

Ο Θεός να μας συγχωρέσει, να μας ευλογήσει και να μας σπλαχνιστεί!

(Κήρυγμα πατρός Ελπιδίου Βαγιανάκη)